Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ

*Και 'ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;*

Δύο μήνες αργότερα

Η Δανάη καθόταν σε μια κούνια στη βεράντα και έπινε τον καφέ της. Το βλέμμα της χανόταν στο απέραντο γαλάζιο και στον ναό του Ποσειδώνα. Δεν περίμενε ποτέ πως το Σούνιο θα γινόταν το ησυχαστήριό της. Η Νάντια για ακόμα μια φορά ήταν αυτή που μεσολάβησε για να την κρύψει, να τη βοηθήσει και να την προφυλάξει. Της έδωσε με το ζόρι το κλειδί του εξοχικού της και τη μετέφερε με τη βία ως εκεί, σέρνοντάς τη σχεδόν. Έπειτα, της γέμισε το πανέμορφο, ξύλινο σπιτάκι με κάθε λογής καλούδια, ώστε να μην της λείψει τίποτα. Ήταν η φίλη της, ήταν ένας από τους λιγοστούς ανθρώπους που εμπιστεύονταν με τα μάτια της κλειστά. Ήταν η μόνη που γνώριζε όλη την πορεία της ζωής της και που είχε το ελεύθερο από την ίδια τη Δανάη να εμβαθύνει περισσότερο στο πιθανό μέλλον της.

Είχε περάσει την ωραιότερη περίοδο στη ζωή της. Μπορεί να πόνεσε, να έκανε κακό στον αγαπημένο της και να πυροδότησε τη ζήλια του Ορέστη, μα και πάλι είχε κάνει πολλά και υπέροχα πράγματα. Είχε γνωρίσει τον άνδρα της ζωής της και είχε πάρει το βραβείο πρώτου ρόλου και καλύτερης ηθοποιού της χρονιάς μιας και, για να τον πείσει πως μόνο οι άλλοι έκαναν λάθη, επιστράτευσε ολόκληρο τον πόνο του παρελθόντος της και βίωσε κάθε κρυμμένο φόβο ζώντας ξανά όλα τα δυνατά συναισθήματα της απογοήτευσης και της απώλειάς της.

Και της έκανε καλό. Της έκανε καλό, γιατί επιτέλους τα φαντάσματα την άφησαν ελεύθερη να συνεχίσει τη ζωή της με το τίμημα να καταστρέψει τη δική του. Εντέλει, τίποτα σε αυτή τη ζωή δε σου δίνεται δωρεάν. Όλα έχουν ένα τίμημα, μια πληρωμή και μια καταδίκη. Όλα γυρνούν στον αέναο τροχό και αρχίζουν ξανά από την αρχή, εφόσον και πάλι θα πέσεις στις ίδιες παγίδες για να ξεφύγεις από τις προηγούμενες. Κάπως έτσι, αναμασάς το κάρμα σου, πληρώνοντας κάθε φορά μ' ένα θραύσμα της ψυχής σου.

Η Δανάη ξεπλήρωσε πολλά και σε άλλα έμεινε χρεωμένη. Πλήρωσε για την αφέλειά της με τον Ορέστη. Έχασε το παιδί της –την εταιρεία της– και η καρδιά της κομματιάστηκε, για να της την κλέψει και να αποδείξει σε έναν αόρατο πατέρα πως ήταν αντάξιός για γιος του, συνεχίζοντας να προσποιείται ακόμα και όταν κατάλαβε πως πλέον την είχε χάσει για τα καλά. Πλήρωσε το τίμημα της δόξας° έκανε συμφωνία με τον Καδρηνό και έτσι άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την κατρακύλα της, μιας και πόνεσε αυτόν που αγαπούσε όσο τίποτα στον κόσμο, πολύ περισσότερο απ' όσο θα πονούσε έναν εχθρό της.