26. Bölüm

2.7K 174 23
                                    


YAZARDAN

Eylül odasına çıktığında, Ateş bir süre daha koltukta oturmaya devam etti. Başını geriye yatırıp gözlerini kapattı. Eylül'ün bir an olsun yanından ayrılmasını istemiyordu. Bugün olanları düşünüp gülümsedi.

Regl olduğunu utana sıkıla anlatmasını daha doğrusu anlatamamasını. Utanınca kızaran yanakları, gerildiğinde saçını kulağının arkasına sıkıştırması hepsi gözünün önüne geldi.

Sonra birden sıcak su torbası yerine şişe istediğinde 'Mete hep öyle yapardı' değişi geldi aklına. kaşları çatıldı ve yine ağzından bir küfür çıktı.

"Siktiğimin evladı."

Eylül'ü deli gibi kıskanıyordu. Yanındaydı, yakınındaydı ama onun değildi. En çok ta bu canını sıkıyordu. Bir gün oda alışacak kendisini sevecek diye ümit ediyordu.

Aniden çalan telefonu onu düşüncelerinden ayırmıştı. Telefonuna baktığında şaşırdı. Aramasını beklemediği bir kişiydi telefonun ucundaki.

" Aramanı beklemiyordum."

" bende öyle"

Yutkundu Ateş. Yıllardır duymadığı sesi kulaklarında işitmesi onu heyecanlandırmıştı.

"Aradığına göre önemli bir konu var herhalde."

"Evet önemli bir konuda yardımına ihtiyacım var."

Gülümsedi Ateş

"Peki. Konu nedir?"

"Telefonda olmaz yüz yüze görüşmemiz gerek."

"Tamam nasıl istersen. Konum at Selim seni alsın. Akşam yemeğinde konuşuruz."

" eve gelmek istemiyorum. Dışarıda bir yerde görüşelim."

"Yardım etmemi istiyorsan buyur gel. Aksi taktirde üzgünüm."

Telefonun ucundaki kızın sesi bir süre gelmedi

" Orda mısın?"

"Tamam. Konum atarım"

" Akşam görüşürüz o halde" dediğinde, telefon suratına kapandı. Kaşlarını havaya kaldırıp gülümsedi Ateş.

***

O sırada İlknur ve Kübra kahvelerini yudumluyordu.

"aldın mı sen o elbiseyi?" dedi Kübra İlknur'a

" Aldım aldım. Dur bak göstereyim." heyecanla kalkıp elbiseyi almaya gitti İlknur. Elbise elinde döndüğünde, Kübra ayağa kalkıp elbisenin bir ucundan tuttu. Gül kurusu renginde saten ve oldukça şık bir elbiseydi

" Nasıl ama?"

" kızım bu harika bir tasarım. Bayıldım"

"Evet öyle" dedi İlknur. Sonra birden yüzü düştü. Kübra fark edince hemen İlknur'un omzuna elini koydu

"Ne oldu şimdi? Niye yüzün düştü?"

" bu elbiseyi Eylül ile beraber beğenmiştik." Dediğinde ikisi de üzülmüştü.

" haber yok dimi hala? Merve ile en son ne zaman konuştun sen?"

İlknur koca bir off çekip koltuğa oturdu.

" dün konuştuk. Bir gelişme yok dedi. Ama aklında bir şeyler varmış. Eninde sonunda bulacağız Eylül'ü dedi."

"Bir ay oldu kızım ya. Artık kötü düşünmeye başladım." Ümidini kesmiş gibiydi Kübra

Dedim ya, Eylül'düHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin