Dedim ya, Eylül'dü

30.Bölüm

EYLÜL' DEN

Sonunda yola ulaşmıştım. Şansıma motorlu bir gence rastladım. Ondan yardım istedim. Hızlıca evime gelip küçük bir bavul hazırladım pasaport ve bir miktar paramı da yanıma alıp evden kimseye görünmeden çıktım.

 Merve evde yoktu sanırım ışıkları kapalıydı bu benim için iyi oldu. Şimdi teyzeme gitmeliydim. Onunla vedalaşıp yurt dışına çıkacaktım. Bileti şimdi alamazdım. Hemen yakalardı yoksa beni. Hava alanına gidince oradan alırdım.

Yoldan bir taksi çevirip teyzeme gittim. Taksiyi biraz ileride durdurdum. Eğer kaçtığı mı fark ettiyse buraya da gelebilirdi. Teyzemin evine yaklaştığımda kimseler yoktu etrafta hızlıca gidip kapıyı çaldım. Bir yandan da hala etrafı kolaçan ediyordum

" Eylül"

" Teyzem"

" Kuzum benim hoş geldin" deyip boynuma sarıldı.

" Hayırdır inşallah bir sorun yok ya yavrum."

" yok teyzem seni görmek istedim"

" Gel içeri kuzum kimse yok tekim evde"

" teyzem hiç içeri girmeyeyim ben acelem var uçağa yetişeceğim"

" Hayırdır kuzum nereye gidiyorsun?"

" Ee yurt dışına teyzem iş teklifi aldım. Ani oldu o yüzden aceleye geldi böyle"

" oyy kuzum benim. Ne yapacaksın sen oralarda bir başına." Tekrar sarıldı bana öptü kokumu içine çekti bende öyle.

" koskoca kızım teyzem bakarım başımın çaresine."

" ben çok özlerim seni"

" bende teyzem. Kendine çok dikkat et olur mu? Seni çok seviyorum"

" sende çok dikkat et oralarda kuzum. Gevur memleketi. Koru kolla kendini aman ha aklım sende kalır. Ara beni sık sık emi kuzum"

" tamam teyzem. Hadi Allah'a emanet ol"

" sende kuzum. Rabbim yardımcın olsun"

Sıkı sıkı sarıldık son kez birbirimize. Ardından hemen ayrıldım oradan beni bekleyen taksiye binip hava alanına doğru devam ettik

İnanamıyorum şuan resmen özgür olacağım. Umarım ben uçağa binene kadar yokluğumu fark etmezler.

Hava alanına geldiğimde yine temkinli davranıyordum. Hemen uçuş saatlerine baktım. Bir buçuk saat sonra kalkacak olan uçağa bir bilet aldım. Kuytu bir köşeye geçip beklemeye başladım. Çok heyecanlıyım. 

Sonunda başarmıştım. Kurtulmuştum. Ateş denilen o adamda beni bulamayınca umudunu keser artık. İyi oldu ona kiminle baş ettiğinden haberi yoktu tabi. Şimdi ağlasın dursun.

Uçuş saatim yaklaşınca uçağa doğru gidiyordum. Bilet kontrolünden sonra tamamen özgürdüm artık. Önümde üç kişi vardı şuan. Kalbim hızlı hızlı atıyordu. Kolumun birden tutulmasıyla irkildim. Gözlerim kocaman açıldı. Arkamı döndüğümde. Selim ile göz göze geldim.

"Benim ile gelsen iyi olur"

Kolumu çekiştirdim

" Bırak kolumu Selim"

" Eylül. Zorluk çıkarma. Gel benimle dedim"

" Bende sana bırak beni dedim. Bak uçağın kalkacak şimdi. Selim lütfen bırak beni gideyim. Yalvarırım sana"