91. Bölüm

522 64 43
                                    

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

MERHABA ARKADAŞLAR LÜTFEN OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.

KEYİFLİ OKUMALAR DİLİYORUM.

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Ateş endişeli gözler ile kapıdan giren kişi kim diye bakar iken, bir anda minik adımları ile Asel girdi. Ateş'i görünce

"Babbaa" dedi ellerini birbirine vurarak tane tane.

Ateş hemen toparladı kendini. Hızla Hazal dan uzaklaşıp kızına doğru yürüdü. O sırada Eylül de girdi içeriye.

"Sana sürpriz yapalım dedik babası. Beğen..."

Eylül'ün sözü yarım kaldı Hazal'ı görünce. Hazal ise gözlerini dikmiş, onlara bakıyordu. Ateş'in kalp atışları hızlanmıştı.

"Eylül, hoş geldiniz canım." Dedi.

Kızını kucağına alıp, Eylül'e doğru yanaşıp yanağından öptü. Tedirgin tavırları dikkat çekiyordu. Hazal ise ayrı bir rahattı.

"Yanlış bir zamanda geldim sanırım." Dedi Eylül.

Hazal’a kaçamak bakışlar atarak.
Ateş dönüp Hazal'a doğru baktı.

"Hayır hayatım. Hanım efendi de gidiyordu zaten." Dedi.

Hazal manalı manalı baktı Ateş'in suratına. Elini uzattı sonra.

"Konuşmamız yarım kaldı. Tekrar görüşmek üzere Ateş bey." Dedi.
Ateş, Hazal'ın elini tutup biraz sertçe sıktı.

"Görüşmek üzere Hazal hanım."

Hazal ofisten çıkacağı sırada Ateş'in sekreteri, çocuk ile içeri girdi. Çocuk annesine doğru koşarak sarıldı.

"Anne hadi gidelim artık" dedi.

Ateş çocuğa baktı. Tuhaf hissediyordu. Gerçekten de kendisine çok benziyordu bu çocuk. ‘Hazal haklı olabilir mi?’ diye düşündü içinden.
Eylül de uzun uzun baktı çocuğa.

Ateş, Eylül'ün çocuğa baktığını görünce tedirgin oldu. Hemen Eylül'ün elinden tutup dikkatini dağıtmak istedi.

"Canım hadi geç otur sen." Dedi.
Eylül oturunca Asel'i de kucağına bıraktı.

"Ben geliyorum iki dakikaya" dedi ve Hazal'ın peşinden çıktı o da.

Eylül anlam verememişti. Hoşlanmadığı bir his oluşmuştu içinde.
Ateş, Hazal'ı az ileride yakaladı. Kimsenin göremeyeceği bir alana çekti.

"Bana bak. Aşağı in ve otoparkta bekle. Biri gelip sizi kaldığınız yere bırakacak. Ben daha sonra geleceğim ve şu konuyu adam akıllı konuşacağız. O zamana kadar da hiç bir yere çıkma. Buraya da sakın gelme. Anladın mı beni?"

Hazal Ateş'in gözlerinin içine içine bakıyordu.

"evlendin demek. Çocuğunda var. Tebrik ederim. Umarım oğluna da babalık ya..."

Ateş, etrafına bakındı birileri var mı? Duydu mu diye. Kadının sözünü öfke ile kesti sonra.

"Kapa çeneni. Dediğimi yap sadece" dedi.

Sonra çocukla bir kez daha göz göze geldi. Annesinin elini tutmuş, arkasına saklanıyordu. Ateş’in sesinden ve tavrından korktuğu belli oluyordu. Yutkundu Ateş.  Bir süre daha çocuğa baktıktan sonra bir şey demeden hızla yanlarından ayrıldı.

***

"Asel, kızım dokunma onlara. Bak baba kızar sana yoksa"

O sırada Ateş girdi içeriye. Kızı masasına yanaşmış küçük bibloları almaya çalışıyordu.
Gidip kızını tekrar kucağına aldı ve koltuğuna oturdu.

Dedim ya, Eylül'düHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin