.. GÜLEYŞA...( Tamamlandı)

27.Bölüm

   

' seni görmek benim kaderim'

' gidersen gönlümü de seninle götüreceksin'

' evlen benimle herşeye, herkese rağmen'

' Aziz'in kafede gördüm seni, gözlerine değdi ya gözlerim, farklı attı işte şurası.
Dedi Zahir elini göğsüne bastırarak.

' evim ol, Güleyşa ne olursa olsun evde bekleyen sen ol'

Güleyşa  derin bir uykuya dalmış gibiydi ses duyuyordu ama net değildi kulağındaki sözcükler geriden çok geriden geliyordu.
Hafif bir titreme hâlâ mevcuttu bacaklarında.
Üzerindeki yorgan Zahir'indi.
Saçlarının dağıldığı yastık Zahir'in.
  Elini uzatsa onu saracak olanda Zahir di ama yapamadı yapmazdı haramdı.
Başkasına ait olan gönüle talip olmak kalbine haram...

Zahir biraz daha izledi genç kızın bitkin yüzünü kalktı yavaşça sobanın kapağını kapattı azıcık, yavaş yavaş yansa iyi olurdu.
Başı yerde çıktı odadan içinde büyük bir sıkıntı peyda oldu.
Kapıyı kapattı ardından sessizce.

Serhat hala girişte bekliyordu.
" abi ne olacak böyle bana anlat istersen " dedi sessizce.
Kardeşinin omzuna elini attı sıktı hafiften.
" bizim odada kalsın bu gece yarın olsun bakarız " diyen Zahir'in omuzları düştü korkuyordu yarın olmasından endişeliydi birşey söylememişti Güleyşa, gitmek isterse gidecekti.
Zorla olmazdı elbette yok derse,  hatta evet dese bile zamanı geldiğinde yine gidecekti.

Öyle anlaştı çünkü söz verdi.
Zahir sözüne sadıktı.

Serhat'ıda yanına katarak dışarıya çıktı sırlarına ortak kardeşi olacaktı.
Avludaki geniş örtmeye ilerlediler.
Cebindeki tabakdan sarılı tütünlerden iki dal çıkardı birini kardeşine uzattı.
   İlkti bu, derdi vardı demekki abisine bakan genç anladı.
" abi yemin olsun seni Fırat'tan daha çok seviyom ha o ğırto benden çalar" diyerek güldü  Serhat.

   " Hadi yükünün birazınıda benim omzuma ver"   diyerek omzunu destekledi abisine
  ' sizde baska birşey var, özelliklede sende abi ' diye devam etti şüpheli gözlerle.
   Zahir başını kaldırdı içeriden gelen seslere gülümsedi kardeşlerinin odasının ışığına baktı.
Camda acıktı sesleri göğe ulaştı.
Cevher ve Fırat Zinar'ı sinir edip espriler yapıyor gülüşmeleri evi sarıyordu asabi çehreli Zinar ise bir ona bir ona yumruk atmakla durdurmaya çalışıyor olmalıydı çok emindi Zahir hergunki ortamlarıydı bu.
  Ama yarından sonra daha değişik olabilirdi keşke olsaydı evlerinde genç bir hanım olsaydı herkesin hareketlerine dikkat edecegi genç bir hanım.
  Nasıl buralara kadar gelmişti bu iş ama niye Zahir pişman değildi hatta
umut vardı yüreğinde minicik bir umut aklına bile gelmemişti ilk hastaneden alıp yola çıktıklarında evlenme fikri kesinlikle yoktu,  anasına teşekkür edecekti belki, belki en başında Sineme..

Ederdi tabiki hemde hiç gocunmadan hemen ederdi.

Bu düşünceler içindeyken elindekinin bitmeye yakın olduğunu gördü.
Sol gözünü kıstı son dumanı çekti içine yan bir bakış atti Serhat'a.
" hasta " dedi.
Serhat merakla döndü abisine.
' belli zaten bilinmeyeni analat" dedi asil olanı söyle der gibi.
  "Derdi var " dedi sonra sesi kısıktı şimdi.
" abi hamilemi gerçekten" diye direkt sordu Serhat ama o başkasından olabileceğine emindi.
" yok " dedi net bir şekilde Zahir sert bakışını dikti kardeşine.
" yok daha neler lan" dedi.
Serhat abisinin kızgın sesine doğru ellerini havaya kaldırdı teslim olur gibi
" aman ağamabim yanlış anladın yani ben, yardım ettim dediğin için yani olur ya bir şerefsize denk gelmiştir yani şey işte anladın" dedi hızlı hızlı korkudan.
  Hafif gülümsedi Zahir;
" tamam oğlum kriz geçireceksin yok öyle birşey ama birini sevmiş doğru o da pis işlere bulaşmış öldürdüler bir hafta oldu o sebepten bu halde " dedi ama evli olduğunu söylemeyecekti olaki yarın kabul ederse nikahı ileride sıkıntı olmasını istemezdi kardeşi dahi olsa bilmesindi.