.. GÜLEYŞA...( Tamamlandı)

18.Bölüm ( Dermanî Kalbîm)

     Akşam ile yatsı arası dar bir vakitti.
Zahir aracını getirdi yükü indireceği firmanın deposuna.
  Güleyşa  yavaş yavaş ayıldı, görevlilerin konuşma seslerinden rahatsiz olmasa daha da uyurdu galiba.

Etrafına bakındı unutmuştu birkaç saniyeligine ne oluyor nerede?

Aşağıda birkactane adam gördü, büyük projektör ışıkları, aydınlatılmış geniş bir alan.
  Zahir yok şoför koltuğu boş, korktu!
Bırakıp gitmişmiydi yoksa.
  Panik hali geldi yine elleri titredi.O gün, yerdeki moturu gördüğü andan itibaren böyle hissediyordu heyecanmı korkumu adı yoktu.

Çıkmak istedi  kapılar kilitliydi.
  Boğuluyor hissi oturdu boğazına.

Nasıl haberi olmadı ölü gibi mi uyumuştu bunca vakit.
Cama vurmaya başladı birisi görürdü belki.
  "Açın kapıyı "diye bağırdı.

Şoför koltuğuna uzandı, Zahir o kapıdaki dugmeden acmıştı kilitleri  görmüştü, direksiyonun sağında kalacak alanda cep gibi biryerde soğuk metal deydi eline silahtı!!!
Korktu.
Sarsildı yine.
İçeride bekleyen  bir ateş yine yükseldi kalbi basmıştı tetiğe aklı ısındı, yandı!
Ama Aziz güven ona demişti..
Gözünün seçebildigi kadar siyah tabancaya dikkatle baktı.
 
Karşıdan gelen adam gördü nihayet tırın içinde bir karartı gibiydi genç kız.
Yanına geldi aracın ama açamadı kapıyı.
Tıkladı iki kez camı duymadı Güleyşa.

" Bekle çağırayım " diye ses verdi adam.

Güleyşa terlemişti soğuk soğuk, gözleri kilitli elindeki metale..

Hızlı adımlarla deponun sağına doğru yürüdü adam.

Zahir oradaydı.
"Abi biri var senin arabada kadın hemde"
Demesiyle Zahir elindeki sigarayı attı hızlı adımlarla koşar ayak vardı araca.
  Gözleri kocaman açıldı camdan gördüğü şey ile hemen anladı nasıl unuturdu onu orda kızdı kendine.
Bir hışımla kapıyı açtığı gibi kaptı genç kızın elindeki silahı.
Bir adimlami çıkmıştı yüksek koltuğa basamağa bastığını bile farketmedi yüreği yerinden çıkacaktı.
  
Güleyşa bisey yapsaydı kendine şu ruh hali ile ölürdü Zahîrî vicdanından.

Zahir
-napiyon sen Güleyşa nerden buldun bunu karanlıkta diye hiddetlendi

Ses yoktu.
Oturdu şoför koltuğuna kapattı kapiyi, iç ışıkları açtı.

Güleyşa şok olmuş gibiydi.
Zahir, onun dagilmis saçlarına ve ifadesine baktı.

Gözleri  içinde kana çalmış ak, akın üstünde kara içindekini görsen koca bir  dert...

- iyimisin korktunmu? Namaza gittim ben birde nefesleneyim dedim uyanmissin, derin derin uyuyordun  devam et diye uyandırmadim bilemedim kusura bakma
Dedi Zahir.

Güleyşa  kendinen hiç beklemeyeceği birsey söyledi.

" beni sana mı sattı yoksa"

Bakışları ölmüş gibi donuk.

  " bunuda yapmış olamaz degilmi? Kimsiniz siz ne istiyorsunuz benden? ben kendi halinde bir insanim bırak beni, bende para falan yok, o yüzden sordun değilmi para varsa senden alirlar diye, neyi kastettiğini simdi anladım.
  Aziz abi sana nasil kandı yaktiniz başımı, öldürürüm kendimi bana dokunursan" diyerek bağırmaya başladı..

Zahir'in gözleri kocaman açıldı neler diyordu bu kız aklını kaçırdığını düşündü etrafa bakindi  biri falan yaninamı geldi yoksa diye  ama emindi kitlemisti kapilari hatta karanlıktı içerisi o görünmüyordu bile..
 
Önce anlamaya çalıştı ama Güleyşa'nin.
" bırakın beni artık nerden düştüm ben bu işin içine Allah canımı alsaydı nasıl sözüm geçmedi benim "
Diye elini kalbine koydu inler gibi ağladı.
" sevdim ben ya sevdim çocukluğumda sevdim ondan evlendim, başımı yere eğdin adımı çıkardın yüzüm kalmadı kismeye bakmaya Ali ah Ali " diyerek göğsünü dövmeye başladı.