.. GÜLEYŞA...( Tamamlandı)

53.Bölüm

  
   " Merhaba Güleyşa değil mi? " diyen sese döndü Gül tanıyamadı etrafa bakındı kendisi gibi öğrenciler vardı.
Tedirgin olmasına gerek yok gibi hisetti.
Çantasının kulbuna sıkı sıkı tutundu.
Elindeki not kağıtlarını sıktığı içinse eli terlemişti.

   " evet benim siz kimsiniz " dedi aceleyle biryandanda  aklı biran önce harket edip kocasının yanına gitmesini söylüyordu.

" hatırlamadın tabi  beni Hakan ben yatılı bölgeden B şubedeydim, agliyor gibiydin " diyen gencin gülümsemekle meraklı bir ifade vardı yüzünde, aynı yurtta kalmışlardı hatta ama Güleyşa tanıyamadı.
 
" kusura bakma animsayamadim, yok iyiyim gidiyordum zaten" diyerek yana doğru bir adım attı ayakları çoktan araçların park edildiği tarafa yönelmişti.

" doğrudur normal hatirlamaman sessiz bir çocuktum zaten sınıftan çıktığım olmazdı ki muhabbetimizde olmadı,   dün kampüse girişte gördüm seni, önce yok o değildir dedim ama sonra Mehmet abiyle konuşunca netleşti. sevindim burda olmana evlenmişsin galiba hayırlı olsun " dedi genc
Güleyşa tedirgin oldu iste şimdi Mehmet abisini de tanıyordu ve acaba başka neler biliyordu.

" ha öylemi benim şimdi gitmem gerek eşim bekliyor, evet evliyim teşekkür ederim hoşcakal " diye kestirip, uzaklaşma mesafesini koydu

Çocuk sesini duyurmak istercesine
" hoşcakal görüşmek üzere" dedi ama mümkün değildi helede Zahir duyarsa.

Güleyşa biraz korku biraz gergin kendini bekleyene adamın yanına geldi hızlı adımlarla.
Zahir de karısına karşı yürümüştü  zaten aldı kollarına sarmaladi sanki bir haftadır görmüyodu.
Gül'deki korku da dağıldı emin yerdeydi.
Yüzüne baktı adam dikkatlice ağlamıştı kurban olunası gözler
" nasılmiş benim gulem, ağladınmı yine ne oldu " diyerek elini tuttu
" iyiyim Zahir'im mutlu oldum seni gördüm, abimi bekliyodum hayırdır sen geldin hani işin vardı ağlamıyom yok sınavım zordu ya " dedi Güleyşa pek bir nazlıydı son günlerde  Zahir'e karşı, ayrılmak istemiyor okula gekirken zorlanıyordu.
Elini öyle bir tutuyordu ki sanki bıraksa düşecekti.
E lbette az evvellki muhabbeti şimdi söylemeyecekti ama gizlemyecekti  de belki sonra anlatırdı tabi çocuk başka biryerde karşısına çıkıp Zahir'in canını sıkmazsa.

  " işim vardı ama dayanamadım baktım çok özlemişim  sabahtan beri epey vakit olmuş jinamın sınavıda İyi geçmemiş gezelim dedim fenamı, hadi buyrun hanımefendi ve küçük hanimefendi "diyerek kızını kast etti.
Güleyşa'nin rengi bir parça soluktu ve gözleri yorgun.
Hamilelikten demişlerdi.
Ağlaması da ondanmış olur olmaz herşeye duygusal yaklaşıyordu zaten Zahir de üstelemedi

" çok iyi ettin gezelim evet hatta ben bir iki parça kiyafet bakayım Zahir,   düğünde ne giyeceğim karnım mi büyüdü benim ya pantolonlarım dar geliyor, hoş anne giyme şu iki parçaları diyor ama " diye güldü Güleyşa  sırtındaki beligini yan tarafına aldı saçlarını açtı.

Zahir karısına baktı.

" güzelsin, ne giysen olur " dedi elini tuttu biryandanda yola bakarak.
Güzeldi hemde çok.Seviyordu hemde nasıl kilo neydi?

  "Onumu sordum ben ya kilo aliyom demi çok yiyom farkındayım " diyerek kocasının elinin üstüne bir öpücük bıraktı
Sırt çantasını açtı içindeki küçük kutuya koyduğu fındıklardan ağzına attı söylediğine tezat, iki tanede kocasına uzattı.
Adam göz kırptı
" hertürlü istihkakım azladı şu halime bak iki tanemi hakkim " diyerek iki fındığı ağzına atti.
Güleyşa eline vurdu
" konuşma şöyle heryerde " dedi gülüştüler.

Zahir'in sürprizi vardı karısına.
Belli etmemek için uğraşıyordu ama acele de ettiriyordu her mağazada
" hadi hadi " diyerek.
Bir kaç parça kiyafet aldı Gül çabuk olmaya çalışarak anlamda vermiyordu kocasının aceleci hallerine.
  " gule yeter gören diyecek hiç üstü başı yoktur hadi köye geç kalıyoruz " dedi en sonunda adam.
" Evde kalalım bende ders çalışayım hem haklıydın yoruluyorum yolda " diye itiraz etti Güleyşa.
" olmaz düğün var zaten telaşlı ev, gitmek gerek Zinar evlensin mecbur biz burda kalırız aşağıdaki odada olmaz herhalde bizim oğlanada yazık " diyerek güldü Zahir kahkaha ile
Güleyşa utandı.
Kendisi söylemişti çünkü burda olmaz diye..
" Zahiiir" dedi elleriyle yüzünü kapatıp.