9. Bölüm

767 61 15
                                    

Güleyşa, erkenden kalktı sobayı yaktı çay suyunu üstüne koydu.
Kahvalti sinisini hazirladi,mutfak soğuktu yengesine üzüldü bir kez daha, kışın zordu bu köyün hali.
Aklına dün gece geldi. Semra gelin olacaktı bu eve muhtemelen burda yaşayacaktı onada üzüldü zaten içine sinmemisti kızın o halleri neyseki bugün gidiyordu şimdi kendini düşünmeliydi herkes seçtiği hayatı yaşayacaktı..

Ali, 'beklerim seni garajda ' demişti heyecanlıydı kalbi kıpır kıpır..

Kahvaltı ettiler nenesi ve amcası soğuk davrandı genç kıza çünkü umutları bitmişti artık evliliğe dair.
Emel cebinden iç içe sarılı bir miktar para çıkardı vedalaşırken uzattı Güleyşa ya.
" al kızım seni idare eder tatile kadar derslerine iyi çalış son dönemdesin galan, iyi bir okula git aklını ziyan etme, ha yarın elin iş tutunca yengenide gör haa unutma " diyerek sarıldı.

Vedalara alışkındi herkes hiç yok gibiydi zaten bu evde Güleyşa...

Hiç konuşmadilar Mehmet ile hava soğuktu tek gözleri acıktı ikisininde birbirine değmesin diye özenle kaçan gözler...
otogara geldiler.
Ve Ali oradaydı.
Güleyşa'nin sabahtan beri donuk bakan hareleri ışıldadı seviyordu bu çocuğu yada öyle hissetmek istiyordu başka kimseye dönüp bakmamıştı ki bu güne kadar..

Ali bir iki adım atti Gülün pesi sıra geleni görünce kaşlarını çattı durdu.
Güleyşa ardına baktı Mehmet abisi başıyla arabayı gösterdi bin diye ve genç kız itirazsiz gitti dolmuşa orta koltukların birine oturdu.
Aklında ki kesin kavga edecekler fikri ile yüreği yerinden çıkacakti..

Aksi bir durum oldu oysaki.
Mehmet kısacık bir şey söyledi Ali'nin kulağının dibine ve rengi attı Ali'nin.
Asla der gibi başını salladı sadece...
Eline tutuşturulan zarf ile arabaya doğru yürüdü ağır ağır.
Güleyşa da şaşkın şaşkın izledi ikiliyi,
Mehmet abisi tek kelime dahi etmemişti kendisine arkasına bile bakmadan gitti hızlıca..

Ali biraz bozulmuş gibiydi geldi sevdiğinin yanına uzattı elindeki zarfı "bunu sana verdi" dedi düsunceli bir şekilde belkide ilk defa bukadar ciddiye almıştı bazı şeyleri yük binmisti omuzlarına...

Güleyşa, zarfı açtı bir miktar para vardı içinde bir de minik bir not.
" zor günü olur ararsın 050.....)

Bir hüzün çöktü kalbine ne oldu niye böyle oldu yada olmasi gerken ne olmadı boşluk gibi bir his...

Ali de baktı nota..

Bir süre sonra dolmaya başladı dolmus ve sessizlik bozuldu.
Bir kadın oturdu Gülün yanına ve Ali'ye en arka koltuktan bir yer düştü..

Merkeze geldiler, umdukları gibi olmamıştı bu buluşma..

Fatma da gelmemişti zaten Güleysa yapmaması gerekeni yapmış gibi hissediyordu.
Otogarda inince çantasını aldı şoförden hemen yurdami gitsem diye düşündü.
Ali, azıcık geride durmuş bekledi..
Biliyordu ki Güleyşa insanlar içinde rahat yan yana gelecek konuşacak bir kız değildi utangaçti.

Telefonu unutmuştu tabiki hızla geriye döndü seslendi.
-Ali, gelsene bir
Ali kaşları havada şaşırdı yani gidecekmiydi?
Yürüdü sevdiğinin yanına.
- Gülüm gidecekmiydin sahiden bunu hatirlamasan
Diye sordu elindeki telefonu göstererek.
- eeveet galiba
Dedi tereddütlü bir hal ile.

- Güleyşa
diye baskınca konuştu Ali, sinirlenince adını zikrederdi zaten Gül demiyorsa gülüm demiyorsa problem var demekti çocukluktan beri öyleydi..

- tamam ya hadi gel su arka caddede çay bahçesi var gidelim

- bencede gidelim iyi olur hadi
Dedi Ali.
Yan yana çıktılar otogardan az bir yürüme mesafesi sonrası vardılar küçük biryerdi kapalı alan boş sayılırdı hava soğuk dışarıda oturamazdin, Güleyşa çekinerek te olsa girdi bir masaya oturdu acelesi var gibi konuştu.

.. GÜLEYŞA...( Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin