.. GÜLEYŞA...( Tamamlandı)

28.Bölüm (seçim)

merhabalar erken bölüm))

Bazen uzun zaman bölüm gelmeyince merak edenlere bir aciklama yapayim arkadaşlar hepimizin olduğu gibi yoğun bir günlük tempom var.Bir ailem var.Derslerim var.
Şehir dişına cikmişsam yazma vakitlerim cok aksiyor ki yazmak ciddi bir emek inanin 3bin kelime kolay degil ben kisa bölümler yazmiyroum.
Bekleyenlerden özür dilerim ama okumayı bırakmayın lütfen:)
30.bölüm final diyordum ama Zahir ve Güleyşa mümkün değil daha bitmez biraz mutlu olsunlar zor günler olsun sevmek nedir görsünler aşk nasıl bir his hissetsinler.
Degilmi? bitmesin hemen hızlı geçmeyelim yeni başladı hemen son olmasın diyorum ben ama sıkmakta istemiyorum tabiki detaylarla...

Güleyşa gözlerini açtı kendini daha iyi hissediyordu.
Gün çoktan aymıştı.

Etrafına bakındı kendi gibi yatan hastalar ve yanlarında refakatçiler vardı.

' buraya kadar işte Güleyşa sana senden baska kimse kalmaz kaderin bu ' diye düşündü ayak ucunda duran çantasına uzanmak istedi kolu acıdı damar yolu hâlâ acıktı.
Uzandı gerisin geri gözünden süzülen yolunu buldu..

Serhat doktorla konuşan abisini bulmuş ve telefon mevzunu anlatmıştı.
Zahir bir hızla annesinin yanına döndü
" anne sen neden böyle yapıyon konuşmadık mi " dedi.
" oğlum ne var yaptığımda arkadaşı aradı açtım kızın hasta olduğunu söyledim" dedi annesi kendini haklı bularak.
" ee anne gelin alın demedinmi"
" dedim" diyerek Serhat' a baktı Zişan hanım
"Anam hiç öyle bakma abimden tarafım bu işte " diyerek acikca safını belli etti Serhat.
" oğlum benim merhametine kurban olurum bak böylesi daha iyi oldu gelirler ne kaçmış olur ne de sen kendine kaçırmış olursun tatlıya bağlanır" diyerek dil döktü kadın.
Zahir başka birşey demedi uzaklaştı ordan önce Fatma'yi aradı.
Güleyşa'nin kendi ile olduğunu söyledi ama ok yaydan çıkmıştı artık Fatma çoktan Mehmet'e haber verdiğini ve oraya gelip Gül'ü alacağını söyledi.

Mehmet, Güleyşa'nin Ali ile olan evlilik durumunu yada
Zahir ile olduğunu bilmiyordu Fatma detay vermemişti olacakları tahmin ettiği icin
"abi ona yardim et zor günler geçiriyor okuluda bıraktı gidecek, şu hastanedeymiş getir ne olur " demişti sadece.
Mehmet " orda ne işi var bu kızın siz ne işler çeviriyorsunuz " diye telefonda bile nekdar sinirli olduğunu belli etti.
Asıl kıyamet Mehmet geldiğinde kopacaktı.

Fatma'nin verdiği numarayı geri geri aradı Mehmet ama Güleyşa açmıyordu.
Telefon Zahir' deydi aslında açmayan oydu, elbette tahmin etti arayanın kim olduğunu ama gondermeyecekti bu saatten sonra Güleyşa'yı yeterki kendi istemesin.

Sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine.
Annesi ve kardeşi Serhat'in arkasından bakarken.
Kardeşinin kalmak için olan ısrarlarına rağmen " gidin anamı götür yardımdan cok zarar veriyor " demişti ve gücendirmişti annesini.

Nöbet değişimine gidecek olan doktordan aldığı sevk kağıdı ile dahiliyeden sıra aldı cebindeki pembe kimliği tekrar çıkardı fotoğrafa baktı...

Güleyşa'nin yanına gidene kadar birsürü plan yapti yine, Mehmet'i söyleyince ne tepki vereceğini merak ediyordu.

Gözleri hemen aradığını buldu.Başını iyice geriye atmış yatıyordu genc kız
gülümsedi en son anneside ameliyat olduğunda bu pijamayı giymişti hastane kıyafeti oldu.
" çok kızdım anama da ' diye hemen pişman oldu gönlünü almalıydı.
Güleyşa'ya giden kapıyı açmıştı aslında kadın.
Ama Zahir utanırdı kendinden beklemezdi kesinlikle bir meyli olsun, karşısında duran kızın kocası yeni ölmüş daha iki elin parmağı kadar bile gün geçmemişti.
Hem Güleyşa sevmişti Ali'yi.
Zahir' in içi ürperdi belkide hiçbirzaman umudu olmazdı.
Evlenmek söz olurdu sadece aralarında bir akid olarak kalırdı.
Yinede kararlıydı elini taşın altından cekmeycekti.
İlerledi yatağa doğru diğer insanlarda normal bir bakış içindeydi.
" Güleyşa " diye seslendi incitmekten korkar bir ton ile.
Güleyşa gözlerini açtı nemli nemli baktı şaşırdı birazda.