Sassy Maid | Hyunlix +18

3. İlaç

Kadınlar iç çekip yönünü değiştirince nihayet ayrıldık. Ellerim sarışının tenindeyken diğerlerinin uzaklaşmasını izledim. O ise dudaklarıma bakakalmıştı, fısıldayarak konuşuyordu. "Ya... Ne yaptın sen?"

"O kadar emdim, hiç karşılık vermedin. Dudaklarımın ne kadar değerli olduğunun farkında mısın- AH!"

Ayağıma basıp ezdi.
"NE YAPTIN SEN?!"

Ayağım havada sekerken hâlâ daha omuzlarımdan ittiriyordu. "KENDİNİ NE SANIYORSUN? NASIL BÖYLE BİR ŞEY YAPARSIN?!"

"Dur bi' sakin, özür dileri-"

"NE ÖZRÜ YA?!"

Deliye dönmüştü. Etraftakiler bize bakmaya başlayınca onu kolundan tutup dışarı çıkardım. Köşedeki duvara yapıştırdım. "Tamam, sen de abartma. Altı üstü bir öpücüktü işte-"

"Bu benim ilk öpücüğümdü!" deyince gözlerimiz buluştu. Hemen bakışlarını aşağıya geri indirdi. Sinirle karışık ağlıyordu.

Gülesim geldi. Kapının ışığıyla yüzünü daha dikkatli inceleyince... Woah... Tam benim tipimdi, çok güzeldi.

"Ne yani? Bu yaşına kadar kimseyle öpüşmedin mi hahaha"

Elinin tersiye yanağındaki yaşları sildikten sonra gözlerini bana dikti. "Bunda ne var? Değerlerimiz farklı olabilir."

Duvardan doğruldu ve adım adım üstüme yürüdü. "Senin gibi pislikler ne anlar ki bundan? Böyle şeylerle övünürsünüz anca."

Kendinden emin bir şekilde konuşması uzun zaman sonra birinden çekinmeme sebep olmuştu. Her cümlesinde omuzlarımı biraz daha itiyor, üstüme yürüdükçe beni yıllardır tanıyormuş gibi gerçekleri yüzüme vurmaya devam ediyordu.

"Genelde aile sevgisi falan da görmezsiniz. Kendinizi herkesten üstün görürsünüz."

Sırtım duvara değince "Dur artık..." dedim. Söylediği her cümle tam olarak bendim.

Sonunda ellerini omzumdan çekti. İç çektikten sonra "Beni rahat bırak. Bu gece bir daha muhatap olmayalım. Sen kendi yoluna, ben kendi yoluma." dedi.

İçeri geçmeden önce konuşmasına devam etti: "Ha bu arada, önüne geleni öpemezsin. İnsanlara kendi malınmış gibi davranma. Az önce yaptığın şey tacizdi."

Pat diye çarpan kapı sesiyle yalnız kalmıştım. Cümleleri içime oturmuştu. Uzun zamandır kimse yüzüme karşı böyle konuşmamıştı.

Hem üzgündüm, hem de sinirliydim.
"Ne sanıyor kendini bu çocuk?"

Birkaç derin nefesten sonra içeri geçtim. Tamamen keyfim kaçmıştı. Üst kattaki masalardan birine geçip koltuğa yayıldım. "Ne boktan bir gece..."

💎💎💎

Yaklaşık yarım saat sonra merdivenlerden ses duydum. Birileri daha pistten ayrılmış, olduğum yere çıkıyordu. "Gel buraya güzelim."

İri yarı, paspal kılıklı bir adamın peşinden çekiştirdiği bedene baktım. Benim sarışın gözleri kapalı bir şekilde sürükleniyordu. Adımları ara sıra merdivenle denkleşemiyordu, sendeliyordu.

Sinirle gülüp yerimden doğruldum.
"Ha? Sadece öptüm diye bana ahlak ve değer edebiyatı yapan çocuk şimdi bir başkasıyla mı takılıyor?"

İri adam onu köşedeki koltuklara yatırdıktan sonra sarışın kıvranmaya başladı. Midesini tutarak "Bana ne verdin sen..." dedi.

"Bir şey değil. Gecenin daha sıcak geçmesi için takviye sadece, hahaha"

Ona ilaç içirmişti. Normalde görsem engel olurdum ama az önceki tavırlarından sonra bu çocuğa yardım falan etmeyecektim.