Bu hikaye +18 öğeler içermektedir!
Genç iş adamı Hwang Hyunjin büyük malikanesinde kişisel hizmetçilik yapacak birini aramaktadır. Mülakata gelenler arasında geçen hafta gece kulübünde seviştiği çocuğu görünce şok olur.
"Demek bana yalan söyledin Le...
Az önceki çocuk tepsi ve içeceklerle yanımıza yaklaşınca düşündüğüm şeyin olmaması için dua ettim. Sırıtarak dibimize geldi. "Selam."
Ayağa kalkıp uyuz suratına baktım. "Şaka bu, değil mi?"
Sadece Felix'e odaklanmıştı, gözlerini oyasım geliyordu. Anton'un "Hyung, sonunda geldin! Çikolatalıdan da aldın mı?" demesiyle her şey netleşmişti, modum yerle bir oldu.
Hemen Felix'in poposunu ittirip yanına tıkıştım. Çocuk da gülüp benim yerime geçti. Yavşak bakışlarını bir saniye olsun sevgilimden ayırmadı. "Seninle tanışmak kaderimizde varmış."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sesimi temizledim, kötü kötü baktım ama tık yoktu. O kadar beyinsizdi ki imadan falan da anlamıyordu.
"Kardeşim 2-3 kişi geleceğinizi söylemişti. Bu yüzden bu kadar içecek aldım, az önce çarpışınca döküldüğü için değil. Yani sizi takip etmedim, yanlış anlamayın." ^^
Felix başını eğerek resmi bir üslupla konuştu. "Hayır hayır, öyle anlamamıştım. Teşekkür ederiz." deyip bardağı önüne çekti.
Ben de önümdekini alıp çocuğun mimiklerini inceledim. Konuşurken yalan söylüyormuş gibi hissediyordum. Kıskandığım için mi bilmiyorum ama ona güvenmemiştim.
"Yongbok, seninkinin tadına bakabilir miyim?" derken bilerek normale göre yüksek bir ses tonu kullandım.
"Tabii, al dene." deyip bardağı bana doğrulttu. Ağzımı uzattım ve onun pipetinden içtim. Bu sırada bize bir kez olsun bakmadı, bilerek böyle anlarda gözlerini kaçırıyordu. Bunu hissedebiliyordum.
"Çocuklar birkaç aydır konuşuyormuş zaten. Yongjae bizim evde kalmak isteyince başta şüphelensem de kabul ettim. Kardeşim beni haftalardır salmıyor hahaha"
Felix bununla rahatladı ve gülmeye başladı. "Oh! Ben de çok panik olmuştum. Aynı şekilde düşünmemize sevindim. Size güvenebilir miyim Bay...?"
-Park. Adım Park Wonbin.
-Ben de Lee Yongbok. Size güvenebilir miyim Bay Park?
-İsminiz de tatlıymış. Memnun oldum. Evet, bana güvenebilirsiniz. Hatta isterseniz telefonları alalım, gece size çocukların fotoğrafını da atarım.
Kotlu çocuk bununla bir şeyler söylendi. "Hyung, bebek miyiz?"
"Bay Lee'yi merakta bırakmak istemeyiz. Öyle değil mi?" derken sevgilimle birbirlerine bakıp gülümsüyorlardı. Felix başını olumlu anlamda sallayıp numarasını verdi.
Kardeşi peçete isteyince Wonbin nihayet kalktı ve kasa tarafa gitti. Hemen Felix'in kolunu kendime çekip kulağına yaklaştım.
"Bu gece bir kere daha şu piçe gülümsediğini görürsem sonuçlarına katlanırsın."
