Sassy Maid | Hyunlix +18

20. Yalnız

-Hyunjin'in ağzından-

Felix ile akşam bir şeyler yedikten sonra sohbet ettik. Bana ailesinden bahsetti.

Onlarla pek yakın olmadığını ama küçük kardeşini çok sevdiği için orayı yılda birkaç kez ziyaret ettiğini söyledi.

Bana kendi ailemi sorduğunda anlatmak istemedim. Ortamın bütün havası bozulacaktı.

Aile ilişkilerimiz hiç iyi değildi ve karanlık bir geçmişim vardı. Ona bunlardan bahsetmek istemiyordum.

💎💎💎

Sabah onu ben bırakacağım için rahatça uykusunu alıp bavulunu öyle hazırladı. Benim tanışmayacağımı duyunca hiç alınganlık yapmadı. Bu tarz konularda birbirimize karşı dürüst ve rahattık çünkü ikimizin de aile bağları güçlü değildi.

"Hazır mısın bebeğim?"

"Hyunjin, şunu taşır mısın?"

Ben bavulunu arabaya yerleştirirken o da ayakkabısını giyiyordu. Kapıyı çekip evden ayrıldık.

Yol boyu okyanus manzarası görmek iyi gelmişti. Uzun zamandır böyle yerlere gelmemiştim. Felix kardeşini göreceği için heyecanlıydı, yüzünde tatlı bir tebessüm vardı.

💎💎💎

Kasabanın girişine varınca onu köşede indirmemi söyledi. Arabayı çektim ve bavulları çıkardım. "Ev uzak mı? Oraya kadar taşımamı ister misin?"

"Gerek yok Hyunjin, şu ilerideki mavi ev. 2 dakika bile sürmez." deyince başımla onayladım. Kollarını açmasıyla gülümseyip boynuna sarıldım. O da minik ellerini sırtıma getirdi.

"Teşekkür ederim... İyi ki varsın." derken sesi boğuk çıkıyordu çünkü yüzü göğsüme gömülmüştü.

Başımı eğip saçlarını öptüm. "Rica ederim. Güzel vakit geçir. Dönmek istediğinde arasın, hemen yola çıkarım. Tamam mı?"

"Hıhım..." deyip başını kaldırdı. Dudağıma hafif bir buse bıraktı. "Kendine iyi bak."

"Sen de bebeğim, görüşürüz."

💎💎💎

Eve döndüğümde hava kararmıştı. Dönüş yolundaki saatler yanımda Felix olmadığı için çok daha yavaş geçmişti. Yorgun hissediyordum.

Acıkınca kendime sebzeli ramen yaptım.
"Felix, sen de ister misin-"
Ah doğru ya, bugün yalnızdım...

Hatta şu birkaç gün yalnız kalacaktım. Bulaşıkları yıkadıktan sonra odama gittim. Evde çıt çıkmıyordu. Yatağıma uzanıp sessizliğin içinde boğuldum, düşüncelere daldım.

1 yıldır şu koca evde neyle vakit geçiriyordum? Ailemin evinde en azından kavga gürültüleri vardı. Heyecan vardı.

Aklımdan böyle şeyler geçtiği için gülesim geldi. Kolumla gözlerimi kapattım. "Şaka maka, işten dönünce ne yapıyordum saatlerce ben?"

Telefonu açıp takvime baktığımda babamların 2 hafta sonra döneceğini fark ettim. Bu bile huzursuz olmama yetmişti.

"Felix anında dikkat çekecek... Umarım bizi rahatsız edip durmazlar."

Uzun zaman sonra sigara aradım. Sevgilimle tanıştığım geceden itibaren içmemiştim. Onun sayesinde aklıma gelmiyordu, hatta sanırım içtiğimi bile bilmiyordu.

Ceplerimi karıştırdığımda bulamadım. İç çekip aşağıya indim. Dürtülerimi kahveyle geçiştirecektim.

Mutfakta filtre kahve hazırlanırken eve baktım. Her şey çok mükemmeldi ama ruh yoktu.