Sassy Maid | Hyunlix +18

45. Barış

Yavaş yavaş yanına yaklaşıp düz uzandım. Bana döndü, kollarını ve bacaklarını vücuduma sardı. İçinde kaybolmuştum.

Bu pozisyonda yüzünü tam göremiyordum, o ise en yakın şekilde beni izliyordu. Kulağıma doğru "Artık barıştık mı?" dedi.

Hiçbir şey demeden dudaklarımı büzdüm. Ona hâlâ kırgındım. "İlişkimizde güven oluşana kadar hiçbir gelişme olmayacak."

"Yok o konuda tövbe ettim zaten." deyip yüzünü boynuma gömdü. Bense başımı biraz havaya kaldırdım ve rahatlamamızı sağladım. "Yani artık bana tamamen güveniyor musun?"

"Şu cümleleri kurmak bile kötü hissetmeme sebep oluyor Felix. Lütfen bunları düşünme... Sana kendimden bile daha çok güveniyorum artık."

"Peki öyleyse..."

Sanırım hemen onaylamamı beklemiyordu, başını kaldırıp bana baktı. "Yani?"

Bir süre birbirimizin gözlerinde kaybolduk. Tam cümle duymak istiyordu. "Yani... Tekrar birlikte olabiliriz sanırım."

Yüzünde güller açtı. Beni iyice kendine çekip boynumu öpmeye başladı. "Teşekkür ederim... Bir daha seni asla üzmeyeceğim sevgilim."

"Üz bak neler oluyor..." dememle kıkırdadı ve boynumu ısırdı. "Ya! Yavaş!" diye fısıldadığımda gülüp birbirimize baktık.

Şu an ailemin evinde olduğum için mi, uykum olduğu için mi, yoksa sevgilimle tam olarak barıştığım için mi bilmiyorum ama gevşemiş hissediyordum.

-Babamla ne konuştunuz?

-Söylemem.

-Ama merak ediyorum...

-Yapacak bir şey yok.

Gıcık gıcık sırıtıyordu. Sırtımı dönüp "Hadi uyuyalım." deyince belime sarıldı ve çenesini omzuma gömdü. "Dur dur, tamam küsme."

Önde ellerimle oynarken kulağıma fısıldadı. "Bizi nasıl fark etti bilmiyorum ama direkt konuya girdi ve ikimize onay verdi... Bir tek annen kaldı Felix."

Bunu duyunca heyecanla başımı ona çevirdim. "Sen ciddi misin?"

"Hıhım..." deyip yanağımı öptü. Başımı ona sürterek biraz daha sevmesini istedim. Öpücükleri yavaşlayınca nefesleri derinleşti. Birbirimize yaslanırken yol yorgunluğuyla uyuyakaldık.

💎💎💎

Uzun zaman sonra huzurla uyumuştum. Hyunjin hâlâ aynı şekilde sarılıp bedenimi ısıtıyordu. Yavaş yavaş kımıldanarak ona döndüm.

Elimi yanağına koyup yüzünü izledim. İri burnu, yumuşak yanakları, keskin gözleri... hepsinin üstünden başparmağımla geçtim. En son dudağına gelince parmağıma öpücük bıraktı. "Günaydın bebeğim..."

"Günaydın." deyip parmağımı oradan çektim ve hafif bir öpücük bıraktım. "Eve dönelim mi?"

"Hıhım..." derken yarı uyku modundaydı. Kollarımı ona sarıp çenemi saçlarına koydum. Gözleri kapalıyken ara ara boynumu öpüyordu.

Sabah kahvaltıdan sonra yola çıktık. Babamla vedalaştığım an çok utanç vericiydi. İlişkimizi hiç garip karşılamamıştı. Annem hafif durgundu, bence o da artık bazı şeylerin farkındaydı.

Yol boyu bunları düşünürken koltuğumu eğip uyku pozisyonuna geçtim. Sola dönüp Hyunjin'i izlerken gözlerim yavaş yavaş kapandı.

💎💎💎

Geri uyandığımda yatağımdaydım.
"Hm? Buraya nasıl geldim?"

Hyunjin evin hiçbir yerinde yoktu. Dışarıdan yabancı sesler duyunca cama çıktım. Aşağıda bahçe ustalarıyla konuşuyordu.