CELPS GEZEGENİ

7. BÖLÜM

Bölüm şarkısı Calvin Harris ~Outside

nurezginur 'a ithafen

Zekanus'a yaklaştıkça midemde düğümlenme ve ellerimde karıncalanma hissettim. Her insan gibi bende yeni bir ortama gireceğim için biraz heyecanlıydım. Dolunay çıkmıştı ve ışığıyla Zekanus'u süslüyordu.

Heyecanımın geçmesi için etrafı incelemeye karar verdim. Okulun etrafında küçük ahşap evlerin olduğunu farkettim. Tekan'dan öğrendiğime göre okulda içeceğim iksirler ve eğitimde yarayacak olan iksirler bu ahşap evlerde yapılıyormuş.

Ben etrafı izlemeye dalmışken okulun devasa büyüklükteki kapısının önüne gelmiştik bile. Merdivenleri altmış basamaklıydı. Ama sonunda merdivenleri aşmayı başarmıştım. Büyük siyah kapının sağ ve solunda kuyrukları kıvrılmış ağzı açık yılan heykeli vardı. Bunlar bilgeliği gösterirmiş.

Birkaç dakika bekleyişten sonra kapı açıldı ve içeri girdik.

Geniş ve upuzun koridorda bizim ayak seslerimizden başka bir şey duyulmuyordu. Duvardaki meşaleler, yerin değişik birbirlerine geçen çizgileri buraya farklı bir hava katmıştı.

"Neden kimse yok?" Diye sordum.

"Yatma saati," Diye kestirip attı. Tekrar önüme baktığımda büyük duvarın üstünde dolunay, bulutlu bir gökyüzü ve bulutların arasına karışan yıldızlarla muazzam bir görüntüyle karşılaştım. Bu görüntü Zekanus'a açılan kapıların aralandığı ve Zekanus'un yüceliğini anlatan bir görüntüydü.

Tekan elini büyük dolunayın üstüne koyunca koridor boyunca uzanan duvarlar yıldızlar gibi ışıl ışıl parlamaya başladı. Işık bir zaman sonra o kadar fazla oldu ki yanımdaki Tekan'ı göremez oldum.

Gözlerimi yumdum. Derinden bana şarkı gibi gelen beynimde dönen sesler işittim, o kadar siliktiler ki bir anda bu sesi tanıdım ama tekrar beynim onu uzaklaştırdı. Tanımlanamaz oldu.

Gözlerimi açtım. Devasa büyüklükteki yeşil ve capcanlı bahçe beni karşıladı. Hâlâ beynim bir şeyi algılamıyordu. Aniden, nasıl olduysa bedenim beni taşıyamadı düşecek gibi olduğumda yanımda olduğunu bile fark edemediğim Tekan kolumu tuttu. Arsından beni kendine doğru çevirdi.

Açık kahve ve güneşte sarımsı bir hali alan gözlerine odaklandım. Hiç olmadığı bir duygu belirtisi aradım ancak gözlerinde tek gördüğüm umursamazlıkdı. Yine.