Piyon

Özel Bölüm

Canım piyon okurları, piyonumuz dört bin oldu. Her geçen gün bir bir artıyoruz. Bu duygunun verdiği hissi size anlatamam...
Geçen yıl bugün piyonun ilk bölümü gelmişti. Bugün 1 yıl olduuukkk. Piyon artık bir yaşında.
Hepinize çok teşekkür ediyor ve kocaman yüreklerinizden öpüyorum.... ^^

M.Şele

♟️

"Nur, hadi geç kalıyoruz."

"Geliyorum."

Bugün Büşra'nın doğum günüydü ve kutlama yapacaktık. Büşra hazırladığımız sürprizi bilmiyor, Arda'nın bana bir sürpriz hazırladığını ve onun için dışarı çıktığımızı sanıyordu. Arda'ya bunu Büşray'a söylemesini söylemiştim ve o da söylemiş, beni oyalamasını rica etmişti. Büşra hemen kabul etmişti ama asıl oyalanması gereken kişinin kendisi olduğundan bir haberdi. Söz konusu biz olduğumuzda Büşra kendi doğum gününü bile unutacak birisiydi. Çünkü bizi çok seviyordu. Bizde onu.

Büşra daha fazla bağırmasın diye çantamı da alarak odadan çıktım. Aşağıya indiğimde Büşra'yı çatık kaşlar ve asık yüz ifadesi ile bulmayı beklemiyordum.

"Nihayet inebildin ya!" dedi, sitem ediyordu.

"Acelemiz mi var Büşra, geldim işte gideceğiz. Tutturdun dışarı çıkalım diye bu sıcakta. Dışarıda ne işimiz var sanki." Sanki dışarı planını ben yapmamış gibi bende sitem ediyordum. Çok güzel yalan söylerdim. Bazen söylediğim yalana bile inanmışlığım oluyordu.

"Hadi ya amma mızmızlandın alt tarafı bir şeyler içip geleceğiz." diyen Büşra'ya içten içe gülüyordum. Bugün doğmuştu. Yıllar önce bugün. Sadece bir şeyler içip gelecekmiydik? Asla.

"Tamam." dedim. Evden çıktığımızda kapıda beklemekte olan taksiyi görmüştüm. Ne zaman gelmişti?

Büşra'ya dönerek "Bu taksi ne zamandır bekliyor?" diye sordum.

"Yirmi beş dakikadır. Bir türlü hazırlanamadığın için çıkamadık. Sağ olsun amca da bekledi." dediğinde birazcık utanmış olabilirdim.

Hiçbir cevap vermeden yürüyüp taksiye bindim. Büşra olduğu yerden hareket dahi etmeyip dik dik bakmaya başlayınca camı açıp "Yürüsene adam beklemiş zaten bekleyeceği kadar bir de seni mi beklesin!" diyerek seslendim. Başını sabır dilenir gibi sağa ve sola salladı, daha sonra gelip taksiye bindi. Gideceğimiz yerin adresini taksiciye söyleyen Büşra, bana beni öldürecekmiş gibi bakıyordu.

"Ne bakıyorsun be?" diye cırladım.

Büşra gözlerini devirip "Güzelliğine hasta oldum da ona bakıyorum!" diye yanıt verdiğinde sinsi sindi gülümsedim.

"Hasta olmayan mı var ya. Canım kendim." diyerek kıkırdadım. Büşra'nın bana içinden küfürler ettiğine yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.

"Sür abiciğim sür, tansiyonum fırladı lütfen sür!"

Omuzlarımı silkip başımı camdan dışarıya çevirdim. Büşra benim canım, kanımdı. Onu sinir etmek en sevdiğim şeylerden biriydi. Benim olmayan kız kardeşimdi Büşra. İyi ki vardı, iyi ki doğmuştu...

♟

Deniz kenarında kafe tarzı bir yere gelmiştik. Ama bizim planımız burada gerçekleşmeyecekti. Burası Büşra'nın beni oyalamak için getirdiği yerdi. Büşra mı beni oyalıyor, ben mi Büşra'yı oyalıyorum artık iyice karışan plan, inşallah bozulmazdı.

"Güzelim..." dedim taksiden indikten hemen sonra. Büşra gülümseyerek bana döndü.

"Güzelin miyim gerçekten?"