Piyon

33. Bölüm

Gece sanırım saat üç sularıydı. Saçımda bir el geziyor ve ismimi fısıldıyordu. "Nur..." Ben ise gözlerimi açmamak için direniyordum. "Hadi kalk."

Gözlerimi dahi açmadan "Gecenin bilmem kaçında niye kalkayım ya ben?!" diye homurdandım ancak sesim o kadar berbat çıkmıştıki uyanmamı isteyen kişi ne söylediğimi anlamamış dahi olabilirdi.

"Nur sevgilim kalksana!"

Sevgilim dediğine göre bu kişi kesinlikle birkaç saat önce huzurum olduğunu iddia ettiğim adamdı. Şuan ise huzurumu bozan kişi olarak ilan edebilirdim. Acaba huzurum olduğunu söylemek için erken mi davranmıştım?

"Nur..." dedi yine aynı ses. Ses tonundan bıkkınlık mı akıyordu yoksa bilincim yarı kapalı olduğu için mi ben öyle anlıyordum.

"Hı?" dedim oldukça uykum olduğunu belli etmek istercesine.

"Hadi sevgilim uyan."

"Yat sende uyu, sonra uyanırız. Tepemde uyan deyip durma! Uyuyorum."

Odanın içi birden aydınlandığında gözlerim kapalı olmasına rağmen bu beni çok rahatsız etmişti.

"Kalkıyor musun, kalkmıyor musun?!" Ses tonundaki tehdit içeren ifade de neyin nesiydi?

"Iıhh."

"Nur kalkacak mısın?"

"Hıı hı..."

"E kalk o zaman!"

"Hıı."

"Kalkmayacak mısın?!"

"Hıı hı..."

Sesler kesilmişti. Kalkamayacağımı, kalkamayacak kadar uykum olduğunu anlamış olmalıydı. Yanıma yatmadığına göre aşağı mı inmişti? Belki de başka oda da uyuyacaktı. Yatağa daha çok yayıldım ve kendimi uykuya bıraktım.

Henüz tam uykuya dalamamışken adım sesleri duydum. Sonra Uğur'u. "Kalkmayacaksın değil mi sevgilim?" diye sordu.

"Ihhh..." diyerek yanıt verdim. Bu hayır demekti.

"Peki al o zaman!" dediğinde ben daha neyi alacağımı anlamamışken sırılsıklam olmuştum. Hızla gözlerimi açtım ve yataktan kalktım. Uğur elinde bir kovayla bana bakıyor ve sırıtıyordu. Üzerime bir kova su boşaltmıştı. "Günaydın!" dedi sırıtarak.

"Sen n'apıyorsun ya delirdin mi?!" diye sordum öfkeyle.

"Delirmedim ama az daha hı hı deseydin delirebilirdim!" dedi.

"Yatağı mahvettin! Beni mahvettin! Senin yüzünden sırılsıklamım!"

"İkiside hallolabilecek şeyler." dedi ifadesizce.

"Yaz bunu bir kenara Uğur, bunun acısını senden çok pis alacağım!" dedim öfkeyle.

"Ne zaman istersen," dedi ve devam etti. "Hazırlan hadi gidiyoruz."

"Nereye?"

"Nevşehir'e."

"Nevşehir mi? Ne var ki orada?"

"Ben Nevşehirliyim. Hatırlıyorsun değil mi? Bilincin hâlâ uyuyor mu, bir kova daha su ister misin?" diye sordu.

"Hahah çok komiksin. Ne işimiz var Nevşehir'de ve üstelik neden gecenin bir yarısı gidiyoruz?"

"Biraz nefes alalım istiyorum. Biraz kafanı dağıt istiyorum." dediğinde saçmaladığımı düşünmeye başlamıştım. Serkan ona söylediklerimi Uğur'a söylemiş olmalıydı. Serkan'a çok yorulduğumu, birinin bitip birinin başladığını ve düşmanlarımın ne kadar çok olduğunu söylemiştim.