"မျဖစ္ပါဘူး မင္းသားေလး... ခုခ်က္ခ်င္း ကြၽန္ေတာ္တို႔လာေခၚပါမယ္... ဂ်ဳံခင္းေတြကိစၥကို ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္နဲ႔ တာဝန္ရွိသူေတြက ေျဖရွင္းပါလိမ့္မယ္... ဒီလို လက္လြတ္စပယ္ အျပင္မွာသြားလာေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး"
ဖုန္းထဲမွ ဦးဒီပ၏ အသံက စိုးရိမ္သံေပါက္ေနသည္။ ေခတၱရာ ေခါင္းရမ္းလိုက္ၿပီး...
"ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အဖြဲ႕ထဲမွာ ဦးရီးေတာ္ရဲ႕လူေတြရွိေနတယ္... အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥက ႏွစ္ပါတ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေနတာေတာင္ နန္းေတာ္ကို သတင္းမေရာက္တာ... စိတ္ပူစရာမရွိပါဘူး ဦးဒီပ... ဒီအခ်ိန္ဟာ လူထုနဲ႔အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးပဲ... ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ၾကင္ရာေတာ္က အတူတူေျဖရွင္းမွာမို႔ အဲ့ဒီလိုပဲ သိထားပါ... နန္းေတာ္ထဲမွာသာ အေျခအေနၾကည့္ထိန္းထားၿပီး အားလုံးၿပီးမွ ဆက္သြယ္လိုက္ပါမယ္... နန္းေတာ္ကလူေတြ လႊတ္လိုက္ဖို႔လည္း မစဥ္းစားပါနဲ႔"
ေခတၱရာ ဖုန္းခ်လိုက္သည္။ ဂ်ဳံခင္းပိုင္ရွင္မ်ား အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနေသာ Bo boy အနားသို႔သြားေတာ့ Bo boy က လွည့္ၾကည့္လာၿပီးေမးသည္။
"ေခတ္... အေျခအေန"
ေခတၱရာက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး...
"ေကာင္းတယ္"
"ဟုတ္ၿပီ... ဒါဆို ဦးေလးတို႔ အေဒၚတို႔ ကြၽန္ေတာ္ အခုနကေျပာသလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အားလုံးနဲ႔အတူတူ စုံစမ္းစစ္ေဆးေပးမွာမို႔ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ညေလာက္တည္းခိုရမယ့္ေနရာတစ္ခုခုမ်ား ရႏိုင္မလားဗ်"
ေခတၱရာတို႔အား ကားႀကဳံေခၚလာေပးေသာ ဂ်ဳံခင္းပိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးက လက္ေထာင္လိုက္သည္။
"ရတာေပါ့... ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဦးေလးရဲ႕ အိမ္မွာတည္းလို႔ရပါတယ္"
"ေက်းဇူးပါပဲ ဦးေလး"
Bo boy က ဦးေလးႀကီးအား ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ေခတၱရာအား ဂ်ဳံခင္းေတြထဲသို႔ေခၚသြားသည္။
"ေခတ္ ဒီမွာလာၾကည့္"
Bo boy က သူ႔လက္ထဲရွိ ဂ်ဳံႏွံမွအ႐ိုးတစ္ခုကို ခ်ိဳးျပသည္။ အ႐ိုး၏အျပင္ဘက္တြင္မဲေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ အတြင္းထဲမွ မဲေနျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ သူဆြဲႏႈတ္ထားေသာဂ်ဳံပင္မွ အျမစ္တို႔ကိုျပသည္။ အျမစ္မ်ားသည္ မဲတူးေန၏။ ေခတၱရာ က ဂ်ဳံခင္း၏ေအာက္ေျခမွ ေျမႀကီးကို လက္ျဖင့္စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေျမႀကီးမွာ စိုထိုင္း၍ေန၏။ ေခတၱရာ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕၍ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး...
YOU ARE READING
Our Neverland
RomanceMyanmar Boy Love Fiction ပင်လယ်ထဲမှာ ခရီးသွားရင်း မထင်မှတ်ဘဲ Black Hole ကြီးကနေလမ်းပျောက်ပြီး မြေပုံထဲမှာ ပျောက်နေတဲ့ Lost Country ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ Boboy ဆိုတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်... Lost Country က အိမ်ရှေ့စံ တော်ဝင်မင်းသားနဲ့ ရုတ်တရက် လက်ထပ်လိုက်ရသ...
