စားပြဲေပၚရွိ ေရခြက္ကိုေငးၾကည့္ေနရင္း ေအာင္စံၿဖိဳးတစ္ေယာက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ထိန္းမရျဖစ္ေနသည္။ လက္ထဲမွ တစ္ရႉးေပပါကိုလုံးေခ်ေနမိသည္မွာလည္းမြမြေၾကလုနီးပါးပင္။
ေကာ္ဖီဆိုင္၏ တံခါးေပါက္ဆီမွ ေခါင္းေလာင္းမည္သံႏွင့္အတူ ဝင္လာသည့္လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေအာင္စံၿဖိဳး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္မတ္ခနဲ သတိဆြဲထားသလိုျဖစ္သြားရ၏။
"ေမာင္ေအာင္စံၿဖိဳးလားမသိဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်"
အသားလတ္၍ အရပ္ပုပု ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ႏွင့္လူက စတင္ေမးလာသျဖင့္ ေအာင္စံၿဖိဳးက မတ္တပ္ရပ္၍ႏႈတ္ဆက္ကာ ေနရာေပးရသည္။ ေဘးမွ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းေကာင္း ေငြမွင္ေရာင္ဆံပင္ရွည္မ်ားႏွင့္လူႀကီးအား ျမင္လိုက္ေတာ့ ေအာင္စံၿဖိဳး အတန္ၾကာဆြံ႕အသြားမိရ၏။ ထိုလူႀကီးသည္ ေကာ့ေသာင္းေစ်းထဲတြင္ေတြ႕ခဲ့ဖူးေသာလူႀကီးျဖစ္၏။
"ဦးေလး... ဦးေလးက"
"အရင္ထိုင္ပါဦး ေမာင္ေအာင္စံၿဖိဳး"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဦးေလးႀကီးက ထိုင္ခိုင္းသျဖင့္ေအာင္စံၿဖိဳး ေနရာမွာျပန္ထိုင္လိုက္ရေသာ္လည္း စကားေျပာဖို႔ကိုစိတ္ေလာေနရသည္။ ပုပု ဝဝႏွင့္ ေဘးမွလူက အရင္မိတ္ဆက္၏။
"အစ္ကို႔နာမည္က ေဇာ္လင္းပါ ဒီကညီေလးရဲ႕ facebook post ကိုစၿပီးေတြ႕ခဲ့လို႔ ဒီက ဦးေလးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး page မွာ ဆက္သြယ္လိုက္တာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့... ကြၽန္ေတာ္က ေအာင္စံၿဖိဳးပါ page messenger မွာေျပာထားၿပီးသလိုပါပဲ... အစ္ကိုတို႔ ေသာက္စရာတစ္ခုခုမွာပါဦး"
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရပါတယ္"
ေအာင္စံၿဖိဳးက ဆိုင္ဝန္ထမ္းအားလွမ္းေခၚ၍ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ထပ္မွာေပးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုတို႔က ေကာ့ေသာင္းကေနလာတာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဒီဦးေလးကို ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ ေကာ့ေသာင္းေစ်းထဲသြားတုန္းက ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္"
ေအာင္စံၿဖိဳး၏အေျပာေၾကာင့္ ဦးေလးႀကီးက အံ့ဩဟန္ျဖင့္မ်က္ခုံးမ်ားပင့္တက္သြားၾကသည္။
YOU ARE READING
Our Neverland
RomanceMyanmar Boy Love Fiction ပင်လယ်ထဲမှာ ခရီးသွားရင်း မထင်မှတ်ဘဲ Black Hole ကြီးကနေလမ်းပျောက်ပြီး မြေပုံထဲမှာ ပျောက်နေတဲ့ Lost Country ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ Boboy ဆိုတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်... Lost Country က အိမ်ရှေ့စံ တော်ဝင်မင်းသားနဲ့ ရုတ်တရက် လက်ထပ်လိုက်ရသ...
