Ep 28 (Z)

3.1K 100 3
                                    

"ဘုရင္မင္းျမတ္"

ဦးဒီပ၏ ေခၚသံက အေဝးမွလာေနသလိုခပ္တိုးတိုးပင္။ ေခတၱရာေခါင္းထဲ၌ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္မူးေန၏။

"အင္း"

"ဘုရင္မင္းျမတ္ သတိရပါၿပီလား"

ေဝဝါးေနေသာ အျမင္အာ႐ုံမ်ားအား ျပန္လည္ၾကည္လင္ေစရန္ႀကိဳးစားရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအကဲခတ္ရသည္။ ေခတၱရာ သေဘၤာေပၚ၌ပဲ ရွိေနသည္ကိုသတိထားမိသည္။ သေဘၤာသည္ လႈိင္းပုတ္သည့္ဒဏ္ေၾကာင့္ ယိမ္းထိုးေန၏။

"ဦးဒီပ"

"ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံးရွိပါတယ္ ဘုရင္မင္းျမတ္... သေဘၤာက ကမ္းဘက္ကိုလႈိင္းပုတ္ခံေနရတာပါ... ဟိုးမွာ ကမ္းကိုလွမ္းျမင္ေနရၿပီ"

ဦးဒီပ၏ အေျပာေၾကာင့္ ေခတၱရာ ေခါင္းကိုလက္ႏွင့္ဖိကိုင္ကာ ေနရာမွထ၍ကမ္းဘက္ဆီသို႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဦးသိဒၶိက သေဘၤာဦးပိုင္းဆီမွ အလွ်င္စလိုေျပးဆင္းလာၿပီး...

"ကမ္းစပ္မွာ လူတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္... ေသခ်ာတယ္ အဲ့ဒါသိဃၤပဲ"

"ဟင္"

ေခတၱရာ ရင္ေတြတစ္လွပ္လွပ္ႏွင့္ တုန္ရင္လာရၿပီး အနီးရွိ သေဘၤာလက္ရမ္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ရသည္။ Portal ပြင့္ခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးသိဒၶိ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္သည္ မွန္ကန္ခဲ့ၿပီ။ ဦးဒီပက သေဘၤာစက္ခန္းသို႔ အေရးတႀကီးလွမ္းေအာ္လိုက္၏။

"ေမာင္စံသာ... သေဘၤာကို ကမ္းဘက္ျမန္ျမန္ကပ္ဖို႔လုပ္ပါ"

ကမ္းသို႔နီးလာသည္ႏွင့္ ကမ္းစပ္တြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္လဲေလ်ာင္းေနသည္ကို လွမ္း၍ျမင္ေနရၿပီ။ ေခတၱရာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ သေဘၤာရပ္ေအာင္ပင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘဲ ေရထဲသို႔ခုန္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့၏။

"ဝုန္း!"

"ဟင္... ဘုရင္မင္းျမတ္! သတိထားပါ"

လွမ္း၍ သတိေပးသံႏွင့္အတူ ကိုစံသာႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္အခ်ိဳ႕ပါ ေရထဲသို႔ခုန္ခ်၍ ေခတၱရာေနာက္သို႔လိုက္လာၾကသည္။ ကမ္းစပ္တြင္ ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ လဲေလွ်ာင္းေနသူ၏ ေငြမွင္ေရာင္ဆံပင္ရွည္တို႔ကို လွမ္းျမင္လိုက္ရခ်ိန္၌ ေခတၱရာအသက္ရႈပင္ေအာင့္ထားလိုက္မိေတာ့၏။

Our Neverland Where stories live. Discover now