ေႏြးေထြးတင္းက်ပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ခံထားရမႈေအာက္တြင္ ခႏၶာကိုယ္ကလႈပ္၍မရ။ မ်က္လုံးမ်ားကို ျဖည္းညႇင္းစြာဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့မွ ကိုယ္ေရာက္ေနသည့္ေနရာသည္ အက္ဒယ္လင္းမဟုတ္ေၾကာင္း ေခတၱရာ အမွတ္ရမိသြားသည္။
"အင္း..."
ေက်ာျပင္ႏွင့္ထိကပ္ေနသည့္ ရင္ခြင္၏အေႏြးဓာတ္ေၾကာင့္ ေခတၱရာ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ အဝတ္အစားတို႔ရွိမေနသည္ကို သတိထားမိရ၏။
"Bo boy"
ေခတၱရာ ကိုယ္ကိုအနည္းငယ္ေစာင္းလွည့္၍ Bo boy ကို ႏႈိးရသည္။
"ဟင့္အင္း အိပ္ဦးမွာ"
Bo boy က ေခတၱရာအားတိုးဖက္၍ အိပ္ခ်င္မူးတူးသံျဖင့္ ေျဖသည္။
"Bo boy, မအိပ္နဲ႔ေတာ့... ေမေမတို႔ အိမ္ေရာက္ေနတာ"
Bo boy က ေခတၱရာ၏လည္ကုတ္အား ေနာက္မွေန၍တ႐ႊတ္႐ႊတ္နမ္းေနၿပီးမွ...
"အဟင္း... သိသားပဲ... မင္းက ေယာက္်ားကိုစိတ္ဆိုးၿပီး ေယာကၡမအိမ္ဆင္းသြားတာေလ... ဘယ္ဆင္းသြားသြား ငါ့လက္ကလြတ္မယ္ထင္ေနတာလား"
"မင္းကိုဘယ္သူက လိုက္လာခိုင္းလို႔လဲ"
"အဟား... မင္းလြမ္းေနမွာစိုးလို႔ လိုက္လာေပးတာ"
"မလြမ္းဘူး"
"တကယ္ႀကီးေပါ့... အဲ့ဒါဆို ဘာလို႔ညက အရမ္းဆိုး..."
"မေျပာနဲ႔!"
ေခတၱရာ Bo boy ၏ ပါးစပ္ကိုလက္ျဖင့္ပိတ္ထားလိုက္သည္။ Bo boy ၏ လည္တိုင္ႏွင့္ ရင္ဘတ္မ်ားတြင္ နီညိဳေရာင္သန္းေနေသာအရာမ်ားအား ျမင္ေနရ၏။ ေက်ာျပင္တြင္လည္း ကုတ္ျခစ္မိသည့္အရာေတြ ေသခ်ာေပါက္ရွိေနလိမ့္မည္။ ေခတၱရာ၏ကိုယ္ေပၚတြင္လည္း အလားတူအမွတ္အသားမ်ား ရွိေနမည္ကိုငုံ႔မၾကည့္လည္း သိေန၏။ လက္ေကာက္ဝတ္ကို ေျမႇာက္ၾကည့္မိေတာ့ Bo boy ဆုပ္ကိုင္ဖိညႇစ္ထားသည့္ လက္ရာေတြက အထင္းသား။ ခါးစပ္ႏွစ္ဖက္မွာလည္း ေသခ်ာေပါက္ ရွိေနလိမ့္မည္။
ေခတၱရာေရာ Bo boy ေရာ ႏွစ္ဦးစလုံးက ငယ္႐ြယ္ၿပီးက်န္းမာသန္စြမ္းေနသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကေသး၍လား မေျပာတတ္ ခ်စ္ၾကၿပီဆိုလိုက္တိုင္း အခ်စ္ဆိပ္က အဆုံးထိတက္သည္။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တက္မက္လြန္းၾက၍ထင္သည္ ခ်စ္ၿပီးတိုင္းျပန္ရသည့္ စိတ္ေက်နပ္မႈကလည္း မိုင္ကုန္ဂိတ္ဆုံး။ ထိုအရာကို ပင္လယ္ေရလို ငတ္မေျပစြာျဖင့္ ထပ္ခါထပ္ခါနစ္ဝင္ၾကသည္ကလည္း တိုင္ပင္စရာပင္မလို။ ေခတၱရာ၏လိုအင္ေတြကိုလည္း Bo boy က ထုတ္ေျပာစရာမလိုေအာင္သိသည္။ Bo boy ၏ လိုအင္တိုင္းကိုလည္း ေခတၱရာက အကန္႔အသတ္မဲ့ အလိုလိုက္ႏိုင္၏။
YOU ARE READING
Our Neverland
RomanceMyanmar Boy Love Fiction ပင်လယ်ထဲမှာ ခရီးသွားရင်း မထင်မှတ်ဘဲ Black Hole ကြီးကနေလမ်းပျောက်ပြီး မြေပုံထဲမှာ ပျောက်နေတဲ့ Lost Country ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ Boboy ဆိုတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်... Lost Country က အိမ်ရှေ့စံ တော်ဝင်မင်းသားနဲ့ ရုတ်တရက် လက်ထပ်လိုက်ရသ...
