Seni Seyrederdim BxB - ÖmBer

3

"Ee aldınız mı işi?" "Aldık canım aldık." dedi Ömer. Dün gece işi almışlardı ve şuan oteldeydi. "Peki bugün geliyor musun?" "Yok maalesef. Dün işi konuştuğumuz için bugün akşam yemek yiyelim dediler. Normalde kabul etmeyecektim de babam ne isterlerse yap dediği için katılacağım yemeğe."

"Hmm anladım. O zaman yarın buradasın." "Öyle yavru. Sen napıyorsun?" "Odamdayım ben de ama birazdan dışarı çıkacağım." "Nereye?" "Öyle biraz hava alacağım sonra da Süsen'in yanına giderim." "İyi iyi havan değişir. Bir sorun var mı evde?" "Yok aynı işte her şey." "Emin misin Berk? Sen bana ne yaşasan çeyreğini anlatıyorsun." "Yok işte bir şey Ömer. Sen keyfine bak boşver şimdi beni."

"Boşvermem seni. Hem sen söyle bakayım bana, buradan ne istiyorsun?" dediğinde Berk düşündü. "Aklıma bir şey gelmiyor." "Tamam o zaman ben sana alırım bir şeyler. Sürpriz olur." "Teşekkür ederim. Şimdi kapatsam olur mu? Babam evde de." dediğinde Ömer derin bir nefes aldı. Babasını köşeye sıkıştırıp dövmek istiyordu ama elinden bir şey gelmiyordu. Berk'in mutsuz olmasına dayanamıyordu. "Tamam canımın içi kapatalım ama canın falan sıkılırsa saat fark etmez biliyorsun." "Biliyorum canım. Öpüyorum çok." "Ben de öpüyorum Allah'a emanet." dedi ve telefonu kapattı.

Keşke yemeğe kalacağını söylemeseydi de şimdi çıkıp gitseydi. Gerçi sadece kendisi tamam demiş olsa iptal ederdi de babası tembihlediği için karşı çıkamamıştı. Yataktan kalkıp duş için banyoya ilerledi.

"Nasılsın Süsim?" dedi ve sarıldı. "İyim hayatım. Sen nasılsın? Gir gir evde kimse yok." dediğinde Berk ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. "Berk ben işten kovuldum lan." dediğinde Süsen, Berk şaşırdı. "Nasıl ya?" "Adam elime yapılan bardakları tutuşturdu ve elimden kaydı hepsi düşüp kırıldı. Bu arada bu üç olmuştu." dedi gülerek. "Bir de gülüyorsun. Aman neyse canın sağolsun zaten çok yoruluyordun." "Aynen öyle. Üç kuruşa saatlerce çalıştırıyorlardı bıkmıştım."

"Başka iş bakacak mısın?" "Bir süre yatışa ihtiyacım var sonra bakarım artık." dediğinde Berk kafa salladı. "Senin neyin var?" "Dün, annemle babam çok fena kavga ettiler Süsen. Ben olmasam babam anneme ne yapardı bilmiyorum. Sonra ben biraz babama bağırdım falan o da akşam gitti sabaha karşı geldi. Annem ne yaptı biliyor musun?" "Ne yaptı?" "Bana kızdı. Neymiş efendim ben karışmaycakmışım onlar karı koca çözerlermiş."

"Yuh senin annen de bir garip." "Hem de nasıl. Hayır bir de bunlar başta tartışıyorlardı karışmadım sonra sesleri iyice yükselince gittim baktım. Babam annemin kolunu çekiştiriyordu aldım elinden. Gitmesem canını yakacaktı ama yine ben suçlu oldum." "Dertleri neymiş?" "Annem babamın sevmediği yemeği yapmış. Sırf bu yüzden bütün gecemiz zehir oldu."

"Kıyamam sana ben ya. Keşke sen benim kardeşim olsaydın. O zaman bu aptal komşular da bize karışmazlardı rahat olurduk." dediğinde Berk gülümsedi. "Keşke. O kadar çok istediğim şey var ki ama hayat işte."

"Seninki gelmiyor mu?" "Hayır. Akşam iş yemeği varmış anca yarın gelecek." "Onlar da işten başka bir şey bilmiyorlar. Yemin ederim bizim mahalledeki herkes incelenmeli." dediğinde gülüşüp konuşmaya devam ettiler. Süsen'in telefonu çaldığında arayana baktı. Kaan'dı. İş yerindeki tek arkadaşıydı.

"Naber kanka?" "İşten kovulmuşsun kızım ne naberi?" "He oldu öyle bir şeyler. Sen işte misin?" "Yok. Senin kovulduğunu duyunca ben de çıktım. Zaten arkadaşım var diye katlanıyordum." "İyi yapmışsın kanka. Şimdi nerdesin?" "Çıktım işte durağa yürüyorum eve gideceğim."