Seni Seyrederdim BxB - ÖmBer

31

"Ne işin var burada Ömer?" Diye sordu Tolga. Ömer Berk'e baktı ve onun itiraz eden yüzünü gördü. "Ömer ne işin var dedim?" Ömer kalan merdivenleri çıkıp karşısına geçti. "Sanane lan. Sana hesap mı verecektim bir de." Tolga böyle bir çıkış beklemediği için şaşırırken, Berk arkadan uyarı amaçlı Ömer'in beline dokundu.

"Ben sana soruyor muyum burada ne işin var diye." Tolga Berk'e bakıp Ömer'e döndü. "Berk'i tanıyorum sonuçta di mi? Geçen gün kardeşime yardım etmiş bayılmak üzereyken ben de teşekkür etmeye geldim." Ömer inanmadı ama arkasını dönüp Berk'e "annem gönderdi, haftaya gün olacak mıymış sor dedi. Annenin telefonu yokmuş sanırım da."

Berk kafa sallayıp "Evet yok telefonu ama ben gün var mı yok mu bilmiyorum. Babamın yanında arar sorarım, tabi beklersen." Dediğinde Ömer kafa salladı. "İçeri girmek ister misin? Apartmandakiler rahatsız oluyorlar da." Dediğinde Ömer kafa sallayıp içeri girdi. "Sen salona geç istersen ben gelip babamı arayayım." Ömer Tolga'ya baktı ve sonra koridordan geçip salona girdi.

Berk Tolga'ya dönüp "Seni dinliyorum." Dedi. "Ömer'le aranız iyi miydi?" Berk anlayamadı ama "annelerimiz tanışıyor işte, herkesinki gibi." "Ben sana bir şey sormak istiyordum Berk ama aramızda kalmalı." "Kime söylememden korkuyorsun anlamadım?"

"Kaan'la arkadaş olduğunu biliyorum, seni de onunla aynı yerde çalışırken görmüştüm." "Evet arkadaşım kendisi. Bir sorun mu var?" "Kaan Ömer'le yakınmış bana söyledi. İyi arkadaşlarmış, numarasını almıştı benden Ömer ve ben de niye diye sormuştum oradan biliyorum." Berk düşündü, Kaan'ın böyle bir şey söylediğinden haberi yoktu. "Hatta dün de onları kapının önünde konuşurken gördüm. Normal geldi tabi arkadaş oldukları için."

Berk ayak uydurmak için kafa sallayıp "Evet araları iyi. Ben de bizim lokantaya geldiğini görmüştüm." Tolga, Berk'i oltaya getirdiği için mutlu oldu ama belli etmedi. "Anladım sağol. Ben gideyim."Dedi ve adım attı. Berk kolundan tuttuğunda ona baktı. "Bana bunları neden söylediğini anlamadım. Yani neyi söylememem gerekiyor bilemedim."

"Kaan'la tanışmam tesadüf mü onu öğrenmek istemiştim. Yakın arkadaşlarmış ya tesadüf olmadığını anladım. Ömer'le de aram iyi değil benim. Söylersen iyice bozulmasın diye dedim." Dediğinde Berk kolunu bırakıp kafa salladı. "Görüşürüz Berk." Dediğinde Berk kafa salladı ve kapıyı kapattı. Hiçbir şey anlamamıştı. Kesin yalan söylüyordu çünkü söyledikleri çok mantıksızdı.

Salona girdiğinde Ömer'i ayakta, camdan dışarı bakarken buldu. Yanına gidip beline sarıldı ve kafasını boynuna yerleştirdi. Ömer de ellerini belindeki ellere sardı ve sırtını Berk'e yasladı. "Neye bakıyorsun öyle?" "Tolga'ya bakıyordum. Ne dedi sana? Gerçekten niye gelmiş?" Berk soruyu duyunca aklına Tolga'nın söylediği geldi. Ömer'e bir şey söyleme demişti. Ömer ses gelmeyince arkasını dönüp Berk'e baktı.

"Ne oldu? Niye bu kadar düşündün?" "Kaan, sen ve onun arkadaş olduğunu söylemiş ama bana hiç söylememişti. Belki unutmuştur bilmiyorum. Ben de evet öyleler dedim." "Sen ne alakaymışsın? Niye bunu gelip sana sordu?" "Bizim arkadaş olduğumuzu biliyor Ömer. Daha önce bizim mekana gelmiştiniz ya hatırlarsan." Dedi ve Ömer'den ayrılıp koltuğa oturdu.

Ömer o günü hatırladığında istemsizce parmağına baktı. Sonra da Berk'e bakıp yanına oturdu ve ellerini tuttu. "Sana bunları yaşattığım için kendimi asla affetmeyeceğim Berk. Çok özür dilerim ama zamanı geriye alamıyorum." Berk gözlerini birleşik olan ellerinden çekip ona baktı.

"Üzülmemek elimde değil ama ben seni affettim Ömer. Daha doğrusu sana darıldım mı onu bile bilmiyorum ama duygularımı kontrol etmeyi öğreneceğim söz." Dediğinde Ömer yaklaşıp sarıldı. "Sen kontrol etme, istediğin gibi yaşa. Ben çekmeye razıyım sevgilim."