Seni Seyrederdim BxB - ÖmBer

28

Ömer mesajı gördükten sonra şaşırmıştı ama çok da sevinmişti. Bu işten kurtulmalarına az kalmıştı, hissediyordu. Zaten haftaya salıya nikah tarihi almışlardı. O zamana kadar çözülmesi gerekiyordu. Bunun için de Sarp'ı konuşturması lazımdı. Şimdi de bunun için evden çıkmış onun evine gidiyordu.

Yürüyerek geldiği evin önünde durdu ve zile bastı. Apartmandan içeri girip yukarı çıktı ve kapıyı çaldı. Sarp'ın kardeşi kapıyı açtığında selam verdi. "Naber Ömer?" "İyi Yasemin. Abin evde mi?" "Evde ama dün leş gibi içmiş. Bizimkiler görmesin diye gece zar zor eve aldım, hala uyuyor."

"Anladım. Benim onu bir görmem lazım." Dediğinde, kız yana çekildi ve Ömer içeri girdi. Önden gidip kapıyı tıklattı ve açtı. Sarp hala uyuyordu. "Sen uyandır ya ben müdahale edince çemkiriyor." "Tamam ben hallederim sağol." Dedi ve içeri girip kapıyı kapattı.

Yaklaşıp Sarp'ı dürttü. "Uyan hadi. Konuşmamız lazım." Dediğinde Sarp arkasını döndü. Ömer "uyan lan seni mi bekleyeceğim." Diye bağırdığında Sarp bir anda gelen sesle yerinden sıçradı. Önce Ömer'e sonra da etrafına baktı. "Ne oluyor lan? Ne işin var senin burada yine?" Ömer eğilip yakasından tuttu "Leyla hamileymiş. Hem de senden."

Sarp korarak bakıp "Yok öyle bir şey." "Sarp yalan söyleme her şeyi biliyorum. Sen de şimdi kalkıp benle geliyorsun ve herkese her şeyi anlatıyoruz." "Benden değil diyorum sana Ömer. Ben ne alaka lan?" Ömer diğer yakasından da tutup ayağa kaldırdı. "Bak deliriyorum Sarp. Seni burada ailenin evinde evire çevire döverim." "Lan benden değil anlamıyor musun? Gidip kıza sorsana." Duvara yaslayıp boğazını sıktığında Sarp eline sarıldı.

"Gidip doğruyu herkese anlatacaksın Sarp. Başka çaren yok anlamıyor musun?" Sarp olumsuz anlamda kafa salladığında duvardan çekip kafa attı. "Bana bunu da yaptırdın lan mutlu musun? El birliğiyle delirttiniz beni." "Evlenme lan o zaman. Bana mı sordun evlenirken?" "Kes sesini şerefsiz. Bu iş burada bitmedi. O sözler ağzından söke söke çıkacak." Odadan çıkıp kapıya yöneldi. Tam çıkacakken fortmantoda bir telefon gördü. Sarp'ın telefonuydu ve alıp cebine koydu. Sonra da evden çıkıp gitti.

Lokantanın kapısında Berk'i bekliyordu ama içerisi yoğun olduğu için bir türlü çıkamamıştı. Elindeki telefonu telefoncuya götürüp şifresini kırdırtmıştı ve hala içine bakmamıştı.

Berk çıkıp yanına geldiğinde sarılacakken geri çekildi. "Niye izin vermedin?" "Evlisin Ömer. Farkındasındır umarım." Dediğinde Ömer gözlerini kaçırdı. "Neyse neden çağırdın beni işe dönmem lazım. İçerisi çok dolu." Ömer elindeki telefonu gösterip "Sarp'ın." Dedi. Berk'in gözleri parladığında gülümsedi. Elinden alıp "Sen ciddi misin?" Diye sordu. Ömer kafa salladı.

"Ee baktın mı hiç? Var mı işe yarar bir şey?" "Bakmadım daha. Birlikte bakalım istedim." Dediğinde Berk telefonu açtı ve önce mesajlara girdi. Leyla ile hiçbir mesaj bulamadı. "WhatsApp'a da gir canım." Ona da baktı ama mesaj göremedi. "Silmiş işte Ömer ya. Parçalamak istiyorum hepsini ya." "Şeytan mı bunlar anlamadım ki?" Berk telefonu biraz daha kurcalayıp bir şey bulamayınca telefonu Ömer'e geri verdi.

"Sen nasıl bugüne kadar bu arkadaşlarını tanıyamadın anlamıyorum ki." Ömer derin bir nefes alıp kaldırıma oturdu. "Haklısın. Çok aptalım, etrafımda olan biten hiçbir şeyden haberi olmayan bir gerizakalıyım." Dediğinde Berk de çöküp önüne geçti. "Kusura bakma ben dünden beri biraz sinirliyim de." "Sana haklısın demekten başka bir şey yapamıyorum. Hep bir şeylere hevesleniyoruz ama sonunda yine elimizde hiçbir şey kalmıyor. Seni yorduğumu, üzdüğümü, zamanını çaldığımı düşünmek beni mahvediyor."

"Evet yoruluyorum, üzülüyorum ama sonunda sana kavuşmak var Ömer ve ben bunu sensiz olan hiçbir sevince değişmem. Şimdi sen bana söyle şu tarihi ne zamana aldınız?" "Haftaya salıya." "Tamam." Berk'in titreyen sesini duyunca gözlerini kaçırarak ayağa kalktı.