Keyifli okumalar kiraz çiçeklerim🌸
Yıldızımızı parlatmayı unutmayın⭐
-----------------------------------------
Başka bir hayatta belki başka bir zamanda birbirimizin olmamız dileğiyle gecemavim...Kadınlara baktım bana az önce aşağıdan bakan kadınlar geri çekilmişti onlara doğru yürüdüm çığlık atarak duvara yapıştılar durdum Emir'e döndüm "Galiba kötü güç bu." güldü elini uzattı "Çıkalım mı savcım?" elimi elinin üzerine koydum kabanımı aldı omuzlarımın üzerine koydu ve geldiğimizi yerden geri çıktık.
Arabanın kapısını açtı geçmem için geri çekildi oturdum kapımı kapattı derin nefes verdim kapısını açarak oturdu Luka camın yanında durdu, Emir camı indir "Patron Kaimen'i ne yapalım?" Emir aracı çalıştırdı soğukkanlılıkla "Yeraltı Kralını tanıtacağım hazırlan ve yeraltına in." Luka hemen ayrıldı.
Oradan ayrıldık, kafamı cama yaslandım o esnada sesini duydum "Sen içeride az önce Emir Kuznetsov'un savcı Vera Lerina mı dedin?" şimdi ağzına sakız olacaktım nefesimi verdim kafamı çevirip ona baktım "Duyduğun şeyi tekrar etme gibi bir huyun var." yolu izliyordu bende kafamı cama geri yasladım "Bir daha karşımda birini vurma." dedim. Çünkü o karşımda birini vurduğunda geçmiş geliyordu gözlerimin önüne öldürme arzusu ile bakan gözler ve havada asılı kalan silah sesi benim kulaklarımda yankılanan tek ses mermiydi hemde iki tane...
İzlendiğimi hissettim kafamı çevirdim "Ne bakıyorsun öyle?" gözlerini tekrar yola çevirdi "Hiç, bir şey düşünüyordum." dedi gözlerimi kıstım şüpheyle baktım boynunu kaşıdı "Bana o şekil bakma savcım!" oturduğum yerden dikeldim ona yaklaştım "Ne düşünüyordun Yeraltı Kralı?" kafasını bana çevirmedi bir süre durdu geri yerime sindim.
Gözlerimi kapadım "Senden mafya lideri olur." gözlerimi hızla açtım kafamı ona çevirdim "İlgilimi çekmiyor." dedim güldü "Çeker elbette savcım belki oldun?" elimi olmaz anlamında salladım "Olmam Emir."o esnada aklıma bir şey geldi "Emir..." dedim kafasını bana çevirdi "Efendim Ay Işığım." aynı hızla kafasını yola çevirdi bir süre durdum "İkincisi ne anlama geliyor?" dedim.
Kaşlarını çattı ne demek istediğimi anladığında düzeltti çarpık bir şekilde gülümsedi bu gülüşü biliyordum sinsi bir şekilde düşünüyordu. Kolunu dürttüm "Sana bir şey sordum." koluna baktı yerimden doğruldum kafamı ona doğru eğdim tekrar kolunu dürttüm saçlarım koluna dökülüyordu "Duymuyor musun?" dedim gözleri beni buldu.
Uzun uzun baktı "Küçük bir kıza benziyorsun." geri çekildim gözlerimi kırpıştırdım boğazımı temizledim arabayı sağa çekti kar tekrar başlamıştı küçük kız yaralanmıştı canı yanıyordu kız çocuğa bakıyordu yardım eder mi diye? Küçük çocuk ise onu yaralayan kişiydi elini uzatıyordu kıza ancak kız elini tutmakta tereddüt ediyordu ama küçük kız onu sevmeye devam ediyordu...
Gözlerine baktım "Küçük olmak için yaşlıyım Emir." bana doğru eğildi "Az önce bir şey isteyen küçük kız çocuğuna benziyordun." boğazdan gelen sesiyle geri çekilmedim "Sende çok bilmiş çocuklara benziyorsun." dudağının kenarı kıvrıldı "Küçüklüğünü merak ediyorum doğrusu." kafasını işaret parmağımla geri ittirdim "Belki gelecekte öğrenirsin Emir?" kafasını olumsuz anlamda sallayarak güldü.
Derin nefes aldı bunu yaptığında koca göğsü inip kalktı "Kısa süreliğine Japonya'ya gidip geleceğim o zamana kadar beni bekler misin?" bir süre durdum hemde uzun bir süre ikimizde birbirimize bakıyorduk kafamı olumlu anlamda salladım "Beklerim..." güldü yine gözleri kaybolmuştu. "Ama ben sana bir soru sormuştum." dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK PARÇALAR |DÜZENLEMEDE|
RomanceVera, adaletin soğuk yüzünü temsil eden bir savcıydı; ancak geceleri, şehrin karanlık sokaklarında, suikastçı olarak başka bir kimliğe bürünürdü. Emir ise, mafyanın acımasız dünyasında kendi krallığını kurmuş bir adamdı. İkisi de, birbirlerinin varl...