KIRIK PARÇALAR |DÜZENLEMEDE|

Kaderin İlk Düğümü

İyi okumlar kiraz çiçeklerim🌸🌸

Yıldızı parlatmayı unutmayın🌟

---------------------------------------------------------

İki ruhun bağlanma sebebi vardır istesede ayılamazlar ister yaşam ister ölüm sonu ise hep birlikte olmak vardır.

Emir Kuznetsov'un Geçmişinin İlk Bölümü

7 Yıl Önce...

Dünkü mallar geleceği için uzun süre beklemiştim ama istenmeyen bir kaç misafir buna engel olmuştu gerçi misafirlerin leşlerini ailelerin evine göndermiştim ama bir kişi hariç çünkü o kaçmıştı. Ve bugün İstanbul'dan İsveç'e dönmem gerekiyordu.

Dün Gece Yaşananlar...

Efsun Kuznetsov'un çağırması üzerine çalışma odasına gitmiştim, kapısını tıklattım içeriden "Gir." sesi gelmişti.

Odaya adımı attım annem gözünde gözlük elinde bazı belgelere bakıyordu benim geldiğimi görünce karşısında ki koltuğu gözüyle işaret etti.

Koltuğa oturdum ama ne bir şey söylüyordu ne de bana bakıyordu bu uzun sürenin uzayacağını anlayınca, konuşacaktım ki benim konuşmama izin vermeden "Limana mallar gelecek gece yarısı onları kontrol et, bir eksiklik olup olmadığına bak Emir." demişti Kandemir ailesinin tek ve en güçlü kadın mafyasıydı.

O gülen yüzünün arkasında acımasız bir kadın yatıyordu, kimseye boyun eğmeyen tek bir cümlesi ile herkese boyun eğdiren bir kadındı Efsun Kuznetsov, eski tabirle Efsun Kandemir.

Dedem, Moriz Kuznetsov bu yüzden babam ve annemin evlenmesini istemiyordu çünkü annem genç yaşta babasını kaybedince onun yerine geçmişti. Hatta onun bulunduğu konumu daha da yükselterek Türkiye'nin en güçlü Kadın Mafyası haline gelmişti.

Çünkü Moriz Kuznetsov kendinden güçlü birini kabullenmeye tahammülü olmayan bir adamdı. Bu yüzden babam annemle evlendiği zaman onu bütün şeylerden men etmişti, eğer babam annemle evlenmeseydi dedemden sonra o koltuğa oturacak kişi oydu.

Anneme baktım Freja hala gençti ama annem şimdiden ona işlere öğretmeye başlamıştı derin nefes verdim "Freja nerde?" annem gözlüğünün altından bana baktı ama bu kısa sürdü "Aşağıda alıştırma yapıyor olması lazım." kafamı salladım.

İşi biran önce bitirip İsveç'e dönmem gerekiyordu ayağa kalktım "Eğer bir sorun çıkarsa temizlerim ama eğer ki ben arkamda kirlilik bırakırsam sen temizlersin Efsun Kuznetsov." annem ayağa kalktı gözlüklerini çıkarttı bana doğru gelmeye başladı karşımda durdu "İşini doğru düzgün yap Emir Kuznetsov yoksa senide o kirliliğin içine gömerim." demişti tehditkar sesiyle.

Belimde silahı çıkardım tek bir saniye bile gözlerimizi birbirimizden ayırmıyorduk şarjörünü çıkardım elimde sallayarak "Bugün bunların hepsi boşalacak." arkamı döndüm tam çıkıyordum ki aniden kapı açıldı açan kişi kapıyı sonuna kadar açıp içeri girdi.

Beni gördüğünde "Abi?" diye sordu anlaşılan beni görmeyi beklemiyordu ona sarıldım "Uzun zaman oldu değil mi miniğim?" anında kollarını belime doladı kafasını öptüm kafasını göğsüme gömmüştü.

Onunla sık sık yan yana gelemiyorduk annem belli bir yaştan sonra Freja'yı Türkiye'ye getirmişti bende belli sürelerle yanına geliyordum ama bu sefer çok uzatmıştım, benden ayrıldı kafasını kaldırıp bana baktı "Abi, yine dönmek zorunda mısın biraz daha kalsan nolur?" dudaklarını büzerek söylemişti burnunu sıktım "Senide götürürüm belki miniğim." bana baktı gözleri parlıyordu yirmi yaşında olmasına rağmen minik bir kız gibi davranırdı sonra anneme baktı ikimize baktığını görünce kulağıma yaklaştı "Efsun hanımın izin vereceğini zannetmiyorum." dedi ve güldü.