Playboy Series #2: Accidentally Married To A Playboy

Chapter 9: Hinala

"Namatay siya because of cardiac arrest. Noong last na nag-usap kami, para siyang may gustong sabihin sa akin pero nahihirapan siyang magsalita. Ang buong akala ko, nandon siya sa bahay nagpapahinga pero hindi, animoy nagtatago siya kaya naron siya sa probinsiya."

Tahimik kaming lahat sa pagkwekwento ng nakababang kapatid ni Mayor Queja ukol sa kalagayan nito. Interesado akong malaman lahat ang tungkol kay Mayor pagkatapos nong aksidenteng kasal namin ni Mahana na siya ang pasimuno.

Mukhang tama nga ang hinala ko, may alam sina Mayor Queja sa kasal, at sa pagkakakwento ng kapatid nito, nagtatago siya dahil animoy may naghahanap sa kanila. Ang tanong, sino naman?

"E, nasa'n po si Jade?"

Lahat napunta sa akin ang kanilang tingin nang magsalita ako. Hindi ko na napigilan pa dahil gulong-gulo na ako sa mga nangyayari. Uhaw na uhaw ako sa mga impormasyon na makakapagsalba sa akin sa gantong kapalaran ko.

Nagkibit-balikat ang ginang. "Hindi ko alam kung nasaan siya. Maski siya, naglaho na parang bula nang wala manlang ako kaide-ideya sa mga nangyayari."

At doon na hindi nito napigilan ang mapaiyak. Kinomport siya nina Mama habang ako ay nakatulala lang, iniisip kung nasaan si Jade. Para akong binagsakan ng langit at lupa sa mga nalaman ko.

Nagpaalam ako na magpahangin muna sa labas dahil pakiramdam ko, mawawalan ako ng hininga sa loob. Nag-iisip ako ng paraan kung paano ko ba sisimulan ang paghahanap kay Jade. Siya lamang ang makakapagsabi sa korte na aksidente lamang ang lahat nong gabi na 'yon.

"Wala ba silang sopas?"

Napalingon ako sa left side ko nang mabosesan ang tinig na 'yon. Bumungad sa akin si Mahana na nakasandal sa may railings, dito sa may harapan ng chapel. Inilinga niya pa ang tingin sa loob, halatang nag-aabang ng magbibigay ng makakain.

"Psh! Inuna mo pa talagang maghanap ng sopas, kaysa unahin si Jade 'no?"

Naigalaw ko ang aking panga sa inis. Naiinis ako sa kadahilanang kalmado lamang siya habang ako ay sumasaboy na ang ulo sa sakit kakaisip kung ano ang dapat naming gawin.

"Gutom na 'ko e, hindi pa tayo kumakain ng dinner." Napahilot ito sa may tiyan na, kaagad ko siyang sinuway dahil baka may makakita sa kanya, nakakahiya.

"Pwede ba, tulungan mo 'kong mag-isip ng paraan? Hindi mo ba nakikita, patay na si Mayor Queja, patay na 'yong makakatulong dapat sana sa'tin sa annulment. Tsaka si Jade, nagtatago, hindi alam ng lahat kung nasaan siya, Mahana."

Napagtaasan ko siya ng boses dahil sa inis. Napahilot pa ako ng bahagya sa aking sentido dahil nakakaramdam ako ng pagkirot non. Iyong gutom ko kanina, naglaho na parang bula dahil sa mga nalaman ko tungkol sa mag-ama. Kung tutuusin kasi, wala naman akong alam na atraso sa kanila kaya paano at nagawa nila sa'kin 'yon?

"E ba't galit ka sa'kin? Gutom lang naman ako e."

Naglakad ako palapit sa kanya, nakapamulsa akong puwesto sa harapan niya. "Ang kalmado mo! Nakakairita ka!"

Natawa si Mahana ng mapakla saka niya ako pinagtaasan ng kilay. "Aba! Bakit, kung pati ako mabadtrip kagaya ng postura mo ngayon, sa tingin mo, lilitaw si Jade sa harapan natin? Magpapakita ba siya? Hindi naman 'di ba? Palibhasa kasi, puro galit pinapairal mo, hindi mo pa kayang ilugar."

Padabog siyang umalis sa pagkakasandal sa railings at maglalakad sana papasok sa loob nang magsalita ako na ikinahinto niya.

"Don't tell me may alam ka kung ba't nagtago sila kaya ka kalmado ng ganyan, Mahana?"

Ilang segundo ang nakalipas bago ito tuluyang humarap sa akin na nakataas ng kilay. Hindi niya nagustuhan ang sinabi ko at iton ang nababasa ko sa mukha niya.