AVŞİN (Töre)

21. Bölüm

Bende sana yetecek kadar ben kalmadı.

- Ben korunuyorum Avşine sorsan korunmak ne onu da bilmez gördün sende.

İçimi tuaf bir his kaplamıştı geçen gün boşu boşuna mı o kadar stres yaşamıştım Fırata ne kadar güvenmesem de anneannesine doğru söylediğini hissediyordum peki benim şuan hissettiğim şey neydi madem anne olmaya hazır olmadığımı biliyordu o zaman neden evliliğe de hazır olmadığımı bile bile beni mecbur etmişti kafam karışıyordu benimle sadece ağalık için evlenmediğini derinden hissediyordum ve bu his beni çok korkutuyordu bir yanım gerçekleri öğrenmek için yanıp tutuşsa da diğer yanım gerçekleri öğrenince kaldıramıyacağımı söylüyordu. Ben kendi düşüncelerime dalmışken Elmas dayenin sorusu ile kendime geldim.

- Sen pişman mısın Avşinle evlendiğine.

Bu sorunun cevabını ben Elmas dayeden daha çok merak ediyordum Fırat beklemeden cevap verdi.

- Daye ben pişman olacağım şeyler yapmam bunu en iyi sen bilirsin.

Bu bir cevap değildi benim için gerçi ben pişman olmasını isterdim belki o zaman ondan kurtulanbilirdim. Elmas daye de benim gibi düşünüyor olacak ki tekrar sordu.

- Bana açık açık cevap ver oğul ben bilmem senin kelime oyunlarını.

- O zaman sana daha açık konuşayım Elmas sultan ben Avşinle evlendiğime pişman değilim yine olasa yine yaparım.

- Fırat oğlum bak ben senin pişman olmanı zaten istemem ama Avşin sana göre değil daha çocuk seni mutlu edemiyor kendisi de mutsuz görmüyor musun yavrum.

Fıratın gülme sesini duydum komik olan bir şey yoktu bence kadın doğru söylüyordu.

- Bunları söylemek için biraz geç kalmadın mi sence de.

- Bu evliliğe en başından beri karşı olduğumu biliyordun Fırat.

Fırat cevap vermeyince Elmas daye konuşmaya devam etti.

- Avşin yerine sana Zerda ile evlen dedim şimdi böyle mutsuz olmayacaktin.

Fırat sinirle yerinden kalktı görmesem de hissetmiştim yerinden kalktığını.

- Elmas sultan sakın böyle saçma sapan konulara girme bir daha Zerdanin adını bile duymayacam ha çok merak ediyorsan karımla mutluyum ben.

Olduğum yerde yok olmak istedim herkes ablamın Fıratı sevdiğini biliyordu bunu bile bile hepsi sessiz kalıp beni Fırata mecbur etmişlerdi gözlerimin dolmasına engel olamadan arkamda duyduğum öksürük sesi ile hızla arkamı döndüm Baran abi bana bakıyordu. Aramızdaki gergin sessizligi o bitirdi.

- Sen kapı mi dinliyordun az önce

Yüzündeki sersem gülümseme sanki uykudan uyanmış gibi durmasına neden oluyordu.

- Hayır dinlemiyordum ki

Baran abi panik halimi görünce ortamı yumuşatmak için gülerek konuştu.

- Tamam tamam panik yapma aramızda.

- Ama dinlemiyordum ki

- Tamam Avşin hanım dinlemiyordun hadi bizde yanlarına gidelim.

Baran abi yanımdan geçip gidecekken bileğine dokunmam ile olduğu yerde durup bana baktı.

- Abi lütfen Fırata bir şey söyleme zaten dinlemiyordum ki onları.

Baran abi uzunca gözlerimin içine baktı sonra ondan beklemeyeceğim bir şey söyledi.

- Fırattan bu kadar korkmanin sebebi ne Avşin.