AVŞİN (Töre)

4.Bölüm

" Sen değişmezsen, hiç bir şey değişmeyecek "

Üstündeki pez parçalarını çıkarmam gerekiyordu. Hâlâ kendine gelmeyen küçük kıza baktım ona bakarken bile sinirlerim tepeme çıkıyordu yatağa oturup üstündeki okul tişörtünü hızla çıkardım mor sütyeni küçük göğüslerini örterken kendimi tutmak zorunda olduğumu hatırladım siyah uzun kolu kazağımı üstüne geçirip üstündeki pantolonun düğmesini açtım başımı duvara çevirip pantolunu dizlerine kadar indirdim bakarsam kendimi tutamıyacağımı biliyordum siyah pijama altını bacaklarından geçirip yine bakmadan giydirdim. Üstüne yorganı örtüp yandaki koltuğun üstüne bıraktım bedenimi.

Yorgunluk açlığın önüne geçtiği için gözlerimi kapatip bedenimi karanlığa teslim ettim.

Avşin Sorin' den

"İnsan özlemekle insan olur" derdi kitabın yazarı, ilk başta ne dediğini pek anlamazdım sonra biraz üstünde düşündüm de gerçekten insan özlemekle insan olur, anıları ile insan olur. Bazen dünyaya bağlı kalmak için sadece özleme tutunursun, burnunun direği sızlar kalbin sıkışır ben niye yaşıyorum dersin çoğu zaman kendine, özlersin, kavuşmak istersin, görmek istersin göremezsin çoğu zaman dersin ki kendine benden uzak olsun ama nefes alsın, yaşasın çünkü toprak aldığını geri vermiyor.

Bazı insanlar görürüm etrafımda, o kadar bıkmış, yaşama hevesi kalmamış yaşamın amacını çözememiş. Koca ömrü boşuna tüketmiş ancak ne için yaşadığını, ne yapması gerektiğini bilmeyen dünyaya bir kere geleceğini bile bile insanların ona dayatıklarını sorgulamadan kabullenen o kadar çok insan var ki, tekdüze hayatından sıkılmış insanlar ben Avşin Sorin onlardan biriydim.

Ne için yaşadığımı bile bilmiyordum, bildiğim tek şey babamın her dediğini sorgulamadan kabul etmek en azından annem için bu böyleydi. Benim için hiçbir zaman böyle olmamıştı ruhumda yoktu birinin bana yap dediği şeyi yapmak. Önce sorgulamam gerekiyordu ne için yaptığımı bilmem gerekiyordu doğru olan da bu değil miydi ya. Şimdi de öyle yapacaktım babam evlen diyor diye evlenmeyecektim.

Hayatım boyunca kocam denen adamın ağzının içinden çıkacak kelimelere bakmayacaktım, ben kendim bir bireysem benim için neyin  iyi olacağını benden iyi kimse bilemezdi. Hep etrafımdaki kızları uyarır onlarla saatlerce konuşurdum bu konuyu genelde bir çocuğu ne konuşuyor bu dermiş gibi azgıma bakardı ama öyle değil kızlar kendinize gelin siz kendin başınıza çok güçlüsünüz hiçbir erkeğin ağzının içine bakmaniza gerek yok kendi ayaklarınızın üstünde durmak zorundasınız düştüğünüzde emin olun ki arkanızda sizi kaldıracak bir aileniz bile olmayacak. "Kadınlara doğru ayakkabı bile verilse onunla dünyayı yerinden oynatırlar" lütfen unutmayın bu sözü.