AVŞİN (Töre)

23.Bölüm

Diyar diyar gezen ölüler vardır,
Sen her nefes alanı diri mi sandın ?

Fırat Sorin

Kararlı adımlarım şirketten içeri girince beni gören çalışanlar başıyla selam veriyordu onları görmemiş gibi yanlarından geçip asansöre bindim odamın olduğu kata kadar asansöre kimse binmemisti çünkü benim katı kurallarımdan biriydi ben şirkete gelip odaya çıkana kadar kimse asansöre binemezdi asansörden çıkıp odama doğru yürüdüm kapıyı açıp içeri girdim kapıyı ardımdan sert bir şekilde kapatım daha masama geçmeden odanın kapısı tıklatılmadan açıldı. Bu şirkette bunu yapabilecek cesarete sahip tek bir kişi vardı oda Devrandan başkası değildi.

Arkamı dönme gereği duymadan sandalyeye oturdum Devran ile göz göze geldiğimizde gözlerinde gördüğüm panik ve o paniği saklamaya çalışması onu yıllardır tanimamdan ötürü boşa çıkıyordu canımı sıkacak bir şey söyleyeceğini biliyordum. Bok gibi bir gün geçiriyordum zaten karşımda nerdeyse titreyen adama sabrım kalmamıştı.

- Kıvranmayı kes de konuş Devran.

Devren masanın yanındaki koltuğa bıraktı bedenini gözleri benim dışımda her yere bakıyordu konuşmayacağı da kesindi.

- Karı gibi kıvranma Devran daha çok sinirleniyorum.

- Usta nasıl soyliyecem ya zaten delisin siktiğimin kötü haberleri de hep bana denk geliyor.

- Uzatacak misin Devran

- Aga senin peder İstanbul'a gitti ya

- Eee

- Senin iş yapmak istemediğin Yağızlar holdingle anlaşma yapmış.

Hidetle oturduğum yerden kalktım.

- Sokarım böyle işin içine.

Devran da benimle beraber kalkmıştı.

- Aga biraz sakin mi olsan

Ellerimi saçlarımın arasına geçirdim hırsla öfkemi kontrol edemediğim saniyelere hızlı bir geçiş yapmıştık gün için o kadar çok şeye sinirleniyordum ki eve gidince biraz kafa dinlerim diye düşünüyordum evdeki çenesiyle nam salmış karımı unutuyordum.

- Sırf beni delirtmek için yapmıyorsa hiçbir sikim bilmiyorum ben olum.

Devran kalktığı yer geri oturdu ilk okuldan beri arkadaşım, dostumdu bütün hareketlerimi ezbere bilirdi bende onun.

- Saçmalama Botan ağa neden böyle bir şey yapsın.

Sinirle güldüm üzerimdeki gerginliği atmak için odanın içinde volta atıyordum.

- Neden yaptığını sen benden iyi biliyorsun Devran bana masal anlatma sakın.

Öfkem saf nefrete dönerken Devran bir şey demedi elimi kumaş pantolonumun cebine attım telefonumu çıkardım madem öfkem geçmiyordu o zaman onu öfkelenmeme neden olan insanların üzerine püskürtmemde bir sakinca yoktu. Rehbere girip Botan ağanin ismini tuşlayip aradım Devran hareketlerimi dikkatle izliyordu. Birkaç dakika sonra telefon açıldı karşıda sesinden bile tiksindiğim ama aynı evin içinde mecburen kaldığım adamın sesini duydum gözlerimi nefretle kapattım sesini bile duymaya tahammülüm yoktu.

- Fırat

Onu aramama şaşırmıştı çünkü ben mecbur olmadıkça onu asla aramazdım.

- Ne yaptığını sanıyorsun sen Botan ağa.

Karşı tarafdan ses gelmedi neyden bahsettiğimi çok iyi bildiği halde düşünüyormuş gibi yapıyordu.

- Hayırdır Fırat