GRANDÜŞES'İN İMTİHANI

BÖLÜM 53 - GERİ DÖNÜŞ

"Yarın görüşürüz."

Breena gülümsedi ve güvenliği için onun eve girmesini bekleyen Kerem'e bakıp "Görüşürüz." diyerek eve girdi. Apartmanın kapısını kapattıktan sonra bir süre kapıya yaslanıp gözlerini kapadı. Sağ eli kalbinin üzerine konmuştu bile.

Bir süredir Kerem'le beraber takılıyorlardı. İlişkilerine tam olarak bir isim vermemişlerdi ama ikisi de bu konuyu aceleye getirmek istemiyordu. Zaten Breena sevgililik işlerine pek alışık olmadığından böylesini daha rahat buluyordu.

Kerem iyi bir çocuktu. Nazikti, anlayışlıydı. Breena ona karşı rahattı ve bu garipti çünkü genelde aşırı rahat olamayan biriydi.

Breena bu dünyaya hızlı alışmıştı. Hiç beklediği gibi aşırı zorlanmamış, bir anda kendini uyum sağlarken bulmuştu. Eski dünyası aklına artık o kadar sık gelmiyordu bile ve bu garipti. Belki de tavrı sayesindeydi.

Kendini apartmanın demir kapısından ayırıp merdivenlere yöneldi. Cadı muhtemelen evdeydi ama artık o da Breena'nın tavırlarına alışmış susmayı tercih etmeye başlamıştı bu yüzden Breena onun varlığını sıkıntı etmeyi bırakmıştı.

Breena kendi dünyasındaki annesiyle pek yakın olamamıştı hiçbir zaman. Aslında bütün ailesiyle yakın olamamıştı. Abisinin varlığıyla yokluğu birdi ona göre. Annesi de zaten Breena on yaşına gelmeden gözlerini yummuştu. Babası hakkında konuşmak, düşünmek istemiyordu hiçbir zaman. Ona tek faydası evliliğinde dokunmuştu o kadar. Geri kalan hayatında hep ona zararı olmuştu babasının.

Dairenin olduğu kapıya gelince çantasından çıkardığı anahtarla kapıyı açtı. İçeriden televizyonda açık olan bir programın sesi geliyordu. Muhtemelen cadı yine en sevdiği programın eski bir bölümünü izliyordu.

Sessizce kapıyı kapatıp ayakkabılarını çıkardı ve kenardaki küçük rafa koydu. Üzerindeki ceketi de astıktan sonra odasına doğru ilerledi. Bu hareketlere de ister istemez alışmıştı. Kendi dünyasında her yere ayakkabılarla girdiğinden burada eve girerken ayakkabı çıkarmak garip gelmişti başta ama yine bir şekil alışıvermişti.

odasına gidecekken salonun aralık kapısından koltukta oturan cadıya ve televizyondaki programa baktı. Programda bir kadın elindeki mikrofonla karşısında oturan kadına sorular soruyordu.

Breena'nın bu dünyada ilk garipsediği şeylerden biri dil olmuştu. Breena bu dünyaya geldiğinde ilk olarak cadıyla konuşmuştu ve onu anlayabilmişti. Her şey Breena yazılı bir şey görene kadar normaldi. Breena doktorun hastane odasında bıraktığı dosyayı görünce buradaki dilin aslında farklı olduğunu kavramıştı ama nasıl olduysa buradaki dili biliyordu. Dosyadaki yazıyı bile okuyup anlayabilmişti. Gerçekten büyünün sınırları olmadığını anlamıştı.

Kendine gelmek için silkelenip odasına girdi. Kapıyı arkasından kapatırken ağzı esnemek için çoktan açılmıştı. Kerem'le sabah erkenden buluşmuştu ve hava çoktan kararmıştı bile. Beraber oldukça uzun zaman geçirmişlerdi ama zaman su gibi akmıştı ve Breena anlamlandıramadan gün bitmişti.

Yarın öğlen vaktinde bir daha buluşacaklardı ve beraber yemek yiyeceklerdi. Çoğu şeyi Kerem ödüyordu ve Breena'nın buna bir itirazı yoktu sonuçta o böyle yetişmişti ama gezdiği yerlerde gördüklerine göre kızlar da genelde kendi yediklerini, harcadıklarını ödüyordu.

Bir işte çalışmıyordu o yüzden bir geliri yoktu ama bu dünyaya geldiği ilk hafta odada bir miktar para bulmuş sonra da bir kumbara keşfetmişti. Muhtemelen bu paralar hırsız kızın biriktirip köşeye koyduğu paralardı. Az  miktarda değildi ve bir süre işini görecekti. Harcamaktan çekinmiyordu çünkü hırsız kızdan hâlâ nefret ediyordu. Ne olursa olsun o kız onun elinden bir sürü şeyi almıştı. Bütün planları onun yüzünden mahvolmuştu ve bu dünyaya düşmüştü. Her ne kadar bu dünyayı sevse de nefreti dinmeyecekti.