Bölüm isimlerini duygu durumuna göre seçiyorum lütfen yargılamayın ndnsndn
Anıl'ın attığı mesajı gördüğüm gibi dışarı çıktım. Bahçeden geçip çıkış kapısına ulaştığımda, onun sokağın karşısında ki arabasında beni beklediğini görmüştüm.
Arabaya bindiğim gibi motoru çalıştırırken eğilip yanağımdan öptü.
"Nasılsın gün ışığım?" diye sorduğunda istemsizce yüzümde bir gülümseme belirdi. Başkasının sevgilisine kullanacağı bir hitaptı belki de ama o hep internetten böyle şeyler araştırıp bulur ve bana kullanırdı. Uzun zamandır ise bana gün ışığım diyordu. Böyle seslenmek hoşuna gidiyordu.
"İyiyim, nasıl olayım?" diyerek onu terslesem de bunun ciddi olmadığının farkındaydı. Üstelik gülümsememi çoktan görmüştü.
Aslında ona o gün Ceylin yengem ile, annemin konuşmasını duyduğumdan bahsetmek istiyordum. Dilimin ucuna kadar gelip gidiyordu bu isteğim. Ama bir türlü bahsedemiyordum çünkü bununla alakalı bir şey yapmayacağının bir garantisi yoktu.
Kuzenimi, aynı zamanda süt kardeşimi çok iyi tanıyordum. Ve bu konuda kesinlikle benim tarafımda değildi. Ona göre ailemiz, babamı bulmamı istemiyorlarsa bir bildikleri olduğu içindi. O kötüydü ve benim de ondan saklanmam gerekiyordu.
Tam olarak böyle düşünüyordu ve ben ona sırf bu yüzden annemin günlüğünden bile bahsetmemiştim. Hâlbuki en çok bahsetmek istediğim kişi oydu. Dizlerine yatıp ağlayarak o günlüğün her detayını anlatmak istiyordum ona.
"İyiysen... Moralini bozmak istemem ama annenin son attığı videoya bakmalısın sanırım."
Tereddütlü bir şekilde konuşması ile gözlerim kısıldı. Annem hakkında olan hiçbir gelişme veya aldığım hiçbir haber tatmin edici olmamıştı. Muhtemelen o videoda hoşlanmayacağımı bildiği bir detay vardı.
Bu yüzden videoyu şimdilik es geçtim. "Nereye gidiyoruz? Senden istediklerimi getirdin mi?"
"Getirdim komutanım, getirmez olur muyum? Ama söyle bakalım, niye eve gelmedin?"
Arabayı sürerken dönüp bana baktı, sanki yüzümden bir şeyleri anlayabilecekmiş gibi.
Saçlarımı çıkar çıkmaz açmıştım. Bu yüzden her sıkılıp bunaldığımda yaptığım gibi geriye doğru ittim.
"Annemi görmek istemedim. Ayrıca biraz yeni timime de alışmak istiyorum Anıl. Bu defa batırmayacağım."
Bir şeyler söylemek ister gibi dursa da ağzını kapatıp sadece keyfim bozulmasın diye bir baş sallama ile onayladı beni.
"O zaman seni bir yemeğe götüreyim de keyfin yerine gelsin."
°°°
Anıl'ın küçük bir valizde getirdiği eşyalarımla odama çıktım. Gökçe de Ferhan da yoktu bugün.
Yarın akşama kadar ikisinin de geleceğini zannetmiyordum zaten. Ferhan'ı bilmiyordum ama Gökçe hakkında bir tahminim vardı. Muhtemelen kardeşlerini görmeye gitmişti. Göreve gideceğimiz için iki hafta boyunca onları göremeyecekti.
Yatağıma oturup dizlerimi kendime çektim. Komodinin üzerine koyduğum telefonuma gitti bakışlarım. Anıl'ın bahsettiği videoya bakıp bakmamak konusunda tereddütlüydüm. Hoşuma gitmeyecek bir şey demişti. Muhtemelen bunu söylemek istememişti ama denk gelip görürsem hazırlıksız yakalanacağım için kendimi daha kötü hissedeceğimi biliyordu. Bu yüzden önceden haber vermişti.
YouTube'a girip Peri Aksu diye ismini arattım annemin. Hemen altta kullanıcı adı çıkarken bıkkın bir şekilde nefesimi bırakmaktan kendimi alamadım. Onun bir youtuber ya da bir infulencer olması benim bu hayattaki utancımdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağının Kayıp Rengi (Asker Konulu)
General Fiction*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bu...
