Bölümü beğendiyseniz yıldıza basmayı ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayınız lütfenn🧡
☀️
Geçmişten bir an
Gecenin bir yarısı bir anda açılan kapı ile Uğur irkilerek kafasını kaldırdı. Eli yastığının altında ki silaha giderken, Peri de gözlerini açmıştı.
"Anne!" diye ağlayarak odaya giren kişinin küçük oğlu olduğunu görünce, Uğur rahatlayarak nefesini bıraktı. Ardından da silahı oğluna fark ettirmeden; hızlı bir hareketle açtığı, yatağının yanındaki komodinin çekmecesine bıraktı.
Peri de, "Oğlum." diyerek yorganı üzerinden atıp, paytak adımlarla kendisine koşan yavrusunu kucakladı.
"Ne oldu bebeğim? Niye ağlıyorsun?"
Oğlunu kucağına alıp yatağa çıkardığında Uğur da elini oğlunun alnına koyarak ona yatıştırıcı bir gülümseme bahşetti. Ardından terden ıslanmış saçlarını geriye doğru itti.
"Koyktum." Kelimeleri telaffuz edişi henüz tam gelişmemiş olsa da annesi de babası da onu anlayabiliyordu. "Yüra göydüm."
"Rüya mı gördün? Anlatmak ister misin babam?" Minik adam bakışlarını babasına kaldırdı.
Peri yataktan doğrulurken, "kıyafet alıp geliyorum." diye haber verdi Uğur'a. Sırtı sırılsıklam olmuştu. Oğlu onu etkileyen bir rüya görmüş olmalıydı.
Onun doğrulması ile oğlunun endişe ile ona dönmesi de bir olmuştu. "Anne ditme!" Peri gülümseyerek oğlunun yanağından öptü.
"Hemen döneceğim." Öyle demişti...
Uğur oğlunu kucağına alıp bacaklarına oturttu. "Aslanım benim. Çok mu korktun sen?"
"Baba annem biji bıyakıp ditmez mi?"
Uğur güldü. "Aslanım. Ben giderim belki elimde olmayan sebeplerle. Biliyorsun değil mi? Ben bir askerim."
Oğlu anlayışlı bir ifade ile başını salladı. "Anlatmıştın ki saten."
"Evet, oğlum. Anlatmıştım. Ama annen sizi asla bırakmayacak. Ben yanınızda olamasam bile annen yanınızda olacak. Benim yerime sizi o koruyacak, o büyütecek. Annen bizi asla bırakmaz. Herkes bırakır ama annen bırakmaz aslanım."
"Annem biji aşla bıyakmaz."
"Bırakmaz babacım."
Anneler asla bırakmazdı.
°°°
Havaalanı büyük ve güvenli bir alandı. Uçaktan indiğimizde bunu düşünüyordum. Kendimi burada iyi hissediyordum en azından. Ta ki bagajlarımızı alana dek.
Metehan Aktürk, "Egemen." diye seslendi, komutana. "Nişanlım gelmiş. Ben kaçıyorum."
Yüzbaşı başını sallayarak önüne döndü. Bu erkekler ne ara bu kadar kaynaşmıştı ya? Birbirlerine çok çabuk uyum sağlamışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağının Kayıp Rengi (Asker Konulu)
General Fiction*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bu...
