[ Seri 1 ] MAFYANIN GÜLLÜ

4. Bölüm= "KARDEŞ SEVGİSİ

GÜL

sabah olduğunda etraf gözüme bir hoş olmuştu içimde harika bir sevinç vardı . yataktan kalktığım gibi lovaobaya gittim. aynaya bakınca gülümsedim her ne olursa olsun bir kardeşim vardı benim tek yaşama sevincim biricik elifim vardı tutunabildiğim tek dalım dı o benim.

dolaptan sade kıyafetler giyindim yatağa oturup kader ablanın gelmesini bekledim o gelsede bende kardeşimle konuşsam.

kader abla odaya girince heyecandan kalbim sıkıştı kader abla elindeki telefonu mutlu bir şekilde sallayarak yanıma oturdu kader abladan telefonu alınca kardeşimi görüntülü aradım .

2 dk sonra telefon açıldı .elifi gördüm elif hala hatırladığım gibiydi anneme çok benzerdi elif onun gibi sarı saçlı yeşil gözlüydü. Ben baba tarafına çekmiştim babam gibi siyah saçlı , siyah kocaman gözlerim vardı . elif beni görünce
" Ablaaaa". dedi heycanla elifin bana abla demesi benim gözlerimi doldurmuştu.
sesim çatalı çıkarak " efendim ablam söyle. " dedim .
elif " abla ne zaman geleceksin. "
nefes çekerek " Ablam en yakın zamanda. tamamı en yakın zamanda biraz falan dayan sen seni yanıma alıcam söz veriyorum ."
elif " abla ben seni çok özledim. "
- Bende ablacım bende . elif elleri ile ekrana kalp yaptı onu öpmeyi o kadar çok özlemiştimki orda olsaydım onun o ponçik ellerinden öperdim
elif " abla ben sana resim yaptım biliyormusun sen geldiğinde sana vericem ".

- öylemi çok sevindim ablacım çok mutlu oldum kim bilir ne kadar güzel yaptın. dedim
bunları derken gözyaşlarım akmaya başladı .elimin tersi ile gözlerimi sildim bir yandanda kader abla sırtımı ovalıyordu bana destek olmaya çalışıyordu ama ne yarar. benim gözümdeki yaş dursa kalbimdeki sızı durmazdı.elif ağladığımı anlayarak " ablacığım niye ağlıyorsun yoksa orda sana kötümü davranıyorlar?"
- yok ablacığım ne kötüsü ben burda iyim sen beni düşünme . hem bak kim var yanımda . kader ablayı elife gösterdim kader abla elife el işareti yaparak ." merhaba fıstık ablanın dediği kadar güzlemişsin sen ." dedi gülerek
elif " abla o kim?"
- ablacım o benim arkadaşım kader ablan sana bahsettiğim arkadaşım işte bu .
elif " merhaba ben elif .
kader abla " bende kader .
elif " ablama iyi bakın olurmu onu üzmelerine izin vermeyin kader abla " o an içimden öyle bir parça kopmuştuki yüreğim paramparça olmuştu küçük çocuğun dedikleri bu olmamalıydı kaderimiz bu olamamalıydı. kader ablaya baktığımda onunda gözleri dolmuştu genede istifini bozmadan " merak etme sen tatlı kız ablan bana emanet sen ablanı düşünme olurmu ."
kardeşim beni kader ablaya emanet etmişti peki ben onu kime emanet edecektim.??
hani derler ya çocuklar anlar diye bu aynen öyle elif durumu bilmese bile hissediyordu. bizi ne kadar uzak tutsalar bile aramızdaki kan bağımız vardı ve bunu kimseler değiştiremezdi.
elif ile tam 1 saat konuştuk allahtan ona orda iyi bakıyorlardı kardeşime her türlü imkanı sağlamışlardı bir yandan beni korkutsalarda bir yandan seviniyordum çünkü kardeşim orda iyiydi bunu yüz ifadesinden anlıyordum. elif bana zamanının nasıl geçtiğini anlatı orda ona bir bakıcı bakıyordu elife iyi davranıyormuş biraz olsun içim ferahladı. elif ile konuşmamız bitince tekrar ağlamaya başladım kader abla telefonu elimden alıp masaya bıraktı. kader abla beni kendine çekip onun kollarında ağlamaya devam ettim.
kader abla ." üzülme kızım kardeşine kovuşacaksın . bak iyiyimiş neden ağlıyorsun ."
- ablaa nasıl ağlamam kardeşim gözümün önünde büyüyor ve bana ben dokunamıyorum onu göremiyorum gün geçtikçe artık yalanlarım tükendi ona ümit vermekten yoruldum .

kader abla " o nasıl söz kızım sen onun ablasısın herşey onun için yaptın borcunu ödediğin zaman kardeşini alıp gideceksin."

- kaç yıl sonra abla 5 yıl , .. 10 yıl .. Ne zaman olacak bu dediğin ?? .
abla ben çok yoruldum hem savaşmaktan hemde kendimi kandırmaktan çok yoruldum borcumu ödemem kaç yıl alacak bilmiyorum bile anca kardeşimle kendimi kandırıyorum ." burnumu çekerek " hem daha annemin emnanetine sahip çıkamıyorum annem bunları görseydi benden nefret ederdi bu durumumdan iğrenir di .".