[ Seri 1 ] MAFYANIN GÜLLÜ

19. Bölüm = ÇOCUK

Bugün benim çok zor bir gündü. Karnımdaki hücre artık benim ile olmayacaktı . Ona çocuk gözü ile bakamıyorum bu benim için dahada zordu .

yatağımdan kalkıp lavaboya gittim . yüzüme defalarca su çarptım. aynadaki kendime bakıp şunu fısıldadım " bugün bu iş bitecek." üzerime uzun kısa kolu bir elbise giydim. odaya döndüğümde elif yoktu gözlerim onu ararken mutfaktan sesler geliyordu mutfağa geçtiğimde elif yerde çökmüş çikolata şişesini yiyordu .

"elif?" elif kafasını kaldırarak bana baktı ağızı yüzü çikolata olmuştu ."abla ?"

"ablacım ben demedimi sana çikolata yenmiyecek diye ." Elif dudak bükerek.
" ama abla ben çikolatayı çokkk seviyorum. " ayağa kalkarak tezgahın üzerindeki peçeteyi aldım elifi ayağa kaldırıp ağızını sildim ." Biliyorum ablacım çikolatayı çok seviyorsun ama zararlı ."
Elif kolarını bağlayarak. " Aynı anne gibi davranıyorsun! ." Dedi ve yanımdan uzaklaştı üzgünce arkasından bakarken aklıma annem gelmişti o da bize çok kızardı .

Geçmiş

" anne !! Kravatım nerde bulamıyorum ".
Annem mutfaktan çıkarak .
" Nerde bıraktıysan ordadır ."!
O an aklıma yatağın altı gelmişti . Eğilip baktığımda yatağın altındaydı . Hızlıca uzun siyah saçlarımı topladım eteğimi düzeltim ve siyah kravatı bağlayıp aşağıya indim . Annem çoktan sofrayı hazırlamıştı sadece çaylar kalmıştı .
Sofraya yaklaştığımda annem en sevdiğim pişilerden yapmıştı Birtanesini ağızıma atınca o mükemmel tat ile bir tane daha almak için elimi uzattım tam alacaktım ki annem hızlıca elimi vurdu . Kafamı kaldırıp anneme baktığımda kaşları çattık bana bakıyordu .
" Gül kaç defa dedim sofra hazırlanırken dokunulmayacak diye ."
Annemin koluna girerek " Aşk olsun anne ya....! senin o güzel pişilerine dayanabilirmiyim ben hiç.?"
Annemin yanağını öpünce annem " ağızın güzel laf yapıyor ha senin .!" Dedi gülerek.
" neyse hadi otur bende çayları koyucam."
Annem mutfağa gittiğimde bende masaya oturdum annem her zamanki gibi döktürmüştü.
Babamda mutfağa gelince yanıma gelip başımın ortasından öptü ." Günaydın kızım."

" Günaydın babacım ."

Babam en başa oturunca oda benim gibi çatalı ile bir pişi aldı bir lokma alınca annem tepsi ile içeriye girdi .
Sinirle tepsiyi masaya bıraktı .
" Ama sana yakışıyormu bu . Kaç defa dedim sofra hazırlanmadan yenmiyecek diye . Aynı babasının kızı .."
Babam anneme gülümseyerek " Hanım abartma leziz gözüküyordu lar bende aldım bir tane ."
Annem masaya oturunca yukarıda elif gelmişti uykulu bir şekilde gözlerini ovuşturuyordu.
Annem ayağa kalkarak elifi kucağına alıp yanına oturttu.

Annem elifin tabağını hazırlarken elif babama dönüp " Baba ben ne zamana okula gideceğim .?"
Babam çayından bir yudum alarak ." Hm .. biraz daha büyümen lazım ."
Annem ayağa kalkarak mutfağa gitti .geldiğinde meyve suyu getirdi elifin önüne koyduğunda " Anneciğim ."
" evet tatlım ".
" ben çikolata istiyorum. "
Annem elifin saçlarını geriye attı ." Kızım dün akşam yedin bir dahamı yemek istiyorsun.? "
" evet !"
" olmaz elif çok yemek zararlı dişlerin çürür .".
......

O zamanlardan bize sadece ailemin fotoğrafı vardı .ikisini de çok özlüyordum. Annem ne kadar babama benzetsede ben aslında Annemin kızıydım onun gibi güçlü kararlı sevdiklerine bağlı . Elifin beni anneme benzetmesi beni sevindirmişti. Bende ilerde onun gibi anne olurmuydum hiç bilmiyorum ne kadar elife annelik babalık yapsam da kendi doğurduğun gibi olmuyormuş .bunu'da bir yerde okumuştum.

Mutfaktan çıkacakken nergis i gördüm nergisin yüzüne kömür maskesini yapmıştı .
" günaydın şekerim ."

" o bakıyorum rahatına yerinde ee tabi ekmek elden su gölden olunca böyle oluyor. "