43. BÖLÜM = Yetimhane

1K 64 3
                                    

Bazı şeyler için en ufak umut bir can simiti olabiliyordu .


Ben gülün kabullenmesi için uğraşırken. Aslı ben kabullenmemiştim .

Bunu da Karahan'ın dedikleri ile kendimi İtalya'da bulmam .


Karahan'ın benim bu kötü olaydan haberdardı . Ve üzülmüştü ama elinden hiçbir şey gelmemişti .



İtalya'ya uçarken soğuk soğuk heyecandan titriyordu .


5 yıl sonra oğlum yaşıyor muydu .?

Bunca yıldan sonra onunla karşılaşacak mıydım.?


peki ya o değilse en çokta bundan korkuyordum .
Hayal kırıklığına uğramaktan. Bu yüzden güle bir şey dememiştim. Onu yeni yeni hayata döndürürken tekrar ümitlenip üzülmesini istemiyordum.


Uçak inince beni Karahan karşıladı.


" Hoş geldin kardeşim ."


İkimizde sarılıp ." umarım hoş gelmişimdir ." dedim .


Karahan ile onun arabasına bindik .


Karahan ." Kardeşim. Önceden demem lazım . Çok ümitlenmeni istemem . Sonra kötü bir sonuç çıkarsa daha çok üzülürsün ."


"biliyorum. Ama sen bir şeyden şüphe duymazsan beni ta İstanbul'dan İtalya ya çağırmazdın. " dedim.


Karahan başını salladı ." evet şüphelendiğim şeyler var . Bu çocuk Alpaslan'ın kaçırıldığı tarihle bir gün sonra hastanelerime bağlı yetimhaneye verilmiş . Dosyasını incelediğimde bir ad soy ad yok . Türkçe isimle bırakılmış . "


" ismini ne koymuşlar. "


" Tuğra . "



Bunlar beni heyecanlandırmıştı . " Yani omu dersin ." Dedim.


Karahan ." dediğim gibi. Hemen umutlanmayalım. Ama dediğim gibi Alpaslan olduğunu gösteren bir sürü kanıt var bunlardan biride ..."


" Bunlardan biride .?"


Karahan demek dememek arasında kalmış gibi baktı." Bak kardeşim çocuğu hiç görmedim. Sadece dosyasındaki fotoğrafını gördüm. Abi çocuğu gördüğüm gibi seni görür gibi oldum ." dedi .


Şimdi bunlara nasıl ümitlenmezdim.


Yol boyunca kendimi kendimi yedim . Bu işin sonunda hasret gidermekte var hayal kırıklığı ile dönmekte vardı .


Yetimhaneye varmadan Karahan çocuklar için bir sürü oyuncak giysi almıştı . Çocuklar bizi görünce koşup yanımıza geldi. Korumalar oyuncakları dağıtırken gözlerim o çocuğu arıyordu .


Karahan koluma dokunup " Hadi müdürün yanına gidelim ."
dedi .


Beraber müdürün odasına çıktık .


Müdür bizi görünce ayağa kalkarak selamlaştık .


Sandalyelere oturduk .


Adam " Benvenuto signor Karahan, come posso aiutarla?"


( hoş geldiniz Karahan bey size nasıl yardımcı olabilirim .? )


Karahan " Siamo venuti per un bambino. A proposito di Tugra, che è stato portato qui 5 anni fa."

[ Seri 1 ] MAFYANIN GÜLLÜ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin