[ Seri 1 ] MAFYANIN GÜLLÜ

16. Bölüm = ZOR KARAR

Doktor yanımızdan ayrıldıktan sonra cemile " gül sen hamilesin?" . Dedi .

Başımı iki yana salladım. " ben hamileyim ."

Cemile bir anda yanıma oturdu. " gül karnındaki bebeğin babası kim , yoksa sen daha önce evlendin mi , yoksa tecavüze mi uğradın? "

Bana büsürü ihtimal sunarken ben ise sadece susuyordum. Ne yapacağımı bile bilmezken ne diyebilirdim . Cemile " özür dilerim.. bak yarın bir yerde oturalım sen bana baştan sona her şeyi anlat şuan daha fazla seni yormak istemiyorum ama çok merak ediyorum. "

" ben ne düşüneceğimi bilmiyorum Cemile ben daha kardeşime bakamazken birde bu karnımdaki şey ..." cemile bana sarılarak ." şimdi sen bunları düşünme yarın bir çaresini buluruz. Hadi eve gidelim sende dinlen . Taburcu olduktan sonra dışarıda yağmur yağıyordu . Cemile bir taksi tutu .

İkimizin' de ağzından tek kelime çıkmıyordu . Araba evin orda durunca Cemile bana sarıldı.

" yarın konuşuruz sen şimdi git ılık bir duş al ailene belli etme ne karar vereceğini daha bilmiyorsun. Boşuna onları telaşlandırma "

Cemile doğru diyordu ben bir karar verecektim ve karar sonucunda da onun yaşamasına mı yoksa ölmesini mi isteyeceğimi diyecektim. Arabadan inip yavaş adımlar ile evin kapısını açtım telefonuma baktığımda saat 01.27 geçiyordu bu saate elif uyumuştur. Kader ablanın da uyumasını umuyordum.

Anahtarı çevirip kapıyı açtım ışığı açtığımda kader abla koltuktan bana bakıyordu . Onu görmeyi beklemediğim için korkarak iki adım geri gittim .

" Kader abla sen neden uyumadın .?"

Ceketimi çıkarıp askılığa astım

Kader abla " gözüme uyku girmedi bu saate kadar çalıştın mı. "

" Evet müşteri fazlalığı vardı birde artı mesai filan derken geçe kaldım ."

" öyle tabi ama .... Gül bizim başımız derteyken senin geceye kadar çalışman bence hiç iyi değil gören olur duyan olur kadirin adamları belki de bizi arıyor ..."

" Kader abla bak çok yorgunum haklısın ama sonra konuşalım sen benim için dertlenme ben ne yapıyorsam kardeşim ve senin için yaptım ve yaptığımdan da asla pişman değilim ... " odama girip kapıyı arkadan kitlendim. Normalde elif benle yatıyordu ama bu ara Kader ablayı çok sevmişti onun yanında yatmaya başlamıştı.

Üstümü değiştirirken kendime boy aynasından baktım karnıma dokundum . Ben masum bir çocuğa nasıl kıyacaktım. Ama onu doğurursam da bu kez nasıl bakacaktım onu her gördüğümde kadiri hatırlayacaktım pavyonda yaşadıklarımı ben geçmişten kurtulmaya çalıştıkça geçmiş beni bırakıyordu iki eli yakamdaydı .

Yatağa geçip yorganı kafama kadar çektim . Uyumak benim için büyük bir kaçıştı .

.......

Sabah üstümde büyük bir ağırlık hissederek uyandım karnımın üstünden biri tepiniyor gözümü açtığımda elif bana şirin şirin bakıyordu ilk aklıma gelen bebekti elif o ağırlığı ile karnıma oturuyordu elifi hızla üzerimden attım . Elif neye uğradığını şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu ." elif Bir daha sakın ama sakın üzerime çıkma.!" Dedim sert bir tonda. Bunun üzerine elifin gözleri doldu . Bu zamana kadar ona asla bağırmamış kızmamıştım . Elif hızla odadan çıktı bende elimi kafama götürüp ovalamaya başladım .

Yatağın içinde otururken kapı açıldı gelen kader ablaydı .," gül elifin hali neydi öyle kız içeride ağlıyor ne dedin çocuğa .!"

" Bir şey demedim abla sadece üzerimde tepişiyordu çocuk gibi ona kızdım ."