[ Seri 1 ] MAFYANIN GÜLLÜ

24.Bölüm = Oğlum

Bu zaman kadar hep bu anı beklemiş gibiydim...
yaşamak için bana verilen o kısacık zamandan asla pişman değildim bir oğlum olmuştu onun büyüdüğünü bile görmeden bu dünyadan gidecektim.

Peki elif onun ailesinden kalan tek kişiydim artık o bile olmayacaktı . Yalnız büyüyecekti .

Ben gül .. hayatı bir günde mahvolan pes etmeyip özgürlüğüne kavuşan gül ...
Hayatı zalim bir mafya babası ile kesişip ondan aldığı dosya sayesinde yaşadığım bu kısa zamanda ondan gizli çocuğunu doğurmuştum....

Soğuk namluğu kafama yaslandığında 1 senelik yaşamım gözümün önünden geçti . Kadirin bana bakışlarında bir gram acıma aradım ama bulmadım .. oda bendeki pişmanlığı sezmeye çalışıyordu ama oda bulamamıştı. .

" seni buldum ... ve şimdi öleceksin ..." dedi kararlı bir sesle . Ben gözlerinin içine bakarak " Asla pişman değilim ..." dedim sesisce... ve gözlerimi kapattım.

" Durun!!"

Dışarıdan gelen ses ile gözlerimi açtım . Nergis kucağında alpaslan ile yanımıza gelmişti .

Kadir şaşırmış bir şekilde ona bakarken. Nergis " Yapma onu vuramazsın!"Dedi .

Kadir " kimsin sen ?"

Ben korkuyla önce oğluma sonrada nergise baktım . Nergis beni kurtarmak için oğlumu söyleyecekti buna izin veremezdim .

Silahın ucunu tutarak sıkıca kendime bastırdım ." HADİ VUR BENİ !" Dedim .

nergis " " onu vurmasın !!" Diyerek bir adım daha attı .

Nergise sinirle dönerek " sus nergis! " Dedim.

Kadir silahı sertçe elimden çekerek arkasına koydu.

Kadir nergise dönerek önce alpaslana sonrada ona baktı ." Ne demek o ?"

Nergis alpaslanı göstererek " O senin oğlunun annesi !"

Kadir alpaslana bakarken ben ne yapacağımı bilemeyerek kadirin elini tutum ." NE OLUR OĞLUMA ZARAR VERMEM ! BAK BEN BURDAYIM BANA KES CEZAYI !"

Kadir oğluma bakarken bende kadire yalvarıyordum. Beni öldüreceğini söylediğinde bile yalvarmamıştım ama oğlum için ona yalvarıyordum.
Alpaslanın ağlaması ile kadiri bırakıp nergisin yanına gittim . oğlumu nergisten aldım.
alpaslanı sakinleştirmeye çalıştığım ama olmuyordu hala ateşi vardı . Kadir yanıma gelip ," Bu benim oğlum mu !"

Nergis " başka kimden olucak kızın bakireliğini sen almışsın.!"

Oğluma sarılarak göz yaşlarımı döküyordum ölmekten çok korktuğum şey oğluma birşey olmasıydı . Oğlumun ağlamaları şiddetlenirken
Kadir yanıma yaklaşıp " eğer o bendense bunun cezası iki katı olucak.!"

Kadir adamlarından birini yanına çağırıp çocuğu almaya çalıştığında .

" ne olur önce hastaneye gidelim ".

" Neyi var .!"

" ateşi çok yüksek havale geçirebilir ."

Kadir kolumu tutarak beni arabaya götürdü arabaya bindiğimde cemile ve netgiste arkamdan bakakalmıştılar .

Alpaslan artık ağlamıyordu ama ateşi çok yüksekti .
" ne olur daha hızlı!"Dedim şoföre .
Kadir eli ile komut verdiğinde yol iki yana açılmış gibi son süretle gidiyordu .

Kadirin arkasındaki ordu arabalar ile en yakın hastaneye gittik .

Oğlumu yatırıp muane ettiler iğne vurduktan sonra daha iyi olmuştu.

Ben bir an olsun gözümü ondan ayırmıyordum . Kadir ise uzaktan izliyordu.
Onu da anlıyordum bir anda bir oğlu olduğunu öğrenmişti .

Doktor " küçük alpaslan şuanda iyi biraz uyusun bol bol sıvı şeyler tüketsin ateşi çıktığı an bekletmeden getirin."

Doktor yanımızdan uzaklaşırken ben yatakta yatan oğlumun yanına çömdüm.

" canım oğlum benim " melek gibi uyuyordu.

Kadir oğluma bakarak" bundan sonra o çocuk benimle kalıcak . . Hızla ayağa kalktım ." Oğlumu benden alamazsın . !"
Kadir gülerek " o çocuk bendense asla kurtuluşun olmadığını bilmeliydin . ."

Kadir kapıdan çıkarken bende arkasından hüzünle baktım . Alpasanı benden almak istiyordu . Oğluma sahip çıkması hoşuma gitmişti ama bir kez olsun kucağına almamıştı. oğlum diye bağırına basmamıştı. Belkide bunu beklemem çok büyük bir bencillikti.

Doktor kan tahlilerine baktıktan sonra taburcu olduk.
alpaslanın eski rengi yerine gelmişti hastaneden çıkarken arkamda büsürü adam vardı.
dışarı çıktığımızda siyah minibüs beni bekliyordu . Adamalardan biri " Kadir bey sizi bekliyor buyrun !"

Arabaya bindiğimde sesizce yolculuk yaptık şehirin dışına çıktığımızda kadirin evinin yoluydu bu .

Araba durduğunda kocaman bir villaydı evim etrafı duvarla çevriliydi.
ilk geldiğimde bu kadar dikkat etmemiştim ama devasa bir kapısı vardı .
Arabadan indiğimde arkamdaki korumalarda benim ile geliyordu .

Aklımdan bu eve nasıl gitmiştim, şimdi nasıl geliyordum .

Kapı iki yana açıldığında korumlar başlarını yere eğdiler aralarından geçerken evin ön kapısında onu gördüm .

Kadir beni üsten aşağıya inceleyip kolumu tutarak içeri götürdü beni koltuklardan birine oturttu . Hizmetli kadınlardan biri yanıma geldi alpaslanı almak isteyince izin vermedim .

Kadir " seninle konuşmamız gereken konular var bırak kadın alsın. "

İstemesemde alpaslanı onun kucağına verdim .
Kadın gidince ellerimi kenetleyip beklemeye başladım .

Kadir sakince karşımdaki koltuğa oturdu .
" Bana yaptıkların yüzünden seni affetmiş değilim. ! O çocuk benim mi değilmi bilmiyorum ..."

Hızla ayağa kalkarak " Ne demeye çalışıyorsun başka bir çocuğu sana mı yamamaya çalıştığımı."

" otur şuraya !ve dinle .. hastanedeyken dna testi yaptım . O çocuk benim . Ona babalık yapacağımı bekleme sadece benim soyadımla büyüyecek. "

Yerime geri oturarak onu dinlemeye devam ettim . Kadir ." Onun sana ihtiyacı olduğu için bu evde kalacaksın.! Sakın sana acıdığım düşünme sadece o bebek için ."

Kadir sözünü bitirmeden devamını getirdim. " Yani beni öldüreceksin?. "

Kadir " o çocuğun hala sana ihitiyacı var ya şuan canını alırım yada ...2 yaşına gelen kadar oğluna bakarsın .! "

Kadirin bana sunduğu şey her türlü ölüme çıkıyordu .
Eğer bebeğim olmasaydı ölmüş olacağımın kanıtıydı bu ..

Şuan tek düşündüğüm oğlumdu ." Ben oğlumu görmem lazım..."

Ayağa kalkınca Kadir de kalktı kolumu tutarak kendine çevirdi ." Ben akşam geliceğim o zamana kadar bir sıkıntı çıkartma ! Eğer çıkartırsan bebeğin annesi demem sıkarım kafana ."

Kolumu sertçe çekip " oğlumu bırakmam gibi bir derdim yok !"
Kadir evden giderken bende yukarı çıktım.
Alpaslanın bulunduğu odaya gidince uyuduğunu gördüm .
Yanına kıvrılıp kokusunu içime çektim .
2 yıl daha onunla olacaktım ... ama iki yıl sonra celladım beni öldürecekti .

Bir bölümün daha sonu ...
Kadir ile gül hakkımda ne düşünüyorsunuz ?
Hele o nergis ..
Başka bölümde görüşmek üzere ♡

arkadaşlar bölüm kısa oldu biliyorum
ama sınav haftam ve dersler derken arada atmak zorunda kalıyorum 🥰