Suffer With Me ~ Minsung Omegaverse

𖤐 ~36~ 🧸 (Yarı M)

Medya tam herseyiyle hikayedeki ve bu bolumki Seung'un vibe.

Alagasiz olabiliur ama iki sarki daha onercem
İtzy(Yeji) - Crown On My Head (Audio Clip)

Changbin - Başa Sar (Aı Cover)

~

Huzursuzdum ama bir yandan da Minho yanımda olduğu için kendimi rahatlamış hissediyordum, keskin şarap kokusu burnuma hafiften ulaşırken bu beni hoşnut ediyordu ama kucağımdaki bebek babasının kokusundan hoşnut olmuş gibi değildi. Üzerimde bir kaç saat öncesinden kalma kanlı beyaz tişört varken bacaklarım açıkta kalıyordu, sadece uzunca siyah bir ceket giymiştim sırtıma. Minho da eve geldiği gibi üzerinde olan gömleği ve deri pantolonuyla çıkmıştı benimle, değiştirecek vaktinin olmadığını ve bunu umursamadığını söylemişti.

Adımlarım ses çıkartırken artık susmuş olan ve kocaman gözleriyle etrafı şaşkınca izleyen bebeğin elinde gezdirdim bakışlarımı, canım sıkılmıştı, Minik Delta'nın minik eli beyaz sargılarla sarılmıştı.
"Bak! Bebeğimin eli uf oldu!?"
"Sırtın ve kolun kesildi, unuttun mu acısını Sungie?"
"Minseo'nun canı daha çok acımıştı, o daha çok küçük. Böyle şeylere alışık değil!"
Dediklerim yüzümüzde mahcup bir ifade oluştururken yine de bu işi hafif alaya vuruyordum, hastaneden çıkmıştık daha demin.

Minho yaralarımın öylece bırakılması gereken şeyler olmadığını söyleyerek hızla içeriye gitmişti, ben de meraklanıp gözümdeki yaşla ve kucağımdaki bebekle onu takip etmiştim kararsızca burnumu çekerken, yerdeki cesedi alarak hızla evinde asla görmediğim bir odaya götürmüştü. Ona soru bile sormama izin vermeden elimi kavradığında hastanede bulmuştum kendimi ve Minseo'yu, sırtımdaki yara o kadar büyük değildi ve kısa sürede tedavi edilmişti. Kolumda ise dikiş izi vardı..
O sırada ise minik bebeğe iğne yapıp, onun da kanayan eline bir bandaj sarmışlardı sadece.

Şimdi ise hastaneden çıkıp gittiğimiz yer heyecanlanmama sebep oluyor, bir yandan hem ürkütüp hem içimi titretiyordu bu his. Minho'nun ise suratı her zamankinden sertti, gözü bende olmadığı zaman kana susamış gibi gözüküyordu ve yürüyüşü tedirgin ediciydi, adımlarının kararlılığı ve yumruğunu sıkış şekli..
"Minseo, bu tarihi bir an! Heyecanlı mısın annen gibi?"
Bebek bana sevimli bir kahkaha attığında ben de gülmüştüm ve yan gözle Minho'ya bakmıştım, dişlerimin arasından konuşuyordum.
"Bana bak, sakın karıştırma ortalığı."
O ise sadece bana bakmakla yetinmiş, yüzünü geri önüne dönmüştü ve yukarıları incelemişti, gökyüzüne bakıyor sanıp o tarafa döndüm.

Fakat geldiğimizi farkettim, cezaevine. Bir elimi beline koyduğum ve kolumun üzerine oturttuğum, elleriyle omuzumdan destek almasını sağladığım bebeği daha da sıkı sararak girdim Minho'yla bütün güvenlikleri geçerken. Şeytanların ini olabilirdi burası, hatta Minho'nun bile normalde burada yatıp burada kalkıyor olması gerekirdi hatta müebbete çarptırılması lazımdı. Eğer onunla daha ters bir zamanda karşılaşsaydım, daha geç tanışsaydım onunla ve birisinin canını aldığını görseydim o an muhtemelen polise verirdim onu bir çırpıda, yabancı olsaydık.

Şimdi ise yaptıklarına bir sözüm yoktu, olamazdı, bu beni rahatsız etmiyordu o kadar.

Şeytanın ini demişken, iki dişli şeytan da karşımızda duruyordu şimdiden. Bizi sadece yuvarlak delikleri olan kalın bir camın ardından izliyorlardı, duvarların arasında ve yanayana, turuncu kıyafetler giymiş ve adları silinip yerine numaralar yazılmışken. Bir insanın adının bile umursanmayacak raddeye gelmesi, ona bir isimle seslenilmemesi bile aşağılayıcı olmalıydı.

Saçları karışık ve darmadağın kesilmiş olan kadın bitmiş bir halde bana bakıyordu ama şok içerisindeydi, yanındaki saçları artık jöleyi bile tutmayan ve gözlerinin altı mosmor olmuş adam ise tiksinti barındırıyordu gözlerinde.
"Anne, bebeğime bak. Çok güzel değil mi? Size selam vermek için geldik."
Yüzüm gülerken ruhum onları kışkırtmak için yanıp tutuşuyordu, Minho'ysa ellerini beline bağlamış dik dik izliyordu ikiliyi.
"Seni lanet olası piç, bir de o gereksiz bebeğini buraya mı getiriyorsun?..Pislik Omega.."