37. Çocuklar

755 132 39
                                    

Rahatsızım canlar. Dört gün oruç tuttum ve bugündür nakavt. Sağlığım bozuldu yine ve yine. Ay nefret.

Bu bölüm İnci özel Bölümü olsun.

40 Final olacak.

Görüşmek üzere...









10.Mart - Pazar





Bu gece sahura kalkacağız. Geldi on bir ayın sultanı. İlk sahuru hep birlikte yapalım dediler topladık Karalar evinde. Akşam oldu haliyle. Sabah da iş vardı. Salonda kızımla uzanmış televizyon izliyorduk. Murat üstümüze bir battaniye serdi.

"Sağ ol canım."

"Rica ederim canım."

Çok huzurlu olduğumuz bir akşamdı. Beni çok huzurlu olduğum zamanlar hep korkutur. İçimde de tuhaf bir his vardı.

"İpek, bu bizim" dedi battaniyeyi kast ederek. Aynısından bizde de var, Gönül abla almış sağ olsun.

"Bizim battaniyemizi almışlar değil mi? Biz aşağıda üşüyoruz."

"Evet." Kıkırdadım.

Murat - "Ya sana feda olsun, al götür. Senden kıymetli mi?"

Telefonum çaldı.

"Turan general" dedi Murat uzatırken. Telefonu alıp açarak kulağıma koydum.

"Efendim amca."

"İpek, az evvel bir haber aldım."

"Kötüyse duymak istemiyorum."

"Kötü değil de. Bilmen lazım."

"Bir saniye. Öznur yerime gelir misin?"

Usulca kalktım İnci'nin yanından. Mutfağa geçtiğimde Nuray yenge yoğurt yiyordu yanımda kocasıyla.

"Dinliyorum."

"Üç gün önce savaş bölgesinden büyük bir grup getirildi. Resmi işler ancak bitti. Bütün jandarma karakollarına bir ihbar geçtiler. Bir adam kızını arıyor." Nefesim yavaşladı. "Dört yaşında, esmer, mavi gözlü."

Masaya tutunarak oturdum.

"Adı?"

"Arvin." Yüreğim titredi o saniye.

"Emin misin babası olduğuna amca?"

"Bir fotoğrafı varmış cüzdanında, şu an her yerde soruşturuluyor. Bende gördüm fotoğrafı, o İnci."

"Nerde peki?"

"Gaziantep'e kadar getirdiler. Biraz sonra Artvin'e gelecek olan bir taburla helikoptere binecek."

"Tamam amca. İnci görünce babasını tanır herhalde."

"Babası hayatta diye sevineceğiz değil mi İpek?"

"Tabi ki amca, sorulur mu?"

"Darhan yüzbaşıya adamın geldiğine dair bilgi verirler."

"Tamam."

Usulca kapattım telefonu. Gözlerim dolmasın diye uğraştım bir süre. Onun babası hayattaysa sevinirdim tabi. Kimse benim gibi büyüsün istemem. Ama alışmak var ya, o fena bir şey.

Nuray yengem - "Ne oluyor İpek?"

Murat geldi bu sırada yanıbaşıma oturdu.

"İnci'nin babası hayatta galiba. Kızını arıyormuş, buraya getiriyorlar."

YÜREĞİNE MESKEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin