Chapter Seventeen: Intramurals

15 0 0
                                    

Chapter Seventeen: Intramurals 


 "GUSTO KITA!"



 Ugh! Foot rug! Peace tea! Putspa! Shutanginerns! Okinawa Japan!!!


 Ano bang pinagsasabi niya!??Pinagtitripan lang yata ako ng bwisit na 'yun eh!! 



 Nagpagulong gulong ako sa kama ko kakaisip nung pinagsasabi niya kanina. 

Aaaaaaah!!! Nababaliw na ako dito eh. Klarong klaro pa sa isip ko yung pangyayaring yun. 



"GUSTO KITA!"Napahinto ako sa paglalakad. Hindi ko magawang lingunin siya. Dumbfounded, I was. 


"Lianne July Salvador... Gusto kita."Eff lang! For the second time today, tila napako ako sa kinatatayuan ko. I secretly composed myself. 


Pagkatapos ay dinampot ko yung water bottle na nakakalat sa paanan ko. Then I faced him.


 [Paaaaaak!!!!] 


"P L A Y E R !" I shouted as I threw him the plastic bottle. Then I hurriedly ran away. 



Eff! Feeling ko lahat ng dugo ko ay umakyat sa mukha ko. Maiinis ba ako o kikiligin? Peace tea naman oh! 




Nakatulala lang ako habang nakatingin sa ceiling ng kwarto ko nang napalingon ako sa gawing kaliwa ng kwarto ko. There I found myself staring at that thing. 


A sudden memory popped in my mind. 'Yun ay nung unang araw na nakasama ko siya ng ganon sa university, the day when we started going well. I shook my head dismissing that thought. No! We never have gone well, we never really became friends or even close. Sa kanya na mismo nanggaling diba?But... but he said he likes me. 


Bigla naman ulit akong napangiti. 



 "La la la la" 


I found myself strumming my guitar as I sing. 


"Say it's true, 

There's nothing like me and you 

 Not alone,

Tell me you feel it too" 



 He said he likes me, so does that mean he feels the same way too? Ghaaad! I hope so... 

Past Tense (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon