Chapter Eighteen: Jersey 7

5 1 0
                                    

Chapter Eighteen: Jersey 7 

 Pinaglapit ng destiny? Aba't saan ang pinaglapit dun aber?! Inirapan ko siya bago ako tumayo. 

"Sus, ewan ko sayo Ethan! Assumero ka masyado." Tumawa lang siya at naglakad na ako paalis sa pwestong iyon. Maya maya habang nagpapractice sila, inutusan kaming tatlo na tumulong sa pag-aayos ng gagamiting stage para sa Closing Ceremonies at Mini-Concert sa field. 

"OMG Lianne! Game nga pala ng football team mamaya!" Tili ni Joyce pagkatapak na pagkatapak pa lang namin sa field. 

"Oh, ano ngayon? Uunlad na ba ang Pilipinas 'pag game nila?" Pabalang kong sagot. Ano naman kasing pakealam ko sa football na yan?! 

"Kyaaaaa! Nandyan kaya si..." Huminto siya sa pagsasalita bago tumingin kay Ethan na nasa gilid ko lang. Ang babaita, nahiya pa! Lumapit si Joyce at bumulong. 

"Si Jersey number 7."

"Sino naman 'yun? Boyf--- Hmmp." Takpan ba naman ang bibig ko? 

"Sssh. Wag ka namang maingay." Bulong niya muli. Hinila ko siya at nauna kaming naglakad, leaving Ethan behind. 

"Kayo naman na pala, bakit nahihiya ka ba?"

"Uhm, oo, boyfriend ko siya. Kaso secret relationship lang kami. Kasi..."

"Kasi?" Pag-uulit ko nang hindi na niya itunuloy.

She shook her head. "Wala." Then she forced a smile. Lumingon ako sa paligid ko, then kay Ethan, who is 5 steps behind, bago nagsalita.

"May problema ba Joyce?"

"Uh, kasi ano... I don't know if I should be telling you this."

"Tell me what? Is that too personal? Kung oo, then it's okay not to tell me." I smiled at her. 

"No, it's okay. Just promise me, never tell it to anyone. Please Lianne?" She begged.

Yung kaninang kilig niya, napalitan ng kalungkutan. I nodded, giving her an assuring smile. 

"Lianne kasi, si Jersey number 7, si Cydon 'yun."

"What?! Si Cydon?!"


~


Nang dumating na yung mga bumili ng materials, nagsimula na rin kami sa paggawa. Ala una na nang matapos kami sa paggawa ng backdrop, good thing pinag-lunch naman nila kami dun.



At kasalukuyan akong naglalakad alone around the field, not minding na may nagpapractice ng football sa other side di kalayuan sa akin.



Himala yata at hindi ko nakikita ang anim kong kaibigan. Busy siguro mga busy sila sa kanya kanyang mga assigned teams.


Si Ethan naman sinama ni Jeff somewhere. Kunyari pa nga ang loko na ayaw sumama. Kesyo ayaw niyang humiwalay sa akin and stuffs. Sus, if I know, bored na bored na 'yun, panay ba naman ang daldalan namin ni Joyce since papunta pa lang kami dito. 


 And speaking of Joyce, well nandun, nanonood ng game ng kanyang "secret-boyfriend-who-happened-to-be-one-of-my-bestfriend's-long-time-boyfriend".


Shiz! Well, I felt bad for all of them, well of course bestfriend ko yung real girl ng walangyang Cydon na 'yan.




[Flashback]


"WHAT?! Si Cydon na boyfriend ni Carmina ay boyfriend mo din?!" Pabulong na pasigaw kong tanong. Unti-unti siyang tumango. 


"Kaya nga hindi ko masabi sayo kasi alam kong Carmina's one of your bestfriends. So please Lianne, sana sa'tin lang ito."


"Sure. But shiz! How did that happened?!" By this time, nakarating na kami sa stage. Luckily bumili pa raw muna ng materials yung ibang members so while waiting, naikwento niya sa'kin kung pano nagsimula ang lahat. 


That it all started last semester when Cydon's family moved next to Joyce's place. Since then, lagi daw silang nagkakasabay sa pagpasok, and eventually they became friends, until they came to the point wherein- obviously- both of them fell for each other.


But things aren't that easy Carmina- being Cydon's girl, is still in the picture. Up until now, Cydon can't dump Carmina just like that. I myself know how much they love each other. But according to Joyce, Cydon's starting to fall out of love with Carmina. That's when they started dating. 


Wala akong kinakampihan sa kanila. Sure Carmina's one of my bestfriends, but that doesn't mean papanigan ko na siya. Joyce's a friend too. Humugot ng malalim na paghinga si Joyce. 



"Ang tanga tanga ko para mahulog sa taong una pa lang, alam kong may nag mamay-ari na." 


"Sino sa tingin mo ang mas tanga? Taong nainlove sa taken na, o ang taong nahulog sa ex-boyfriend ng bestfriend niya?" 


~  



So there, I'm between this thin line called "I should tell Carmina that her boyfriend's been cheating on her" and "but I promised Joyce I won't"



On the other hand, I can't blame Joyce if she agreed to be a -- err, 'mistress'. Sorry for the word, but heck, she is. 


Hindi ko siya masisisi dahil nagmahal lang naman siya. Yun nga lang, sa taong taken na. Well nevermind, I don't wanna stress myself thinking about their oh so complicated love affair.


 Problemahin ko na lang ang sarili kong love life. Okay, feel na feel ko naman daw tawaging 'love life'. Pagbigyan ang NBSB, guys. 


Okay, on serious note, naguguluhan din ako. Ang bilis man ng pangyayari, pero oo gusto ko si Ethan. And he did said he likes me too, didn't he? So I guess the feeling's mutual. But on the other hand, alam kong ang pangit tignan, at ang pangit isipin. Darn, he's my bestfriend's ex boyfriend! Everyone knows that, for whoever's sake! 


But eff! One thing I'm sure of? Hindi ko siya sinulot, hindi ako nang-ahas, at hindi ako kabit. Hiwalay na sila. And it's not as if kinabukasan ng break up nila eh kami na, nor habang sila pa ay may gusto na ako sa kaniya. Goodness knows, that isn't the case. I do believe, I'm on the right track.   


~

Past Tense (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon