Chapter 75
ယခုအချိန်၌ မြို့ထဲမှ လမ်းထက်တွင် လူများဖြင့်စည်ကားနေသော်လည်း နံရံကြီးတစ်ချပ်ခြားထားသော သတ္တမနတ်ဆိုးဘုရင်၏စံအိမ်က အလွန်အမင်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကာ အင်းစက်ပိုးမွှားများ၏ အော်သံကိုပင် မကြားရချေ။
စံအိမ်ထဲမှ အစေခံအများစုက သူတို့အခန်းများထဲသာ ဝင်နေပြီး ခုံများတွင် တိတ်ဆိတ်စွာထိုင်နေခြင်း သို့မဟုတ် အိပ်ရာပေါ်လှဲနေခြင်းတို့ပြုလုပ်ကာ အသံတစ်သံမှ မထွက်ရဲကြပေ။
ယခုက သူတို့သခင်အိပ်စက်နေချိန်ဖြစ်သည်။ သူက မနက်အာရုဏ်တက်ချိန်တွင် အိပ်စက်ပြီး နေ့လည်ခင်းအချိန်မှ ပြန်နိုးလာခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်အတောအတွင်း၌ ကောင်းကင်ကြီး ပြိုကျသွားလျှင်ပင် သူတို့ သူ့ကိုမနှောင့်ယှက်ရဲကြပေ။ ယခင်တစ်ခေါက်တွင် အစေခံသစ်တစ်ယောက်က အခန်းတံခါးဝတွင် ဆူဆူညံညံအသံပြုမိသောကြောင့် ဝမ်ရမ်ချင် အိပ်ရာနိုးလာခဲ့ပြီး ခဏအကြာတွင် ထိုအစေခံက ခြံဝင်းထဲမှ မြေဩဇာဖြစ်သွားခဲ့သည်။
သို့ဖြစ်၍ ဤအချိန်တွင်းတွင် အားလုံးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရန်သူတစ်ယောက်ကို ရင်ဆိုင်နေရသကဲ့သို့ အသံတစ်သံမှ မထွက်ရဲကြပေ။
သို့သော် ယနေ့တွင် တစ်စုံတစ်ရာ ထူးဆန်းနေသည်။ ဝမ်ရမ်ချင်က နေ့လယ်ခင်းအချိန်ထိ အခန်းထဲမှ ထွက်မလာခဲ့ပေ။
အားလုံးက စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသော်လည်း သွားမကြည့်ရဲကြပေ။
အပြင်ဘက်တွင် မိုးရွာသွန်းနေသောကြောင့် ကောင်းကင်ကြီးက မည်းမှောင်နေသည်။
ဝမ်ရမ်ချင်က အိပ်ရာပေါ်လှဲနေပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်နေကာ သူ့နှဖူးပြင်မှ ချွေးစေးများ တတောက်တောက်ကျနေသည်။
သူ အိမ်မက်ဆိုးထဲတွင် ထပ်မံပိတ်မိနေပြီး ရုတ်တရက် စိုစွတ်မည်းမှောင်သော ရေအောက်အကျဉ်းထောင်ထဲ ရောက်ရှိသွားကာ စက်ဆုပ်စရာကောင်းသည့် သွေးရနံ့များကလည်း လေထဲတွင်ပြည့်နေသည်။
တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့လက်ဖြင့် ညာဘက်လက်ကိုထိကိုင်ပြီး ရေရွတ်လိုက်သည်။
