Chapter 101
ရှန်းလျိုရှန့်က စွပ်ပြုတ်ရည်ကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်ပြီးနောက် ဗိုက်ပြည့်သွားချိန်တွင် ယဲ့ပင်းရန်ကို ကျောက်စိမ်းပြား ပြန်ပေးလိုက်သည်။
ယဲ့ပင်းရန် : " မင်းက အစီအရင်တွေ ဆွဲတတ်တာလား..."
" ငါက နေရာကူးပြောင်းအစီအရင်တွေကိုပဲ သိတာပါ..."
ရှန်းလျိုရှန့်က အစီအရင်နှင့်ပတ်သက်သည်များကို မသိကြောင်းဝန်ခံလိုက်သော်လည်း နေရာကူးပြောင်းအစီအရင်နှင့်ပတ်သက်သော မှတ်ဉာဏ်များက သူ့ခေါင်းထဲတွင် ရေးတေးတေးပေါ်လာသည်။
ထို့နောက်တွင် ရှန်းလျိုရှန့်က ကျန်းမြောင်မြောင်ကိုရှာပြီး အနောက်ဘက်ခြံဝင်းထဲတွင် အစီအရင်ရေးဆွဲရန် တာဝန်ပေးလိုက်သည်။ နေရာကူးပြောင်းအစီအရင်က အသက်ဝင်လာချိန်တွင် ဆူညံသံများစွာ ထွက်ပေါ်လာတတ်သည်။ အတိတ်တွင်မူ ပတ်ဝန်းကျင်မှလူများ၏ အာရုံစိုက်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သော်လည်း ယခုချိန်တွင်မူ ထိုသို့စိုးရိမ်ရန် မလိုလောက်တော့ပေ။
ဓားဂိုဏ်းတပည့်များ မြင်သည့်အခါ အမြန်ပြေးလာပြီး သူတို့ကိုကူညီကြသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က လက်ရန်းကိုမှီပြီး လက်ပိုက်လျက် အခြားသူများကို ကြည့်နေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဝိညာဉ်စွမ်းအင်အချို့က သူ့ဘေးတွင် သိပ်သည်းလာပြီး မက်မွန်ပွင့်မျက်ဝန်းတစ်စုံနှင့် သနားစဖွယ်ကောင်းသော မျက်နှာတစ်ခု ဖြစ်တည်လာသည်။
" ငါ နန်ရှန့်ဆီကနေကြားခဲ့တယ်... မင်း ကူပိုးကောင်အဆိပ်မိထားတယ်ဆို..."
ဟွားကျန်းက သူ့မြေခွေးလက်ဖဝါးကို ရှန်းလျိုရှန့်၏ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ပြီး ဒွိဟဖြစ်နေသောလေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" တကယ်တော့ ငါ့ကိုယ်ငါစတေးပြီး မင်းအဆိပ်ပြေအောင် လုပ်ပေးရမယ်ဆိုရင်လည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး..."
ရှန်းလျိုရှန့်က မျက်လုံးများမှေးကျဉ်းလိုက်သည်။ သို့သော် သူ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောရသေးမီတွင် ဟွားကျန်းက တအံ့တဩအော်ဟစ်လိုက်ပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဆွဲကာ သူ့နောက်တွင် ပုန်းနေလိုက်သည်။
