Chapter 34
နောက်တစ်နေ့ နေ့လယ်ခင်းအချိန်တွင် ချင်းလင်ဂိုဏ်းသားများအုပ်စု ရောက်လာတော့မည့်အချိန်ကျလာသည်။ ရှန်းလျိုရှန့်က ဝိုင်ကောင်းများနှင့် ဟင်းပွဲများ မှာထားပြီး ဦးစွာစားသောက်နေလိုက်သည်။
စားသောက်ဆိုင်တွင် လူများစွာပြည့်သိပ်နေပြီး အများစုမှာ ကျင့်ကြံသူများဖြစ်ကြ၍ စားပွဲဝိုင်းများတွင် တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေသည့် အကြောင်းများမှာ ဓားဂိုဏ်းတွင် လတ်တလောဖြစ်သွားခဲ့သည့် ဝမ်းသာစရာကိစ္စအကြောင်းသာ ဖြစ်သည်။
" တာအိုဆရာသခင်က မဟာယနအဆင့်ကို ရောက်သွားပြီဆိုတော့ ဓားဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးကို အကျိုးအမြတ်ရစေမှာပဲ... တစ်ချက်ခုန်လိုက်ရုံနဲ့ ကောင်းကင်ဘုံကို တက်သွားနိုင်တယ်လို့တောင် ပြောလို့ရတယ်..."
" အဲ့လိုလည်း ပြောလို့မရပြန်ဘူး... လက်ရှိဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ တာအိုဆရာသခင်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက မကောင်းဘူး... သူတို့က ဆရာတပည့်ဆိုပေမယ့် မရင်းနှီးကြဘူးလေ... တာအိုဆရာသခင်ကလည်း သူ့ရဲ့ တပည့်ငယ်လေး နျဉ်ယွင်ရှင်းကို အရမ်းချစ်တာဆိုတော့..."
" မဟုတ်ဘူး မင်း တပည့်နောက်တစ်ယောက်ကို ထပ်ထည့်ပြောသင့်တယ်... ယဲ့ပင်းရန် လေ..."
" အဲဒါ အတိတ်တုန်းကပါ... နျဉ်ယွင်ရှင်း မတော်တဆထိခိုက်မိတည်းက တာအိုဆရာသခင်က သူ့တပည့်လေး ကျင့်ကြံဆင့်တိုးလာအောင် ကူညီပေးရင် အလုပ်များနေခဲ့တာ..."
" ကံဆိုးချင်တော့ တစ်ခါက ဓားဂိုဏ်းရဲ့အမြွှာကျောက်တိုင်နှစ်ခုလို့တောင် ပြောလို့ရမယ့် နျဉ်ယွင်ရှင်းနဲ့ ယဲ့ပင်းရန်က အခုတော့ ကျင့်ကြံဆင့်ကွာခြားချက်က တော်တော်ကြီးမားသွားပြီလေ..."
" နျဉ်ယွင်ရှင်း လောကကြီးကို တွေ့ကြုံခံစားဖို့ ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက် သူက စိတ်ခံစားချက်တွေရဲ့ အနှောင်အဖွဲ့ခံရပြီး ရွှေအမြုတေအဆင့် မှာပဲရပ်သွားပြီး ထပ်တိုးမလာတော့ဘူးလေ... ကံကောင်းချင်တော့ သူက ဆရာကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်လေ အခု ဓားဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးမှာ သူ့နာမည်က ကျသွားရမယ့်အစား ပိုတက်လာပြီ..."
