MODESTO 2.0

24. Ganti ng Tadhana

Alas siete pasado na basa ko aa relos ko ng makauwe kami ng bahay...ok na ang pakiramdam ko tanging iniinda kp nalang sa hapdi ng sugat sa noo ko...sinalubong kami ni kuya gino ng makapasok kami nila mama ng bahay...bunso musta ka? Bakit umuwe na kayo agad? Pinauwe na sya ng doktor di naman daw minor lang naman daw ang nangyare sa kanya pero babalik kami sa huwebes para sa followup checkup paliwanag ni mama...halika desto upo ka muna dito hinila ni kya gino ang upuan sa hapag at inalalayan akong umupo...patingin nga ng sugat mo sabi nya pa...tinanggal nya ang plaster sa noo ko...buti maliit lang ang sugat bunso sabi pa ni kuya tumingin ako sa salamin sa kusina maliit nga parang bakas lang ng bumaon na kuko ang sugat pero nangingitim ang paligid nito dahil aiguro sa bugbog na tinamo nito..teka desto wag ka aalis dyan palitan natin ang gasa....

Mama nagugutom po ako...ah sige anak saglet lang mag luluto nalang ako ng pang hapunan natin gutom na din malamang ang mga kuya mo wika ni mama...bumalik na si kuya gino at nilinis ang sugat ko pwede ng band aid to desto maliit lang naman eh...sabi nya pa...sige kuya yun nalang para makapasok din ako bukas usal ko pa...Oy oy anong papasok rinig kong sabi ni mama hinde ka muna papasok bukas kakausapin ko ang teacher mo para ipaalam ang nangyare sayo....ma kaya ko na po sayang naman ang araw sabi ko pa hinde naman kumibo si mama na abala aa pag luluto...

Matapos kaming mag hapunan agad akong pinainom ni mama ng gamot antibiotic at pain reliever ayoko sana uminom ng gamot peeo napikit ako ni mama kailangan yan desto para tuloy tuloy ang pag galing mo isa pa para di ma impeksyon ang sugat mo usal pa ni mama...matapos ako painumin ng gamot agad na akong nag gungo sa silid ko...naalala ko na naman ang nangyare napuno na naman ng galit ang dibdib ko dahil sa ginawa ni mang Randy...malalim akong nag iisip ng tumunov ang cellpne ko...

Si kapitan ang nag text...musta ka na mayor? Ok na po ako sagot ko naman...hintayin mo ang text ko bukas ha sabi nya pa...Bakit po kap? Basta may ipapakita ako sayo na kailangan mo masaksihan...cge po kapitan..ok mayor magpahinga kang mabuti ha...opo kap salamat po...

Nakatitig pa din ako sa text nya pilit iniisip kung ano ibig sabihin ng sinabe nya...masaksihan? Ano yun? Si kap din gusto ako mag pabinga mabuti peeo pinag isip nya naman ako haisssst...malalim.pa akong nag iisip kaya di ko namalayang nakatulog na ako...

Alas otso maaga akong bumangon kaya dahil gusto ko talaga pumasok humarap ako sa salamin tinanggal ko ang band aid sa noo ko guho na ang sugat ang Galing talaga ni kuya gino usal ko pa sa sarili ko kinuha ko na ang towel ko at agad lumabas ng kwarto nakita ko ang dalawa kong kuya na abala na sa pag kain ng almusal habang si mama naman nakita kong nag sasandok ng pag kain...bumaling si mama sa akin oh anak kain na...musta pakiramdam mo tanong nya pa ng makaupos ako sa hapag...ok na ma parang walang nangyare sabi ko pa...galing na ako sa paaralan nyo naipaalam ko na na di ka makakapasok nagulat pa ako sa sinabe nya....mama naman eh kaya ko na pumasok ang lakas lakas ko na oh tuyo na din ang sugat ko sayang naman po ang araw kung di ako papasok nag mamaktol na sagot ko.

Wag matigas ang ulo anak isa pa pano masasayang ang araw mo eh halos wala din naman daw kayong vagawin sa eskwela sabu ni Mr Agusto birthday ng school director nyo kaya naman may program mamaya sa paaralan nyo para sa selebrasyon ng kaarawan ng school director nyo...kaya mag pahinga ka mag hapon...tumingin ako kay kuya damian na parang humihingi ng tulong... naunawaan naman nya ang ibig ko sabihin...ma isasama ko nalang si desto sa baranggay dun nalang sya sa Sk office makakapag pahinga sya dun aircon pa kaya di sya maiinitan...alam kc ni kuya na ayoko ng walang ginagawa sa loob ng bahay kaya siguro yun ang naisip...

Oh sige damian ikaw bahala sa kapatid mo ha pag may nangyare dyan ikaw ang mananagot...opo ma sagot naman ni kuya damian...tumingin pa sya sakin ng nakangiti at agad syang kumindat...si kuya gino nakatingin lang kay mama na tatawa tawa dahil walang nagawa si mama...