Part 397
Sue Xing NwayDecember 03, 2022
Chapter 397(Extra-34)
"ထားလိုက်တော့... အရင်စားရအောင်...."
ကျန်းဟွေ့မိန်က သူမခင်ပွန်းအတွက် ဟင်းအနည်းငယ်ချန်ကာ ကလေးနှစ်ယောက်ကို စားခိုင်းလိုက်တော့သည်။
ထိုထမင်းတစ်နပ်က အလွန်အမင်းတိတ်ဆိတ်စွာ စားသောက်၍ပြီးသွားခဲ့သည်။ ကျန်းရှင်းက ငယ်လွန်းသေး၍ ဘာဖြစ်နေလဲမသိသော်လည်း ကျန်းယွဲ့က အနည်းငယ်အသက်ကြီးကာ ပိုမိုသိတတ်သူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမအမေ မျက်မှောင်ကြုတ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။
ညနေခင်းရောက်သည်အထိ သူမအဖေကပြန်မလာခဲ့ပေ။
ဤအချိနိထိ မိုးကလည်းမတိတ်သေးချေ။
ကျန်းဟွေ့မိန် မစောင့်နိုင်တော့၍ အဝတ်အစားများထပ်ဝတ်ကာ ကျန်းယွဲ့ကိုပြောလိုက်သည်။
"သမီးက အိမ်မှာ ရှင်းအာကိုကြည့်နေနော် အမေပြန်လာခဲ့မယ်...."
"ဟုတ်ကဲ့..."
ကျန်းယွဲ့က ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး သူမအမေ၏နောက်ကျော မိုးရေထဲတွင် ပျောကိကွယ်သွားသည်အထိကြည့်နေခဲ့သည်။
မိုးကြိုးများက ထစ်ချုန်းနေဆဲဖြစ်ကာ ကောင်းကင်ကိုအပေါက်ဖောက်ချပစ်လုမတတ်ဖြစ်နေသည်။ မိုးကလည်း သည်းထန်စွာရွာပြီး မိုးကြိုးများပါထစ်ချုန်းနေ၍ ကျန်းယွဲ့လေး အနည်းငယ်ကြောက်လာခဲ့သည်။ ရေနံဆီမီးအိမ်ကိုလည်းထွန်းမထားဘဲ သူမမောင်လေးကို တင်းတင်းဖက်ကာ အမှောင်ထုထဲတွင် တိတ်တိတ်လေးနေနေလေသည်။
"မမ... အမေဘယ်သွားတာလဲဟင်..."
ကျန်းရှင်းကလည်း ကျန်းယွဲ့ကိုတင်းတင်းပြန်ဖက်ထားပါ တိုးတိုးလေးမေးလိုက်သည်။
"အဖေ.. အဖေ့ကိုသွားရှာတာလေ...."
"ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်မိုးတွေသည်းနေတာ ဘယ်လိုရှာမှာလဲ...."
"ဘယ်မရာမဆို နည်းလမ်းတစ်ခုရှိပါတယ်...."
ကျန်းယွဲ့ စိုးရိမ်ပူပန်လာကာ သူ့ကိုတင်းတင်းဖက်ပြီး စိတ်မကြည်တော့သလို ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
အခန်းဆက် ၃ ဗီလိန်ဇာတ်ညွှန်းကိုဖြဲပစ်မယ်
General Fictionအပိုင်း ၃၃၆ ကနေစပါမယ်ရှင့် wpကအခြဆိုအပိုင်း၁၅၀လောက်တောင်တင်မရချက်တေည့ဘူးerror ဖြစ်၂နေလို့😖
