Pierwszy raz,
kiedy smutek spojrzał w oczy radości
nie wiedział jeszcze,
że na stałe w sercu zagości.
Krzyki i śmiechy były zbawienne,
co dla smutku zdawało się wcześniej
tandetne...
Ukojony obecnością radości,
nosił ją na rękach z miłości.
W tańcu wirowali
przy gwieździstym niebie
widzieli już tylko siebie.
W zaciszu swego domu
kochali się namiętnie,
ale z zawiści ktoś wezwał depresję.
Stanęła w drzwiach i bez pukania
weszła do domu i radość zabrała.
Lejce swe w dłoniach trzymała
na wypadek, gdyby ona się opierała.
W swym bólu smutek nie znalazł ukojenia,
pochwycił za pamiętnik i wrócił do dumania.
Wierzył, że miłość jego jest wielka
i niestraszna jest jej taka udręka.
Co dzień mówił do radości stale,
że wróci do niego, tak jak mieli w planie.
I kiedy po roku drzwi smutku otwarły się wielce
w nich stała radość
trzymając depresji lejce.
CZYTASZ
Paper Memories | In the arms of danger | Tom I
Teen FictionOna - piękna i wrażliwa dziewczyna, która nie musi martwić się o przyszłość, ale mimo to przeszłość nie daje jej spokoju od dnia wypadku. On - typowy „niegrzeczny chłopiec" z nietypową przeszłością. Szukający mocnych wrażeń od najmłodszych lat i wyc...