Trigger Warning : This chapter contains disturbing scenes. Violence.
Chapter 28
"Are you really going to marry that guy?" Tanong ni Nicole sakin.
Napatingin ako sa kanya at ngumiti ng pilit.
Humigop siya ng kape. "After what he did Zoey? Papakasalan mo pa din siya?"
No Nicole...
I will never marry that guy.
Over my dead body!
This is just a reason because I don't have a choice.
Everything is on my plan.
Sa oras ng kasal namin ay tatakas ako, plinano ko na ang lahat at kinausap ang mga dapat kausapin. Hindi ako papayag na makasal sa isang demonyo pero habang hindi pa dumadating ang araw na 'tinakda sa kasal namin kailangan ko munang mag-panggap.
I'm sorry Nicole kung hindi ko sayo sasabihin...
Hindi kita pwedeng idamay sa gulong 'to, mas gusto ko na wala kang alam para hindi ka nila guluhin sa oras na maglaho na lang ako na parang bula.
I'm sorry...
Sana matawad mo ako at 'wag kang magalit sakin ng subrang tagal.
"Nandito na din ako kaya wala ng atrasan," mahinang sabi ko.
Binaba niya ang tasa at hinawakan ang kamay ko. "Look you still have a choice, pwede tayong umalis at pumunta sa malayo para hindi ka nila guluhin pa. Sasamahan kita."
The tears start to fall in my eyes.
The sadness that I can't stop.
My best friend...
Subrang halaga niya sakin at kitang kita ko sa mata niya ang pag-aalala, hindi pagpapanggap kundi totoo talaga. I will never forget her in my life. Na sa buhay ko nagkaroon ako ng isang magandang kaibigan na 'lagi ako sinusuportahan sa lahat ng oras. Hindi niya ako pinababayaan na mag-isa at kung nasasaktan ako ay 'lagi lang siya sa tabi ko.
Gusto ko din ang ideya na magpakalayo pero...
Hindi kita pwedeng isama,
Anong mangyayari sayo kung sasama ka?
How about your work, family, and love one's?
Iba ang buhay mo sa buhay ko dahil ikaw malaya at walang pinag tataguan, walang kinakatakutan, at lahat sa paligid mo mahal ka at sinusuportahan...
Hindi mo pwedeng isuko lahat ng mga bagay na magaganda sayo para samahan ako...
Hindi ako papayag Nicole.
I loss anything pero 'wag naman pati ikaw.
Mas okay na sakin ang mag-isa kaysa naman may kasama ako pero nasira ko naman ang lahat ng magaganda sa kanya.
I can endure it...
Sanay naman akong mag-isa kaya okay lang kaya ko na 'to.
Niyogyog niya ako. "Bakit kaba umiiyak? Nakakainis ka!"
Niyakap ko siya ng mahigpit.
I will miss you!
"Masaya lang ako dahil nandito ka ngayon," pagdadahilan ko.
Nagsimula na din siyang umiyak. "A-alagaan mo ang sarili mo ah kahit may asawa kana dapat isipin mo din sarili mo."
Tumango ako.

YOU ARE READING
Love in the meantime
RomanceMinsan naramdaman niyo na rin ba na mapagod? Sumuko? At parang mawala na lang sa mundo ng bigla bigla? Bawat segundo, minuto, at oras ang lumilipas pero walang nakakapapansin nag-eexist ka sa mundo. Bakit? Kasi tingin nila sa iyo isa lang na gamit n...