Love makes blind.

Jaouad

Daar zit ik dan politie boven op me, voor de 2de keer dit maand.
"Flikkkeerssss" roepen buurtjongens.
De helf hebben telefoon in hun hand en beginnen te filmen ik voel bloed langs mijn nek gaan, die flikkers hebben mij geslagen die kanker lijers.

Om niks? Ik rij in een dikbak en ze zetten mij meteen stil.
Ze tillen mij op met handboeien ik voel mijn gezicht niet die onder het bloed zit
Mijn arm die ik niet voel, mijn ogen die pijn doen van de pepperspree.
Mijn andere video van vorige keer is nu al bekend op facebook, insta en nieuws.

"Freeeee Jaouad" roept iedereen ze schreeuwen en schelde de politie uit.
"Jaouad rustig aan" zegt Mo terwijl hij mij een schouderklopje geeft politie duwt hem weg.
"Flikkers" fluister ik, ze nemen me mee en stoppen me in hum auto onderweg hoor ik ze en beetje stoer praten dat ze een marokkaan hebben megenomen.

Als we daar aankomen duwen ze me de auto uit en stoppen me in een verhoorkamer, en laten me even alleen ik kijk voor me en voel met mijn hand rustig over mijn gezicht heen.
Ik voel mijn wondje prikken net op het moment komt een vrouw binnen die tegen over mij gaat zitten.

"Jaouad. B we hebben je zaak bekeken en daar uit zijn we erachter gekomen dat het allemaal een misverstand is."
Ik begin te lachen "Misverstand?" Ze knikt en neemt een slok van haar koffie

"Omdat ik in een dikke auto rij? Omdat ik voor mijn geld werk?" Zeg ik lachend tegen haar en leg mijn handen op mijn hoofd "Nee meneer zo is dat helemaal niet, we hebben een tip binnen gekregen waaruit blijkt dat je drugs & wapens in je auto hebt, wij politie controleren alleen meer niet meneer Jaouad. B je mag gaan." zegt ze stoer ik spuug op de grond en loop de deur uit.

Als ik in mijn auto zit pak ik een doekje en ga langs mijn wondjes, zo mag Lina mij niet zien.
Ik veeg een beetje bloed weg en rij zo ringting huis.

"Wie is daar?" Hoor ik aan de andere kant van de deur "Ik." Zeg ik droog terwijl ik op de deur klopt.
De deur gaat wijd open, Lina de ogen veranderen je merkt meteen dat ze boos Teleurgesteld is.

"Net als altijd." zegt ze en loopt naar binnen ik pak haar bij haar arm vast.
"Er is niks echt niks" fluister ik naar haar ze trekt zich los n kijkt me met een vies gezicht aan, ze loopt naar binnen waar ik stemmen hoor.

Ik loop ook de woonkamer ik en zie meteen de gechrokken blikken mij kant op mijn ouders, schoonouders kijken me allemaal geschrokken aan.
Mijn moeder & schoonmoeder lopen mij kant op "Niks mama" fluister ik terwijl ik ze een kus op hun hoofd geef.

"Dus dit gebeurd altijd?" Vraagt mijn vader Lina knikt verlegen met haar blik op de grond "Dit kan niet meer zo verder gaan Jaouad dit kan echt niet." zegt mijn vader boos "Ik ga ermee stoppen wollah." ik neem plaast naast Lina en hou haar hand vast.

Ze trekt meteen haar hand trug, ze kijkt me niet aan en neemt een slokje van haar Thee "Sorry dat ik dit zeg maar Lina ga je leven lijden zonder Jaouad, Jaouad is nog een kind die niet weet wat hij doet hij maakt jou alleen kapot, Jaouad hierbij schijd je van Lina en je ouders broers broertjes en zussen zusjes." zegt mijn vader vastbesloten.

Ik kan niet geloven wat ik hoor, ik kijk hem ongelovig aan "Pa meen je die Nigh?" Vraag ik hem hij knikt.
Ik kijk Lina aan die met tranen in haar ogen naar d'r vingers kijkt.
ik geef haar een knuffel ik voel dat zij niet mee werkt en haar handen langs haar lichaam laat hangen.

"Wil je dit?" Fluister ik, ik hoor mijn vader kuchen "Ja ze wilt dit" ik kijk hem boos aan en voel tranen prikken.
"Vraag ik het aan jou?" Schreeuw ik boos, mijn schoonouders & moeder kijken hopeloos toe.

"Je maakt je zoon kapot" zeg ik terwijl er tranen over mijn wangen rollen.
"Waar is Rayan." vraag ik terwijl ik met mijn rug hun kant op sta.

"Boven." zegt mijn vader ik geef geen antwoord en loop met tranen over mijn wangen naar boven ik loop Rayan de kamer in en zie hem op zijn bedje slapen ik ga op zijn bed zitten en til hem op op mijn schoot.
Hij voelt niks en slaapt verder.

"Prinsje" fluister ik "Papa gaat je missen, mijn grote jongen mijn trots, ik ga het nooit meer vergeten toen ik je voor ze eerste keer in mijn armen hield.
Jammer genoeg was de eerste keer in de gevangenis maar jij gaat het anderd doen toch? Of ga je papa's loods overnemen later? Ik geef de hoop niet op." fluister ik, ik kijk naar de deur en zie Lina staan huilend onze kant op kijken, ik leg Rayan neer en veeg onopvalend mijn tranen weg.

En loop langs haar naar beneden, ik loop de woonkamer ik en geef ze allemaal een voor een, een laatste blik.
Een blik die genoeg zegt Wraak & Haat.
"Beslama" zeg ik en loop zo het huis uit

Als ik in mijn auto zit vliegen er allemaal gedachtes & Herineringen rond, denkt ze echt dat ik het hierbij laat? Ik heb alles voor haar gedaan zodat ze niks te kort krijgt.
Auto, huis, geld, liefde, en een zoon..
Dit is nog niet afgelopen al denkt ze dat, de strijd begint pas..