Love makes blind.

Jaouad

De deur gaat hard open ik kijk geschrokken naar de deur en zie daar Soumaya staan en Lina.
Lina met haar dikke rode ogen die me zo boos aankijkt ik kijk ze vragend aan.
"Ja?" Ze komt mij kant op en begint hard te huilen ze slaat me op mijj borstkas "Wat is er?" Vraag ik snel als ik haar strak bij haar pols vast hou.

"JE HEBT ONZE KIND VERMOORD" Schreeuwd ze huilend.
Ik kijk haar vrgend aan "Waar heb je het over? Waar is Rayan?" Vraag ik geschrokken is er iets met Rayan?
"Je hebt je fucking kind vermoord" zegt ze weer huilend dit keer komt Soumaya erbij staan ze kijkt me vies aan.

"Wat ben jij een kanker mongool, welke man duwt zijn vrouw van de bank af? Wat heeft ze je aan gedaan? Heeft ze iets fouts gedaan?" Sisst ze naar me.

Was ze zwanger? Mijn hart begint sneller te kloppen en mijn handen beginnen te zweten "Ze was zwanger" zegt soum dan boos.

Ik schrik en ga rustig op de bank zitten met mijn handen voor mijj gezicht.
Lina zit op de grond en huilt zo hard, wat hb ik gedaan? Ik heb mijn kind vermoord en mijn vrouw kapot gemaakt, ik voel tranen prikken en hou me in.

Ik sta op en begin alles op de grond te gooien, van foto's tot vazen alles ligt kapot op de grond.
Ik sla kei hard tegen de muur aan tot ik mijn knokken niet meer voel ik merk niet eens dat mijn lip & knokken bloeden ik proef bloed ik heb zo hard op mijn lip gebeten dat er bloed uit mijn lip stroomd.

Ik kan het niet aan zien dat mijn vrouw zo kapot gaat, ik ga bij haar zitten op de grond en doe allebei mijn armen om haar heen ik leg haar benen over die van mij en duw haar hoofd tegen mijn borst aan ze begint harder te huilen en te gillen "IK HAAT JE" Schreeuwd ze naar me terwijl ze me op mijn borst slaat "MIJN LIEVE KIND IS WEG" Schreeuwd ze huilend ze begint aan haar krullen te trekken, en te gillen.

Soumaya komt erbij zitten en houd haar strak vast en knikt naar me dat ik haar rustig moet maken.
Ik geef haar kusjes in haar nek en fluister lieve woordje in haar oor.
Niets helpt ze pakt een scherf dat op de grond ligt ze wil door haar pols snijen maar ik trek het scherf uit haar handen.

"Alsjeblieft laat me niet alleen" huil ik met haar mee, sinds wanneer huil ik? Dit is de eerste keer dat ik huil.
Lina kijkt me in mijn ogen aan als ze merkt dag ik huil "Ik hou van je" fluister ik in haar oor "Ik haat je" sisst ze naar me.

Ik heb mijn kind vermoord..

Ik kan het nog steeds niet geloven ik zit nog steeds op de zelfde plek Lina is in slaap gevallen op de grond in mijn armen, Soumaya die in shok is die de hele tijd naar me kijkt zonder wat te zeggen..

"Is dit wat je wilt? Flikker dat je bent je haat je vrouw toch? Anders zou je haar dit niet aan doen" sisst Soumaya naar me ik voel mijn bloed koken en laat Lina los ik loop de kant op van Soumaya en pak har bij haar keel.

"IK HOU VAN HAAR IK HOU VAN HAAR" Schreeuw ik een paar keer ze blijft me strak aan kijken "Laat het zien" zegt ze dan ze staat op en loopt naar Lina toe ze maakt haar rustig wakker en zo lopen ze samen naar boven naar onze slaapkamer..

Ik blijf daar alleen achter, wat heb ik gedaan? Hoe kon ik dat doen?
"Mijn leven is naar de klote" fluister ik "En hoe naar de klote" hoor ik achter me ik draai me om en zie Mo staan.

"Kanker mongool je bent een kanken flikker ben je wel lijp" zegt hij terwijl hij op de bank gaat zitten hij is zo te zien ook in shok..

Ik zucht en ga ook op de bank zitten met mijn handen voor mijn gezicht.
"Je maakt je zelf en je familie kapot" zegt Mo terwijl hij me serieus aan kijkt.

"I know i know" herhaal ik "Zide ga naar boven naar je vrouw je moet er voor haar zijn jullie moeten er voor elkaar zijn" zegt hij ik sta op en loop de trap op met trillende benen.

Ik blijf even bij de deur staan en hoor ze praten "M..ijn l..even is.. ka..pot"zegt ze snikkend als ik naar binnen loop "Jou leven is niet kapot" zeg ik als ik binnen loop als ze me ziet barst ze meteen in tranen uit ik ga bij haar op bed zitten en speel wat met mijn handen, Soum trekt mijn gucci pet van mijn hoofd en knikt me dat ik bij haar moet blijven ze verdwijnt en laat mijn gucci pet op bed ik pak hem meteen en zet hem weer op mijn hoofd.

"Het spijt me.." fluister ik ze kijkt me niet aan en blijft maar door snikken.
"Het spijt me!" Zeg ik nog een keer.

"Denkje nu dat je met het spijt me ons kind trug haalt?" Zegt terwijl ze haar tranen weg veegt, ik hou haar hand vast en knijp er in "Het spijt me, het spijt me" zeg ik een paar keer achter elkaar.

Ze springt in mijn armen en snikt het uit ik voel haar tranen langs mijn nek gaan, "We hebben elkaar nodig." zeg ik.

"Ik haat je.."